Read Boros Dusun YESAYA 37 Bible Online

YESAYA 37 - Boros Dusun bible

YESAYA 37

¹Barang Raja Hiskia ngadangu laporanana, anjeunna nyosoeh anggoanana tuluy diganti ku karung. Ti dinya angkat ka Bait PANGERAN.

²Elyakim mantri karaton, Sebna panitera karaton, jeung sawatara imam sepuh, ku anjeunna dipiwarang ka Nabi Yesaya putra Amos. Aranjeunna ge dibaraju karung.

³Pesen anu kudu diunjukkeun ka Yesaya kieu, ”Dinten ieu urang kenging tunggara, keur dihukum, kedah nandang kahinaan. Urang teh ibarat awewe bade ngajuru henteu tiasa brol margi tanaga kacida lemahna.

⁴Raja Asur parantos ngintun pajabatna ngahina ka Allah anu jumeneng. Mugia PANGERAN Allah anjeun ngadangu eta panghina sareng ngahukum jalmina. Mugia rahayat anu harirup keneh dipangnedakeun ka Allah.”

⁵Sanggeus eta pesen raja katampi ku Yesaya,

⁶anjeunna ngawaler, ”Timbalan PANGERAN, Raja ulah rejag ku panggebrag urang Asur anu susumbar yen PANGERAN moal iasaeun nulung.

⁷Eta raja ku PANGERAN bakal ditagiwurkeun nepi ka mulang ka nagrina, sarta di nagrina bakal aya nu maehan.”

⁸Pajabat utusan tea geus nyahoeun yen rajana geus indit ti Lakis, keur merangan kota Libna anu deukeut ka dinya, tuluy disusul.

⁹Geus kitu aya beja ka urang Asur yen balad Mesir anu dikapalaan ku Raja Tirhaka ti Sudan keur maju rek narajang ka maranehna. Sanggeus raja Asur ngadangu eta beja, seug ngirim surat ka Raja Hiskia,

¹⁰raja nagri Yuda, eusina: ”Allah andelan maneh geus ngabejaan ka maneh, cenah maneh moal ragrag kana leungeun kami. Ulah percaya.

¹¹Maneh geus ngadenge naon anu dilampahkeun ku raja Asur, ka nagri mana bae anu geus ditangtukeun kudu diancurkeun. Dikira maneh bakal luput?

¹²Karuhun kami geus ngancurkeun kota-kota Gasan, Haran, Resep, jeung numpes urang Bet-Eden anu di Telasar. Dewa-dewana hiji ge euweuh anu bisaeun nulung.

¹³Mana raja urang Hamat, raja urang Arpad, raja urang Separwaim, raja urang Hena, jeung raja urang Iwa?”

¹⁴Eta surat ku Raja Hiskia dicandak ti nu nganteurkeun tuluy diaos. Ti dinya anjeunna angkat ka Bait Allah, surat teh diteundeun di payuneun PANGERAN.

¹⁵Tuluy anjeunna sasambat kieu,

¹⁶”Nun PANGERAN Nu Maha Kawasa, Allah Israil, anu linggih dina tahta luhureun mukarabin! Mung Gusti anu jumeneng Allah, anu ngasta karajaan-karajaan di sajagat. Gusti ngadegkeun bumi sareng langit.

¹⁷Nun PANGERAN, dangukeun panyambat abdi sadaya. Tingali kaayaan anu ngancam ka abdi sadaya. Dangukeun susumbarna Sanherib anu ngahina ka Gusti, Allah anu jumeneng.

¹⁸Leres nun PANGERAN, abdi terang yen seueur pisan bangsa anu parantos diancurkeun ku raja-raja Asur, nagri-nagrina jadi suwung,

¹⁹brahala-brahalana didurukan, kawantos eta brahala-brahala teh sanes Allah, mung titironan tina kayu tina batu, jijieunan leungeun jalmi.

