Read nynorsk 2011 Dommarane 8 Bible Online

Dommarane 8 - nynorsk 2011 bible

Dommarane 8

¹Mennene frå Efraim sa til Gideon: «Korleis er det du har fare åt mot oss? Kvifor sende du ikkje bod etter oss då du tok ut i striden mot midjanittane?» Og dei gjekk kraftig i rette med han.

²Men han sa til dei: «Kva har eg gjort samanlikna med dykk? Er ikkje etterraksten til Efraim meir verd enn vinhausten til Abieser?

³Det var i dykkar hender Gud gav midjanitthovdingane Oreb og Seeb. Har eg makta å gjera som de?» Då han sa dette, lét dei vreiden mot han stilna av.

⁴Gideon kom til Jordan og gjekk over, han og dei tre hundre mennene som var med han. Dei var utmatta etter jakta.

⁵[14] Då sa han til mennene i Sukkot: «Kan de gje nokre brød til krigsfolket som følgjer meg, for dei er slitne. Eg jagar Sebah og Salmunna, kongane i Midjan.»

⁶Men hovdingane i Sukkot svara: «Har du alt fått kloa i Sebah og Salmunna, sidan vi skal gje hæren din brød?»

⁷Då sa Gideon: «Fordi du sa det, skal eg riva opp kjøtet dykkar med ville tornebuskar og tistlar når HERREN har gjeve Sebah og Salmunna i mi hand.»

⁸Så fór han opp til Penuel og spurde om det same. Men i Penuel svara mennene han på same vis som Sukkot-mennene hadde gjort.

⁹Då sa han til dei òg: «Når eg kjem velberga tilbake, skal eg riva dette tårnet ned.»

¹⁰Sebah og Salmunna låg i Karkor med hærane sine, om lag femten tusen mann. Det var alt som var att av hæren til folka frå aust. Hundre og tjue tusen våpenføre menn var falne.

¹¹Gideon drog opp langs vegen til teltbuarane aust for Nobah og Jogbeha, og han slo hæren som låg trygt i leiren.

¹²Sebah og Salmunna rømde, men han sette etter dei og tok begge Midjan-kongane, Sebah og Salmunna, til fange. Han fekk heile hæren til å skjelva av skrekk.

¹³Då Gideon, son til Joasj, vende heim frå striden og kom opp gjennom Heres-passet,

¹⁴fekk han tak i ein ung gut, ein av mennene i Sukkot, og spurde han ut. Guten skreiv opp for han namna på hovdingane og dei eldste i Sukkot, syttisju mann.

¹⁵Då han kom til mennene i Sukkot, sa han: «Sjå, her er Sebah og Salmunna, som de spotta meg for då de sa: Har du alt fått kloa i Sebah og Salmunna, sidan vi skal gje dei trøytte mennene dine brød?»

¹⁶Han greip dei eldste i byen. Så tok han ville tornebuskar og tistlar og lærte mennene i Sukkot ei lekse med dei.

¹⁷Tårnet i Penuel reiv han ned, og mennene i byen slo han i hel.

¹⁸Sidan sa han til Sebah og Salmunna: «Korleis såg dei ut, dei mennene som de slo i hel på Tabor?» Dei svara: «Dei likna deg. Begge såg ut som kongssøner.»

¹⁹Han sa: «Då var det brørne mine, sønene til mi eiga mor. Så sant HERREN lever, hadde de spart livet deira, skulle eg ikkje ha drepe dykk.»

²⁰Og han sa til Jeter, eldste son sin: «Gå fram og slå dei i hel!» Men guten drog ikkje sverdet. Han torde ikkje, for han var berre ein unggut endå.

²¹Då sa Sebah og Salmunna: «Kom sjølv og hogg oss ned! For som mannen er, så er styrken hans.» Så gjekk Gideon fram og slo Sebah og Salmunna i hel, og han tok halvmånane som kamelane deira hadde om halsen.

²²Israelittane sa til Gideon: «Du skal rå over oss, både du og son din og soneson din, for du har berga oss ut av hendene på midjanittane.»

²³Men Gideon svara: «Eg skal ikkje rå over dykk. Son min skal heller ikkje rå over dykk. HERREN skal rå over dykk.»

²⁴Sidan sa Gideon til dei: «Eg har ei bøn til dykk: at kvar av dykk gjev meg ein øyrering frå hærfanget sitt.» For midjanittane gjekk med øyreringar av gull; dei var ismaelittar.

²⁵Dei svara: «Vi gjev dei gjerne.» Så breidde dei ut ei kappe, og på den kasta kvar av dei ein ring frå hærfanget sitt.

²⁶[15] Då han vog gullringane som han hadde bede om, var det eitt tusen sju hundre sjekel gull, forutan halvmånane, øyreringane og purpurkleda som Midjan-kongane hadde hatt på seg, og lenkjene som kamelane deira hadde bore kring halsen.

²⁷[16] Av gullet laga Gideon seg ein efod som han sette opp i Ofra, heimbyen sin. Alle israelittane der kom og dreiv hor med efoden, og han vart til ei snare for Gideon og hans hus.

²⁸Såleis måtte midjanittane bøya seg under israelittane, og dei lyfte aldri hovudet att. Sidan hadde landet fred i førti år, så lenge Gideon levde.

²⁹Så gjekk Jerubbaal, son til Joasj, heim til sitt eige hus og vart buande der.

³⁰Frå Gideon gjekk det ut sytti søner, for han hadde mange koner.

³¹Følgjekona han hadde i Sikem, fødde òg ein son til han, og han gav han namnet Abimelek.

³²Gideon, son til Joasj, døydde i høg alder og vart lagd i grava til Joasj, far sin, i Ofra, byen til Abieser-slekta.

³³[17] Då Gideon var død, byrja israelittane å driva hor med Baal-gudane att. Dei gjorde Baal-Berit til sin gud.

³⁴Israelittane tenkte ikkje på HERREN sin Gud, som hadde berga dei frå alle fiendar rundt ikring.

³⁵Dei viste ingen truskap mot Gideon, mot Jerubbaal og huset hans, trass i alt det gode han hadde gjort for Israel.