Read Boros Dusun SILOKA 8 Bible Online

SILOKA 8 - Boros Dusun bible

SILOKA 8

¹Dengekeun, hikmah teh cumeluk, budi akal menta dipirosea.

²Nangtungna di tempat nu laluhur, di sisi jalan jeung di parapatan.

³Lebah kaca-kaca nagara, gigireun lawang ka kota, cumelukna:

⁴”He umat manusa! Kami sumeja pepeling. Kami cumeluk ka unggal jalma pangeusi dunya.

⁵Sangkan nu acan sawawa jadi sawawa, anu burung ngajadi jelema luhung.

⁶Regepkeun! Pitutur kami kabeh pinunjul, saestuna, satemenna.

⁷Anu dipedar ku kami perkara anu sayakti, sabab bohong teh kacua kami.

⁸Pitutur kami kabeh saestu, taya nu palsu, jeung lain geusan nipu.

⁹Pikeun anu nyaring pikir tangtu eces. Pikeun anu asak warah, tangtu bruh-breh.

¹⁰Ti batan milih perak, mending milih pitutur kami. Ti batan milih emas, mending milih kanyaho.

¹¹Kami teh hikmah, punjul ti batan permata. Kabeh panyileukan maneh, moal ngungkulan ka kami.

¹²Kami teh hikmah, boga akal budi, kanyaho jeung panalar anu sehat.

¹³Sieun ku PANGERAN, eta cua kana dosa. Adigung reujeung gumede kacua kami, kitu deui adat jahat reujeung omongan palsu.

¹⁴Kami nu ngarang tarekah, kami anu ngajalankeunana. Kami nu boga pangarti. Tur kami digjaya.

¹⁵Kami nyokong raja-raja, ngaping ngatur karajaan, ngabantu para pangagung nyusun hukum kaadilan.

¹⁶Pamarentah-pamarentah di dunya, ahli-ahli nagara jeung para gegeden, jarenengna teh ku lantaran kami.

¹⁷Kami nyaah ka anu nyaah ka kami. Sing saha nu neangan kami, tangtu bisa papanggih.

¹⁸Kami bisa mere kasugihan, harkat, kaharjaan katut kayaktian.

¹⁹Sagala perkara anu ti kami, punjul ti emas nu pangendahna, punjul ti perak nu pangmurnina.

²⁰Kami nyorang jalan anu bener, nuturkeun jalan kaadilan.

²¹Jalma nu nyaah ka kami, ku kami diwaris kakayaan, imahna dipinuhan dunya brana.

²²Di antara ciciptan PANGERAN katut dadamelana-Na, kami anu pangheulana dicipta ti jaman purwa.

²³Kami digelarkeun pangheulana, memeh gumelarna alam dunya.

²⁴Samemeh aya sagara, samemeh aya cinyusu-cinyusu, kami geus lahir ti jaman beh ditu.

²⁵Medal saheulaeun gunung-gunung, lahir memeh pasir-pasir tingjalegir.

²⁶Nya samemeh PANGERAN ngadegkeun bumi jeung daratanana, samemeh aya taneuh sakeprul.

²⁷Kami nyaksian Mantenna ngadegkeun langit, nyaksian Mantenna mentangkeun cakrawala luhureun sagara.

²⁸Nyaksian Mantenna ngayakeun mega di langit, nyaksian Mantenna mukakeun sumber-sumber cai sagara.

²⁹Nyaksian Mantenna marentah ka laut, sangkan ulah pasang liwat ti misti. Nyaksian Mantenna masangkeun pademen bumi.

³⁰Kami nyarengan Mantenna lir ahli adegan. Kami jadi sumber kasugemaan manah-Na sapopoe. Kami bagja aya di payuneuna-Na.

³¹Kami sugema nenjo alam dunya, sarta kataji ku umat manusa.

³²Para nonoman, raregepkeun! Turutkeun pitutur kami, tinangtu bagja.

³³Lenyepkeun sakur anu ku kami diwurukkeun. Hikmah teh ulah dimomorekeun.

³⁴Sing saha anu ngagugu ka kami, tinangtu bagja hirupna, sapopoe ngajaga dina panto kami, ngadago dina lawang ka imah kami.

³⁵Jelema nu bisa manggihkeun kami, ngamilik hirup, sarta kamanah ku PANGERAN.

³⁶Anu teu bisa manggihkeun kami, eta teh nyangsara maneh. Anu ngewa ka kami, tandaning cinta kana paeh.”