Read Boros Dusun AYUB 5 Bible Online

AYUB 5 - Boros Dusun bible

AYUB 5

¹Ki Sobat! Aya kira-kirana nu bisa ngajawab kana hal eta? Mangga calukan. Atawa, aya kira-kirana malaikat nu bisa dipentaan mangjawabkeun?

²Aral ku diri, hayang paeh awahing ku jengkel-jengkelna, eta mah nya bodo nya tanpa guna.

³Kuring geus manggih aya nu garejul nararanjung, tapi harita keneh ge tempat tinggalna ku kuring disapa.

⁴Anak-anakna teu jaramuga, di pangadilan teu aya nu ngabela.

⁵Beubeunangan panenna, malah gandum nu di rungkun ge bakal ledis ku nu kalaparan. Kakayaanana dipikasirik ku nu aus kana harta. Harta bandana wungkul keur teureuyeun batur.

⁶Piraku atuh kajahatan bijil ti jero taneuh, piraku kasusah bijil ti jero bumi onaman.

⁷Lain, lain ti dinya. Manusa cilaka teh ku polahna keneh bae, cara silalatu mararetel tina seuneu.

⁸Mun kuring jadi anjeun, pasti nyaluuh ka Allah, rek balaka sumeja sadaya-daya.

⁹Sabab sugri damel-Na anu araheng ku urang hamo kaharti, sagala mujijat-Na teu aya wates wangenna.

¹⁰Mantenna nurunkeun hujan, tanah-tanah jeung tegalan disiram.

¹¹Ku Allah mah nu laip dijait, nu tagiwur dililipur.

¹²Mantenna ngagagalkeun rarancang jalma lalicik ngajiret anu palinter ku rarancangna sorangan nepi ka sagala usahana taya hasilna.

¹⁴Pikeun anu kararitu, cacakan wanci manceran, nepikeun ka talag-tolog lir ti peuting.

¹⁵Balikanan nu mariskin, ku Mantenna dijagi ti baya pati, nu kakurangan, diraksa tina paneungteuinganan.

¹⁶Nu malarat, ku Mantenna dibeberah, anu jarahat dibungkem, henteu bisa kecat-kecet.

¹⁷Jalma anu dipeperih ku Allah mah bagja! Anu matak ulah aral lamun disandangan lara.

¹⁸Mun Mantenna ngaraheutan, Mantenna keneh nu ngalandongan. Upama Mantenna neunggeul, Mantenna keneh nu ngusapan.

¹⁹Saban wanci urang dijagi tina balai,

²⁰usum kalaparan, moal paeh kalaparan, usum perang moal paeh ku perang.

²¹Ti nu linyok ti nu bohong, urang teh diaping-aping, dijauhkeun tina sagala bancang pakewuh.

²²Ancaman lapar, ancaman kakerasan, ku urang diseungseurikeun; ku sato galak ge teu sieun.

²³Waktu eukeur ngawuluku, taneuh riduh euweuh batu, tur teu kudu hariwang ku sato galak.

²⁴Ana keur reureuh di saung, senang teu aya kabingung, ret nenjo ka ingon-ingon, gede hate da aman taya bahaya.

²⁵Anak incu mani reuay, turunan geus teu kabilang, tanding jukut di sampalan.

²⁶Hirup seubeuh panjang umur, nepikeun ka aki-aki, mun pare mah tepi ka koneng, nepi ka mangsa dipanen.

²⁷Tah kitu saderek Ayub, kitu pamanggih ti kuring, beunang lila diajar tina luang anu kaalaman. Pek nyanggakeun, mugi-mugi katarima.”