Read Boros Dusun KAJADIAN 49 Bible Online

KAJADIAN 49 - Boros Dusun bible

KAJADIAN 49

¹Yakub ngumpulkeun putra-putrana tuluy ngalahir, ”Ka darieu kumpul, Ama rek ngucapkeun hal-hal anu bakal kasorang ku maraneh engke ka hareup:

²Ka darieu kumpul, regepkeun, he anak-anak Yakub. Regepkeun ieu bapa maraneh Israil.

³Rubin, anak kami anu cikal, maneh wujud kabedasan kami anak kahiji ti kalalakian kami. Pangangkuhna jeung pangbedasna ti antara anak-anak kami.

⁴Maneh saibarat caah rongkah, tapi hamo jadi anu pangutamana, sabab maneh geus ngedengan selir kami ngunghak kana pangsarean kami.

⁵Simeon jeung Lewi adi lanceuk. Maranehanana nyikep pakarang pikeun katelengesan.

⁶Kami moal miluan rarasiahanana, moal miluan babadamianana, sabab sajeroning ambek maranehanana maehan jalma jeung ngabajegan sapi-sapi sakadar keur karesepan.

⁷Ambekna sing kasapa, tina kacida bengisna, amarahna sing kasapa, tina kacida kejemna. Ku kami rek disina pabencar di satanah Israil. Disina pabuyar di tengah bangsana.

⁸Yuda, maneh bakal dipuji ku dulur-dulur. Musuh-musuh ku maneh dicerek pundukna. Dulur-dulur ka maneh bakal rarengkuh.

⁹Yuda saibarat singa, maehan mamangsanna seug asup kana dungusna, ngendorkeun urat seug ngagelehe. Taya nu wani ngaganggu.

¹⁰Yuda bakal nyangking iteuk karajaan, turunanana bakal marentah salalawasna. Bangsa-bangsa bakal marere upeti tunduk deku di hareupeunana.

¹¹Seug manehna nyangcang kalde ngora kana hiji tangkal anggur, anu buahna pangalus-alusna. Ngupyakkeun pakeanana kana cianggur anu warnana beureum getih.

¹²Panonna sumorot euceuy ku nginum anggur, huntuna bodas ku nginuman susu.

¹³Sebulun bakal matuh di sisi laut. Basisirna jadi palabuan kapal-kapal. Wewengkonna nepi ka Sidon.

¹⁴Isaskar mo leuwih senang ti kalde, keur depa ge teu lesot tina momotna.

¹⁵Tapi nyahoeun yen tempat reureuhna hade tur tanahna pikaresepeun. Seug ngajurungkunung ngangkat momotanana kawantu nu kumawula, tukang nadah gawe beurat.

¹⁶Dan bakal kawasa marentah rahayatna. Maranehanana ge kawas kaom-kaom Israil sejenna.

¹⁷Dan bakal saibarat oray di sisi jalan, oray matih di jalan gupit. Macok kana keuneung kuda, nepi ka anu tumpakna ragrag tijengkang.

¹⁸Abdi ngantos salamet ti Anjeun, PANGERAN.

¹⁹Gad bakal ditempuh ku gorombolan rampog, tapi bakal malik ngudag ka nu nempuh.

²⁰Aser, tanahna bakal beunghar ku dahareun. Bisa ngayakeun anu surup keur tuangeun raja.

²¹Naptali saibarat uncal bikang anu lumpatna lugina, anak nu bakal dijurukeunana bakal lalucu.

²²Yusup saibarat kalde linghas sisi cinyusu. Saibarat anak kuda giras di lamping pasir.

²³Musuh-musuhna nempuh kacida rosana, ngudag bari mawa gondewa reujeung panah.

²⁴Tapi gondewa Yusup angger tanggoh, leungeunna aya anu ngabedaskeun, bedas ku kawasa Nu Maha Kawasa, Allahna Yakub, ku nu jadi Pangangon, Panyalindungan Israil.

²⁵Allah bapa maneh anu mitulung ka maneh, Allah Nu Maha Kawasa anu ka maneh ngaberkahan ku hujan ti awang-awang jeung cai anu jarero ti jero bumi, dipaparin pirang-pirang sapi jeung anak,

²⁶dipaparin gandum jeung kekembangan, dipaparin gunung-gunung jaman purwa, dipaparin kabetah ti pasir-pasir abadi. Ieu berkah-berkah masing tumetep mayungan sirah Yusup, ngauban halis jelema nu pangunculna ti sakabeh dulur-dulurna.

²⁷Binyamin saibarat ajag anu kacida galakna. Isuk, sore, ngarubuhkeun jeung ngahakan mamangsan.”

²⁸Sakitu dua belas kaom Israil teh. Kitu ungelna ucap pamitan ramana anu dilahirkeunana saluyu keur masing-masing dirina.

²⁹Ti dinya Yakub wewekas, ”Ama ayeuna rek mulang, nyusul warga-warga Ama ka alam kubur. Layon Ama hijikeun jeung bapa Ama di guha kuburan di tanahna Epron urang Het,

³⁰di Makpela wetaneun Mamre, di tanah Kanaan. Eta guha jeung tegalan ku Ibrahim geus digaleuh ti Epron keur tanah kuburan.

³¹Ibrahim jeung Sarah geureuhana, Ishak jeung Rabeka, kitu deui Lea, nya di dinya dipendemna.

³²Eta tegalan jeung guhana geus dibeuli ti urang Het. Kuburkeun Ama di dinya.”

³³Tamat Yakub wewekasna, seug ngagoledag kereles bae pupus.