Read nynorsk 2011 1. Samuelsbok 24 Bible Online

1. Samuelsbok 24 - nynorsk 2011 bible

1. Samuelsbok 24

¹[72] Så drog David opp derifrå og heldt til i fjellborgene ved En-Gedi.

²Då Saul kom att etter å ha forfølgt filistrane, fekk han vita at David var i ørkenen ved En-Gedi.

³Saul tok då med seg tre tusen mann som han hadde valt ut frå heile Israel, og drog av stad for å leita etter David og mennene hans aust for Steinbukkhamrane.

⁴Han kom til nokre sauekveer ved vegen. Der var det ei hòle, og Saul gjekk inn i eige ærend. Men inst i hòla sat David og mennene hans.

⁵Mennene sa til David: «No er den dagen komen som HERREN hadde i tankar då han sa til deg: Eg skal gje fienden din over i dine hender, så du kan gjera med han som du vil.» Så reiste David seg og skar ein flik av kappa til Saul utan at han merka det.

⁶Men sidan kjende David at det stakk i hjartet fordi han hadde skore fliken av kappa til Saul,

⁷og han sa til mennene sine: «HERREN fri meg frå å gjera slikt mot min herre, mot HERRENS salva, og leggja hand på han. For HERRENS salva er han.»

⁸David snakka mennene sine til rette og gav dei ikkje lov til å gå laus på Saul. Saul forlét hòla for å dra sin veg.

⁹Då reiste David seg, gjekk ut or hòla og ropa etter han: «Herre konge!» Saul såg seg tilbake, og David bøygde seg med andletet mot jorda.

¹⁰Han sa til Saul: «Kvifor høyrer du på folk som seier at David prøver å gjera deg vondt?

¹¹I dag har du med eigne auge sett at HERREN gav deg i mine hender i hòla. Dei sa eg skulle drepa deg. Men eg sparte deg, for eg tenkte: Eg vil ikkje leggja hand på herren min, for han er den som HERREN har salva.

¹²Sjå her, min far, her har eg fliken av kappa di i handa! Når eg har skore denne fliken av kappa di utan å drepa deg, må du då skjøna og forstå at eg ikkje har vondt eller svik i sinne. Eg har ikkje forbrote meg mot deg. Det er du som er etter meg og vil ta livet av meg.

¹³HERREN skal dømma mellom meg og deg. Han skal gje meg hemn over deg, men eg vil ikkje leggja hand på deg.

¹⁴Eit gammalt ord seier: Frå urettferdige kjem det urett. Men eg vil ikkje leggja hand på deg.

¹⁵Kven er det Israels konge har drege ut etter? Kven er det du forfølgjer? Ein daud hund, ei einsleg loppe!

¹⁶Men HERREN skal vera dommar og dømma mellom meg og deg. Han skal sjå til mi sak, føra henne og hjelpa meg til min rett mot deg.»

¹⁷Då David hadde sagt alt dette til Saul, sa kongen: «Er ikkje dette di røyst, David, son min?» Så brast han i gråt

¹⁸og sa til David: «Det er du som har rett — ikkje eg. For du har gjort godt mot meg, endå eg har gjort vondt mot deg.

¹⁹I dag har du vist meg at du vil meg vel. Du drap meg ikkje då HERREN hadde gjeve meg i di hand.

²⁰Kvar er den mannen som kjem over fienden sin og lèt han dra sin veg i fred? Må HERREN løna deg for det du har gjort mot meg i dag!

²¹No veit eg at du skal bli konge og halda kongedømet over Israel fast i di hand.

²²Så sver då ved HERREN at du ikkje vil rydda ut etterkomarane mine og ikkje stryka namnet mitt ut av familien min.»

²³Det lova David med eid. Så drog Saul heim, og David og mennene hans gjekk opp til fjellborga.