²⁰Nun PANGERAN Allah abdi sadaya, leupaskeun abdi sadaya ti urang Asur, supados bangsa-bangsa sajagat tarerangeun yen mung Gusti anu jumeneng Allah.”

²¹Yesaya ngintun amanat ka Raja Hiskia, yen waleran kana panyambat anjeunna teh

²²timbalan PANGERAN kieu, ”Eh Sanherib, saenyana maneh teh diseungseurikeun ku kota Yerusalem, dihampas.

²³Dikira ku maneh saha eta anu digogoreng jeung dihina-hina teh? Maneh cempelak ka Kami, Allah Israil nu suci!

²⁴Maneh ngirim badega sina susumbar ka Kami, magar maneh jeung pasukan-pasukan kareta geus bisa ngelehkeun pagunungan Libanon nu pangluhurna. Maneh gumede pedah geus bisa ngagempur tangkal-tangkal kiputri anu pangjangkungna jeung kijamuju nu pangalusna. Nyombong geus bisa ngacak-ngacak leuweung anu pangjerona.

²⁵Nyombong geus nyieun sumur-sumur di nagri-nagri batur, sarta Walungan Nil ku serdadu-serdadu maneh geus diidek nepi ka garing.

²⁶Karah can meunang beja yen eta sagala perkara teh geus meunang Kami ngatur ti baheula? Ayeuna eta geus laksana, ku Kami eta teh! Maneh ku Kami dibere kawasa ngaburak-barik kota-kota benteng sina ajur lebur.

²⁷Jalma-jalmana taya nu bisa naon-naon, ngararompod, kelenger, kawas jukut di tegalan atawa anu jadi di suhunan kahebos ku angin panas.

²⁸Tapi sagala hal diri maneh, gawe naon, indit ka mana, Kami uninga. Kami uninga maneh teh keur ngamuk, ngalawan ka Kami.

²⁹Kami geus meunang laporan yen maneh ngamuk, yen maneh sakitu kumalungkungna. Ayeuna irung maneh rek dikaluhan, biwir maneh rek diterapan kadali, rek ditarik dibawa ka jalan urut maneh datang.”

³⁰Geus kitu saur Yesaya pikeun Raja Hiskia, ”Sagala rupi anu pijadieun teh ieu tandana: Taun ieu sareng taun payun, tedaeun teh mung sisikian anu jaradi sorangan. Nanging taun payunna tiasa pepelakan deui dugi ka dipanen, kitu deui anggur.

³¹Anu araya di Yuda, anu nyesa, bakal cara pepelakan, akaran, akarna jero, hirupna mulus dugi ka baruahan.

³²Tangtos bakal aya anu saralamet di Yerusalem sareng di Gunung Sion, margi eta kajadian teh parantos kitu dikersakeunana ku PANGERAN Nu Maha Kawasa.

³³Perkawis raja Asur kieu timbalan PANGERAN: ʼEta raja moal bisaeun asup ka ieu kota, moal bisaeun mentangkeun jamparing hiji-hiji acan. Serdadu-serdaduna anu marake tameng teh moal aya anu bisaeun ngadeukeutan kota, jeung moal aya anu nyieun gugunungan pikeun ngepung.

³⁴Eta raja moal kungsi asup, kaburu malik ka jalan urutna datang. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.

³⁵Demi kamulyaan Kami, jeung ku sabab Kami geus jangji ka abdi Kami Daud, kota teh ku Kami bakal dijaga.ʼ ”

³⁶Aya hiji malaikat PANGERAN narajang ka pasanggrahan urang Asur, maehan 185.000 serdadu. Isukna isuk-isuk kasampak geus ngajaloprak paraeh.

³⁷Raja Asur geus undur, balik ka Ninewe.

³⁸Barang dina hiji poe, sabada muja ka Dewa Nisroh pupujaanana di jero kuil, anjeunna dipaehan ku pedang, ku dua putrana, Adramelek jeung Sareser, anu terus kalabur ka tanah Ararat. Esarhadon, putrana nu saurang deui ngaganti jadi raja.