Read Boros Dusun YESAYA 40 Bible Online

YESAYA 40 - Boros Dusun bible

YESAYA 40

¹”Lilipur umat Kami,” timbalan Allah urang, ”lilipur!

²Upahan hate urang Yerusalem, uarkeun yen sangsarana geus tutug, dosana geus dihampura. Maranehna geus dihukum bebeakan lantaran dosa-dosana.”

³Aya anu cumeluk, ”Sadiakeun jalan pikeun PANGERAN di tanah gurun! Beresihan jalanna di gurun keusik, pikeun Allah urang!

⁴Lebak-lebak saeuran, gunung-gunung ratakeun. Pasir-pasir bakal jadi tanah lempar, anu renjul bakal rata sarta leucir.

⁵Kamulyaan PANGERAN bakal dinyatakeun, tembong ka sakabeh jelema. PANGERAN ku manten ngajangji kitu.”

⁶Aya nu ngagentra, ”Embarkeun ieu wawaran!” Ceuk kaula, ”Kedah ngawawarkeun naon?” ”Embarkeun: Manusa ibarat jukut, umurna ngan saumur kekembangan tegal.

⁷Jukut layu, kembang perang sanggeus ditiup ku angin ti PANGERAN. Umur jalma teu leuwih panjang ti batan umur jukut.

⁸Enya, jukut tangtu layu, kembang tangtu perang, tapi pangandika Allah urang mah umurna langgeng.”

⁹Eh Yerusalem, geura unggah ka gunung nu luhur! Celukkeun warta anu pikabungaheun. Eh Sion, celukkeun sing tarik, embarkeun ieu beja pibagjaeun! Caritakeun, ulah sieun-sieun, bejakeun ka kota-kota Yuda yen Allahna rek sumping!

¹⁰PANGERAN Nu Maha Agung tereh sumping baris ngarajaan nyepeng kawasa. Sumpingna diiring ku jalma-jalma anu geus diluputkeun ku Mantenna.

¹¹Mantenna bakal ngaraksa lir pangangon ngajaga dombana. Dombana dikumpulkeun, anu laleutik keneh dipangku, indung-indungna sina naluturkeun lalaunan.

¹²Saha nu bisa naker cai lautan ku dampal leungeun, atawa ngukur langit ku jeungkal? Saha nu bisa ngulak tanah sajagat ku kulakan, atawa nimbang gunung jeung pasir dina taraju?

¹³Saha nu bisa metakeun PANGERAN kana damel? Saha nu bisa mapatahan atawa nuduhan ka Mantenna?

¹⁴Saha anu geus ngahaturkeun pirempug ka Allah, nerangkeun jeung nuduhan ka Mantenna, ngajarkeun sangkan saniskara bisa jalan?

¹⁵Di payuneun PANGERAN bangsa-bangsa taya hartina, ibarat cai satetes, pulo-pulo hampangna lir lebu sakeprul.

¹⁶Sasatoan di leuweung-leuweung Libanon, moal cukup keur baktikeuneun ka Allah, kakayonna teu cukup keur mirun seuneu.

¹⁷Di payuneuna-Na bangsa-bangsa taya hartina.

¹⁸Jeung saha Allah bisa disaruakeun? Sanggup anjeun nerangkeun Mantenna jiga kumaha?

¹⁹Mantenna henteu sarua jeung arca beunang nyieun jelema beunang paledang ngalapis ku emas, make dadampar perak.

²⁰Nu teu kuat nyieun tina emas atawa perak, bisa nyieun tina kai teuas, dikengkenkeun ka tukang ngukir, sina dijieun arca anu nambleg moal tiguling.

²¹Naha anjeun tacan nyaho? Naha tacan ngadenge caritana? Naha can ngadenge kumaha jadina alam dunya?

²²Anu ngadamelna teh Mantenna, nu linggih dina tahta-Na, luhureun bumi luhureun langit, jalma di handap tembongna sagede sireum. Langit ku Mantenna dibeberkeun kawas layar, dibeberkeun lir kemah keur tempat cicing.

²³Raja-raja anu karawasa direndahkeun ku Mantenna, dijieun taya hargana.

²⁴Maranehna saibarat tutuwuhan, kakara ge dipelak, kakara ge alakaran, kaburu dihebos ku angin ti PANGERAN, gararing, ngoleang kabawa angin.

²⁵Jeung saha Allah nu suci bisa disaruakeun? Naha aya anu sarua jeung Mantenna?

²⁶Coba tanggah ka angkasa! Saha nu nyiptakeun bentang-bentang? Ku Mantenna bentang-bentang teh dipingpin kawas hiji pasukan. Mantenna uninga reana, sarta masing-masing dipaparin ngaran. Mantenna maha kawasa — eta bentang-bentang can aya anu leungit.

²⁷Eh Israil, ku naon ngalengis, majar PANGERAN teu uningaeun yen maneh keur kasusahan, majar Mantenna henteu malire waktu maneh nandangan kateuadilan?

²⁸Na maneh tacan nyaho? Tacan ngadenge? PANGERAN teh Allah nu langgeng, sakubeng jagat Mantenna nu ngajadikeun. Mantenna tara cape tara lungse. Taya pisan anu nyaho kana eusining manah-Na.

²⁹Sakur nu cape jeung lungse, ku Mantenna disegerkeun.

³⁰Sanajan nu ngarora ge sok leuleus, barudak remaja sok ngudupruk beak tanaga.

³¹Tapi sing saha anu muntang ka PANGERAN sarta nyambat pitulung-Na, tangtu jagjag seger deui, lir galudra mentang jangjang, lumpat moal cape, leumpang moal mopo.