Read Boros Dusun JABUR 107 Bible Online

JABUR 107 - Boros Dusun bible

JABUR 107

¹”Haturkeun nuhun ka PANGERAN, ku karana kasaeana-Na, kaasih-Na langgeng!”

²Pindo ieu omongan, pikeun muji PANGERAN, he sakur anu geus disalametkeun ku Mantenna! Mantenna geus ngaluputkeun maraneh ti musuh-musuh,

³jeung geus mulangkeun maraneh ti nagri-nagri asing, ti wetan jeung ti kulon, ti kaler jeung ti kidul.

⁴Aya nu uprak-apruk di gurun keusik nu tara katincak, teu manggih jalan ka kota geusan enggon matuh,

⁵kalaparan jeung halabhab, sirna pangharepanana.

⁶Keur sangsara kitu, maranehna sasambat ka PANGERAN, tuluy ku Mantenna dijait tina kasusahanana,

⁷ditungtun ka jalan anu lempeng, sina narepi ka kota geusan enggon matuhna.

⁸Maranehna kudu nganuhunkeun kana kanyaah PANGERAN anu taya kendatna, kana sagala karya-Na anu araheng pikeun maranehna.

⁹Nu halabhab disina puas ngarinum, anu lapar dieusian ku nu harade.

¹⁰Sawareh hirup di nu reyem-reyem, paroek, para tahanan sangsara nyandangan rante.

¹¹Ku lantaran ngalawan kana timbalan Allah, Nu Maha Kawasa, jeung nolak parentah-parentah Mantenna.

¹²Maranehna raripuh ku gawe beurat, nepi ka ngusruk lalabuh, tapi taya nu nulungan.

¹³Keur sangsara kitu maranehna sasambat ka PANGERAN, tuluy ku Mantenna dijait tina kasusahanana,

¹⁴dikaluarkeun ti tempat anu reyem-reyem jeung poek, rante-rantena dipepejet.

¹⁵Maranehna kudu nganuhunkeun kana kanyaah PANGERAN anu taya kendatna, kana sagala karya-Na anu araheng pikeun maranehna.

¹⁶Mantenna ngabejadkeun panto-panto tambaga, jeung mingges-minggeskeun jaruji-jaruji beusi.

¹⁷Sawareh deui garejul, hirupna sangsara ku tina dosa-dosana, jeung ku sabab kajahatanana;

¹⁸nepi ka kana kadaharan ge teu tahan nenjo-nenjo acan, sarta ajalna geus dareukeut.

¹⁹Keur sangsara kitu, maranehna sasambat ka PANGERAN, tuluy ku Mantenna dijait tina kasusahanana,

²⁰dicageurkeun ku timbalana-Na, sarta dijait tina liang kubur.

²¹Maranehna kudu nganuhunkeun kana kanyaah PANGERAN, anu taya kendatna kana sagala karya-Na anu araheng pikeun maranehna.

²²Maranehna kudu nganuhunkeun ka Mantenna ku kurban-kurban jeung ku lagu-lagu gumbira anu nyaritakeun sagala hal anu dipidamel ku Mantenna.

²³Sawareh nempuh lautan ku kapal-kapal, nareangan napkahna di laut-laut.

²⁴Maranehna narenjo hal-hal anu dipidamel ku PANGERAN, karya mujijat Mantenna di laut-laut.

²⁵Mantenna nimbalan, gelebug angin ribut niup, ombak motah pagulung-gulung,

²⁶kapal-kapal kaampulkeun ku cai nu mumbul luhur lep neundeut tilelep jero; ku bahla nu kawas kitu, jalma-jalma kabur pangacianana

²⁷tingdaligdeug tingjolongjong kawas nu mabok, beak dengkak, taak sagala dayana.

²⁸Keur sangsara kitu, maranehna sasambat ka PANGERAN, tuluy ku Mantenna dijait tina kasusahanana.

²⁹Angin ribut ku Mantenna dieureunkeun, ombak dilelerkeun.

³⁰Maranehna atoh dumeh laut geus anteng, ku Mantenna tuluy dituyun ka palabuan anu dituju.

³¹Maranehna kudu nganuhunkeun kana kanyaah PANGERAN anu taya kendatna, kana sagala karya-Na anu araheng pikeun maranehna.

³²Maranehna kudu ngabewarakeun kaagungan Mantenna di pakumpulan jalma-jalma sarta muji Mantenna di rengrengan pamingpin.

³³PANGERAN ngarobah walungan-walungan disina saraat ngoletrak cinyusu-cinyusu marangpet teu ngaburial deui,

³⁴tanah subur ngajadi tanah tuhur jeung ngandung uyah, lantaran jahatna jelema-jelema anu caricing di dinya.

³⁵Mantenna ngarobah gurun keusik sina jadi empang-empang cai, tanah tuhur jadi pinuh ku cinyusu.

³⁶Jalma-jalma lapar ku Mantenna ditempatkeun di dinya, nyarieun kota geusan pamatuhanana.

³⁷Maranehna nebaran lahan jeung marelak anggur, tuluy dipupu, beubeunanganana mucekil.

³⁸Mantenna ngaberkahan umat-Na, jadi rekah baranahan, ingon-ingonna disina tambah ngarekahan.

³⁹Waktu umat Allah kasoran, hina, sangsara, lantaran digencet pohara telengesna,

⁴⁰nu ngagencetna ku Mantenna dihina, disina uprak-apruk di gurun keusik nu tara katincak.

⁴¹Sabalikna Mantenna ngajait anu mariskin tina kabalangsakanana, sarta kulawargana disina baranahan kawas kumbuhan domba.

⁴²Jalma balener narenjo hal ieu teh barungaheun, sabalikna nu jarahat mah teu kecet-kecet.

⁴³Muga hal ieu dipalikiran ku nu barijaksana, muga maranehna nyaraho kana kanyaah PANGERAN nu taya kendatna.