Read Boros Dusun YESAYA 29 Bible Online

YESAYA 29 - Boros Dusun bible

YESAYA 29

¹Cilaka Yerusalem, kota nu disebutna Altar Allah! Cilaka eta kota pakemahan Daud teh! Ingkeun heula katut sagala pesta jeung perayaanana sataun dua taun deui.

²Eta kota nu disebut ”Altar Allah” teh bakal katarajang bahla ti Allah. Sakuliahna pijadieun lir altar anu lamokot ku getih, pinuh ku nu tingkoceak tingharegung.

³Ku Allah bakal dikepung, ditarajang.

⁴Yerusalem pijadieun lir jurig anu keur ah-eh ti jero taneuh hayangeun nyoara, sorana lapat-lapat kaluar ti jero taneuh ngebul.

⁵Tapi eh Yerusalem, musuh-musuh nu narajang teh bakal beresih kawas kekebul dikebut ku angin. Musuh anu pikagimireun teh bakal tingkoleang kawas kalakay. Sabab kalawan teu kasangka-sangka

⁶PANGERAN Nu Maha Kawasa bakal ngadadak ngaluputkeun maneh ku guludug tingbeledag jeung ku lini. Mantenna bakal ngebut angin ribut jeung nurunkeun seuneu anu ngalebur.

⁷Pasukan-pasukan musuh anu keur nempuh kota Altar Allah teh bakal sirna katut pakarang-pakarang jeung sagala kaperluanana, lir hiji impian, lir tetenjoan goreng ti peuting.

⁸Bangsa-bangsa anu arek ngagempur Yerusalem pijadieun ibarat anu keur lapar ngimpi dahar, ari lilir angger lapar, ibarat nu keur halabhab ngimpi nginum, ari lilir tikorona angger garing.

⁹Pek terus kitu, sing jadi bodo! Pek terus kitu, sing lolong! Sing dalugdag-daligdeug najan teu nginum anggur sakeclak.

¹⁰Maneh ku Allah diragragan tunduh, hees ngaguher. Nabi-nabi maneh nu minangka panon maneh ku Allah geus dipeungpeunan.

¹¹Jadi mun aya tetenjoan teh moal aya nu muka maksudna, ibarat surat nu disegel. Sanajan lamun dibawa ka nu bisa maca ge bakal dijawab teu bisa, sabab disegel.

¹²Menta dipangmacakeun ka nu teu bisa komo, jawabna teu ngarti.

¹³Dawuhan Pangeran, ”Ieu bangsa majar ngaku ka Kami teh ngan semet biwir, teu terus jeung hatena. Agamana taya lian ti aturan- aturan jeung tali paranti beunang nyieun jalma. Eta bae anu diarapalkeunana teh.

¹⁴Ku sabab kitu ku Kami rek disina kalabur pangacianana, moal eureun-eureun dibere pikareuwaseun. Ahli-ahlina anu palinter bakal leungit pangartina, kapinteranana moal aya gawena.”

¹⁵Cilaka sakur anu nyumputkeun pakarepan ti PANGERAN! Ceuk pamikir maranehna sagala niat jeung sagala kalakuanana teh moal aya nu nenjoeun, moal aya nu nyahoeun, rikip.

¹⁶Sagala perkara ku maranehna diputer balik. Ari pariuk naha leuwih ti batan anu nyieunna? Bisaeun hiji barang ngomong ka anu nyieunna, ”Kuring lain beunang nyieun anjeun”? Atawa, ”Anjeun euweuh kabisa”?

¹⁷Aya basa, ”Sakeudeung deui ge leuweung rembet bakal jadi kebon, kebon jadi leuweung deui.”

¹⁸Lamun waktuna geus cunduk, nu torek bakal bisa ngadengekeun kalimah-kalimah kitab anu dibaca tarik. Nu lalolong, anu panonna poek bae, bakal bareunta barisa nenjo.

¹⁹Anu mariskin jeung nu salangsara bakal ngarasa deui bagja ti PANGERAN, Allah Israil nu suci.

²⁰Tukang-tukang nganiaya sasama hirup sarta ngahina ka Allah bakal dieureunkeun. Anu jarahat kabeh bakal dibasmi.

²¹Tukang-tukang mitenah, tukang-tukang nyegah ragragna hukum ka nu jarahat, tukang-tukang ekol sangkan anu jujur eleh perkara, tangtu ditumpes ku Allah.

²²Ku sabab kitu, kieu timbalan PANGERAN Allah Israil anu ngajait Ibrahim tina kasusahanana, ”Eh umat, ayeuna maraneh teh moal nandangan deui kahinaan, moal parias ku kaera.

²³Ana maraneh nenjo ka anak paparin ti Kami, bakal ngaraku yen Kami teh Allah panutan Israil. Maraneh bakal ngamulyakeun ka Kami, bakal alajrih.

²⁴Nu barodo bakal dialajar pangarti, tukang-tukang gegelendeng bakal mareunang pangajaran, bakal aratoheun.”