Read Boros Dusun AYUB 15 Bible Online

AYUB 15 - Boros Dusun bible

AYUB 15

¹”Omong kosong Ayub, omong kosong!

³Jelema pinter mah pamohalan nyarita kitu, euweuh pisan eusina, teu bisa dipake ngabela diri.

⁴Omongan saperti kitu matak kapok jelema sieun ku Allah, matak ngahalang-halang jalma sasambat ka Mantenna.

⁵Saban ucapan nyirikeun kereteg hate nu goreng, mindingan kasalahan ku nganggit-nganggit ucapan.

⁶Teu dicela ku kuring ge anjeun teh geus kacela ku omongan sorangan.

⁷Dikira anjeun teh manusa nu pangheulana? Na nyaksian waktu Allah ngadamel gunung-gunung,

⁸atawa geus kabeneran ngadenge rancangan-rancangan Allah? Ngan anjeun bae kitu nu boga kapinteran teh?

⁹Anu anjeun nyaho, taya sarupa anu kuring teu nyaho,

¹⁰da kuring ge pinter, beunang guguru ti nu geus caretuk dawuk, anu gumelarna ka dunya beh ditueun bapa anjeun.

¹¹Allah ka anjeun geus maparin panglipur, ku naon embung narima? Kuring nyarita teh kalawan asma Mantenna tur sakecap-kecapna sakieu leuleuyna.

¹²Bet anjeun kalah ka napsu, ka kuring nepikeun ka tibubuncelik.

¹³Ka Allah nepikeun ka wani jengkel, wani nyalahkeun.

¹⁴Na aya manusa anu enya henteu boga kasalahan, anu bener di payuneun Allah?

¹⁵Dalah ka para malaikat-Na ge Allah teh teu percanten, da eta ge keur Mantenna mah taya nu beresih pikiranana.

¹⁶Komo jalma sipat ruksak taya harga, kawantu tuman notor kagorengan, mani dileguk kawas cai.

¹⁷Yeuh bandungan ieu kanyaho kuring anu bener,

¹⁸beunang guguru ti nu palinter. Tur aranjeunna ge beunang guguru deui ti sepuh-sepuhna, sarupa ge teu aya anu henteu diajarkeun.

¹⁹Di nagri aranjeunna taya pisan urang asing, taya saurang nu baris nyasabkeun aranjeunna ti Allah.

²⁰Mungguh jalma jahat tukang ngakaya batur, saumur-umur hirupna ngan gegebegan,

²¹soara pikasieuneun kadenge ku manehna, eukeur jongjon ngeunah-ngeunah, ana gerebeg teh digarong.

²²Turug-turug taya taksiran bisa nyingkiran poek, sabab di mana-mana geus nyampak gobang rek maehan.

²³Manuk nu bareuki daging geus ngadaragoan, rek ngaharakanan bangkena. Karasaeun yen dirina geus teu boga harepan,

²⁴balaina geus ngajega, megat rek ngarogahala, cara lakuning raja perkasa.

²⁵Tah kitu nasib jelema anu ngamang-ngamang peureup ka Allah teh, nantang ka Anu Maha Kawasa.

²⁶Jalma kitu gede hulu, ku bedegong-bedegongna ka Allah ge wani ngudag, nangtang tarung bari ngacung-ngacung tameng.

²⁸Eta teh sok ngajabelan kota-kota ngarampasan imah-imah batur anu ditinggalkeun kabur. Tapi eta kota-kota jeung imah-imah teh baris tumpur ku perang.

²⁹Beungharna moal bisa lila sagala pangabogana moal aya nu awet umurna, malah kalangkang dirina ge bakal musna.

³⁰Pamohalan ucul tina pepeteng, kaayaanana lir tangkal anu dahan-dahanna geus garareheng ku seuneu, sarta kembangna beak murudul ku angin.

³¹Lamun ngandelkeun kagorengan, lantaran gejul, ganjaranana ge kagorengan deui.

³²Hirupna ngararas samemeh mangsa, lir dahan geus ngarangrangan moal bisa seger deui.

³³Lir tangkal anggur anu buahna geus beak samemeh asak, lir tangkal jetun nu marurag kembangna.

³⁴Jalma jahat mah moal boga turunan, imah meunang nyieun tina panyogok mah bakal beak kaduruk.

³⁵Kitu temahna tukang julig tukang nyieun kagorengan mah, anu angen-angenna pinuh ku hasud.”