Read nynorsk 2011 Dommarane 5 Bible Online

Dommarane 5 - nynorsk 2011 bible

Dommarane 5

¹Den dagen song Debora og Barak, son til Abinoam, denne songen:

² Når Israels fremste går føre og folket villig møter fram, lovpris HERREN!

³ Høyr, de kongar! Lytt, de fyrstar! Eg vil syngja, syngja for HERREN, spela for HERREN, Israels Gud.

⁴ HERRE, då du drog ut frå Se'ir og steig fram frå markene i Edom, då riste jorda, dropar fall frå himmelen, vassdropar fall frå skyene.

⁵ Fjella smelta for HERREN, han frå Sinai, for HERREN, Israels Gud.

⁶ I Anat-sonen Sjamgars dagar, i Jaels dagar, låg vegane aude. Dei som var på reise, gjekk på krokete stigar.

⁷Landsbyane låg aude i Israel, dei låg aude, før eg, Debora, stod fram, stod fram som ei mor i Israel.

⁸Gud valde ut nye leiarar, då var det strid i portane, men skjold eller spyd var ikkje å sjå blant dei førti tusen i Israel.

⁹Hjartet mitt slår for Israels herskarar, for folket som villig møtte fram. Lovpris HERREN!

¹⁰De som rid på blakke eselhopper, de som sit på teppe, de som vandrar langs vegen: Syng!

¹¹Dei overdøyver lyden av dei som hentar vatn når dei fortel ved vatningsstadene om HERRENS rettferdige gjerningar, hans rettferdsgjerningar mot landsbyfolket i Israel. Då drog HERRENS folk ned til portane.

¹²Vakna, vakna, Debora! Vakna, vakna, ber fram ein song! Reis deg, Barak, fang dine fiendar, Abinoams son!

¹³Då drog dei ned, dei som var att av dei mektige, HERRENS folk drog med meg mot krigarane.

¹⁴Frå Efraim kom dei som hadde røter i Amalek. Etter deg, Benjamin, kjem dei med sine folk. Frå Makir drog herskarane ned, frå Sebulon menn med hærførarstav,

¹⁵Jissakars hovdingar saman med Debora, Jissakar kom, Barak var med, i dalen følgde dei han hakk i hæl. I Rubens avdelingar rådslo dei lenge.

¹⁶Kvifor sat du mellom kløvkorgene og lytta til fløytetonar frå gjetarane? I Rubens avdelingar rådslo dei lenge.

¹⁷Gilead heldt seg i ro på den andre sida av Jordan. Kvifor drygde Dan ved skipa? Asjer, som budde ved havsens strand, heldt seg i ro i vikane der.

¹⁸Sebulons folk viste dødsforakt, også Naftali, på dei opne høgdene.

¹⁹Kongar kom og kjempa, då kjempa dei, Kanaans kongar, i Taanak ved Megiddos vatn, men dei tok ikkje sølv som bytte.

²⁰ Frå himmelen kjempa stjernene, frå sine banar kjempa dei mot Sisera.

²¹ Kisjon-elva reiv dei bort, den eldgamle elva, Kisjon-elva. Gå fram, mi sjel, med kraft!

²²Då hamra det av hestehovar, av hingstar i galopp, i galopp!

²³ [9] «Forbann Meros!» sa HERRENS engel. «Forbann, forbann dei som bur der! For dei kom ikkje HERREN til hjelp, dei kom ikkje HERREN til hjelp mot krigarane!»

²⁴ Velsigna blant kvinner er Jael, kona til kenitten Heber, velsigna blant kvinner som bur i telt.

²⁵Han bad om vatn, ho gav han mjølk. Ho kom med rømme i ei praktfull skål.

²⁶Ho strekte ut handa etter teltpluggen, høgre handa mot hammaren til handverkaren. Ho slo til Sisera så skallen vart kløyvd, dreiv pluggen igjennom og knuste tinningen.

²⁷Mellom føtene hennar seig han i kne, han stupte og vart liggjande. Mellom føtene hennar seig han i kne, han stupte. Der seig han i kne, stupte og var knust.

²⁸Gjennom vindauget kikka ho ned, mor til Sisera ropa gjennom gitteret: «Kvifor kjem ikkje vogna hans, kvifor dryger hovslaga frå stridsvognene?»

²⁹Dei klokaste hoffdamene svara henne, og sjølv gav ho svar på sine eigne ord:

³⁰«Dei deler nok rovet dei har teke! Ei jente eller to til kvar mann, rov av fargerikt tøy til Sisera, rov av fargerikt tøy, eit handbrodert klede eller to om halsen på den som røva.»

³¹ Slik skal dei gå til grunne, alle dine fiendar, HERRE. Men dei som elskar deg, skal vera som sola når ho renn i all si prakt. Sidan hadde landet fred i førti år.