Read Boros Dusun JABUR 68 Bible Online

JABUR 68 - Boros Dusun bible

JABUR 68

¹Pikeun pamingpin biduan. Jabur Daud.

²Allah maju, musuh-musuh-Na dipaburencaykeun. Anu gareuleuheun ka Mantenna areleh, kalabur.

³Ku Mantenna diusir, leungit lir haseup dikebut ngaraley kawas lilin dideang. Nu jarahat teh lebur di payuneun Allah.

⁴Sabalikna nu balener mah aratoheun di payuneun Mantenna, sarurak nembongkeun kabungah.

⁵Puji Allah, puji jenengana-Na, sadiakeun jalan pikeun Mantenna nu ngambah mega. Jenengan Mantenna PANGERAN, sing aratoh di payuneuna-Na!

⁶Allah anu linggih di Bait-Na anu suci, ngarawat ka nu pahatu, ngaraksa ka randa-randa.

⁷Mantenna ngimahan ka nu nunggelis, nungtun para sakitan sina barebas, ari bangsa basangkal disina hirup di tempat mencil.

⁸Nun Allah, nalika Gusti ngapalaan umat, waktos ngambah gurun keusik,

⁹bumi genjlong, langit nurunkeun hujan, ku sumpingna Allah Sinai Allah Israil sumping.

¹⁰Gusti seueur nurunkeun hujan, tanah kagungan nu parantos garing seger deui.

¹¹Umat Gusti nyarieun imah di dinya; kalayan kasaean Gusti ngurus anu mariskin.

¹²PANGERAN ngaluarkeun parentah-Na, para wanita ngembarkeun wartana:

¹³”Raja-raja katut baladna geus kalabur!” Para wanita di lembur ngabagi-bagi jarahan, nya eta:

¹⁴jajapatian-jajapatian anu disaput ku perak, jangjangna disaput emas ngagurilap. (Ku naon arandika aya nu teu milu jurit, anggur caricing di kandang domba?)

¹⁵Waktu Allah Nu Maha Kawasa ngaburiakkeun raja-raja di Gunung Salmon, eta gunung ku Mantenna dihujanan ku salju.

¹⁶Gunung Basan estu hebat, gunung nu rea puncakna!

¹⁷Ku naon maneh ti puncak-puncak maneh anu laluhur, nenjokeun bari ngahina ka gunung anu ku Allah rek dijieun panglinggihana-Na? PANGERAN pasti ngaraton di dinya salalanggengna!

¹⁸Diiring ku rebuan kareta perang anu rarongkah, PANGERAN sumping ti Sinai, lebet ka tempat nu suci.

¹⁹Mantenna ngunggahan tempat anu laluhur, ti dinyana nyandak tawanan rea pisan, sarta nampi upeti ti anu tadina ngaralawan. GUSTI Allah baris linggih di dinya.

²⁰Puji PANGERAN, anu saban poe mangnanggungkeun momotan urang. Mantenna teh Allah anu nyalametkeun urang.

²¹Allah urang teh, Allah nu ngajait urang, Mantenna teh PANGERAN, Gusti urang, anu ngajait urang tina ajal.

²²Satemenna, Allah bakal ngaremukkeun hulu musuh-musuh-Na, nya eta sakur anu hirupna teu weleh dosa.

²³PANGERAN geus ngadawuh, ”Musuh maraneh ti Basan ku Kami rek dibawa deui ka dieu, ti jero laut ge ku Kami rek dibawa ka dieu,

²⁴supaya maraneh ngaraas getihna, sarta anjing maraneh sareubeuheun ngaletakan getihna.”

²⁵Nun Allah, arak-arakan kaunggulan Gusti ditongton ku sadayana, Allah, Raja abdi, diarak, lebet ka kasuciana-Na.

²⁶Pangpayunna para biduan, palih pungkur para pamaen musik, di tengah para mojang anu narabeuh terebang.

²⁷”Paruji Allah dina kumpulan umat-Na, paruji PANGERAN, he sakabeh turunan Yakub!”

²⁸Pangheulana datang Binyamin, kaom anu pangleutikna, tuluy para pamingpin Yuda jeung aleutanana, geus kitu para pamingpin Sebulun jeung Naptali.

²⁹Pintonkeun kakawasaan Gusti, nun Allah, kakawasaan anu dianggo ngabela abdi sadaya.

³⁰Pintonkeun ti Bait Gusti di Yerusalem, tempat raja-raja nyaranggakeun upeti ka Gusti.

³¹Seuseul Mesir, si sato galak di leuweung manjah, seuseul bangsa-bangsa, si gorombolan banteng katut anak-anakna, sina marendek sareng nyaranggakeun perak. Paburencaykeun bangsa-bangsa nu bareuki perang!

³²Duta-duta bakal daratang ti Mesir, urang Sudan bakal naradahkeun leungeun, ngadaroa ka Allah.

³³Sanggakeun nyanyian ka Allah, he karajaan-karajaan di dunya, sanggakeun pupujian ka PANGERAN,

³⁴ka Mantenna, anu nitih langit jaman purba. Gederkeun surak ka Mantenna sing tarik.

³⁵Embarkeun kakawasaan Allah, kadaulatana-Na anu ngauban Israil, kadigjayaana-Na di langit.

³⁶Matak bengong nalika Allah kaluar ti jero kasuciana-Na, Mantenna, Allah Israil! Mantenna maparin kakuatan jeung kakawasaan ka umat-Na. Puji Allah!