Read Boros Dusun YESAYA 43 Bible Online

YESAYA 43 - Boros Dusun bible

YESAYA 43

¹Eh Israil, PANGERAN anu ngajadikeun maneh, nimbalan, ”Ulah sieun, maneh ku Kami tangtu dijait. Maneh ku Kami disebut ngaran, sabab maneh teh kagungan Kami.

²Mun maneh meuntasan cai jero, ku Kami tangtu diaping, maneh moal titeuleum ku kasukeran. Nyorang seuneu moal tutung, nyorang bahla moal cilaka.

³Sabab Kami, PANGERAN Allah maneh, Allah Israil nu suci, bakal nyalametkeun. Pikeun nyalametkeun diri maneh, Kami rek ngorbankeun Mesir, rek ngorbankeun Sudan jeung Seba.

⁴Kami tega ngorbankeun bangsa-bangsa, asal maneh katulungan. Sabab maneh teh pupunden Kami, kakasih Kami, sarta ku Kami dibere kamulyaan.

⁵Ulah sieun, aya Kami! Bangsa maneh ku Kami rek disina mulang ti tungtung wetan jeung ti tungtung kulon.

⁶Urang kaler rek dititah ngajurung mulang, urang kidul moal disina ngahalang-halang. Umat Kami kudu mulang ti nu jarauh, ti unggal babagian dunya.

⁷Israil teh kagungan Kami. Kami ngajadikeun Israil teh supaya Kami dimulyakeun.”

⁸Timbalan Allah: ”Jogokeun umat Kami di pangadilan. Maranehna enya ge boga mata tapi teu narenjo, careulian tapi teu ngadarenge!

⁹Jogokeun bangsa-bangsa, ku Kami rek diuji! Mana brahala-brahalana anu magar bisaeun norah pikahareupeun? Anu mana anu geus nyahoeun ti memehna perkara nu jadi ayeuna? Datangkeun eta brahala-brahala teh pikeun saksi maranehna. Sina nyaksikeun yen maranehna bener, sina ngaenyakeun pangakuanana.

¹⁰Ari pikeun saksi Kami nya maraneh, urang Israil. Maraneh geus dihaja dipilih sangkan ngabdi ka Kami, sangkan nyaraho jeung palercaya ka Kami, sangkan yakin yen Kami teh Allah tunggal. Allah teh ngan Kami sorangan, euweuh deui, boh baheula, boh engke.

¹¹Ngan Kami bae PANGERAN teh, hiji-hijina anu iasa nyalametkeun ka maraneh.

¹²Kami geus ngawejangkeun anu bakal pijadieun. Ayeuna Kami datang rek nulungan maraneh. Moal aya allah sejen anu bisaeun kitu. Maraneh saksina, saksi Kami.

¹³Kami teh Allah, salalawasna Kami Allah. Moal aya anu luput tina kakawasaan Kami, moal aya anu bisa ngarobah pangersa Kami.”

¹⁴PANGERAN, Allah Israil nu suci, anu nyalametkeun maraneh, nimbalan, ”Kami rek nginditkeun balad nempuh Babul, pikeun ngabebaskeun maraneh. Gapura-gapura Babul rek dirubuh-rubuhkeun, surakna rek dirobah, sina careurik.

¹⁵Kami teh PANGERAN, Allah maraneh nu suci. Kami teh anu ngajadikeun maraneh, eh Israil! Kami teh Raja maraneh.”

¹⁶Baheula PANGERAN geus ngadamel jalan nerus laut, nerus cai nu pagulung-gulung.

¹⁷Hiji balad anu rosa, pasukan kuda jeung kareta, ku Mantenna dicandak ka dinya, sina cilaka. Kabeh titeuleum teu mumbul deui, tingkerebek paraeh lir lilin pareum.

¹⁸Tapi dawuhan PANGERAN, ”Ulah lengket kana kajadian nu baheula, ulah napel kana kajadian nu geus kaliwat.

¹⁹Mending awaskeun nu anyar, anu rek dipidamel ku Kami, tereh bukti, bisa katenjo ayeuna keneh! Kami rek nyieun jalan di tanah gurun, jeung ngadamel susukan-susukan pikeun maraneh.

²⁰Sato-sato alas ge bakal hormat ka Kami. Ajag jeung manuk onta bakal muji ka Kami, mun eta susukan-susukan geus cur-cor di tengah gurun keusik, keur kaperluan umat pilihan Kami.

²¹Maranehna dijadikeun teh keur Kami pribadi, maranehna kudu nyoarakeun pamuji ka Kami!”

²²PANGERAN nimbalan, ”Tapi maraneh geus bosen ka Kami, eh Israil! Maraneh geus henteu ngabakti.

²³Tara mere domba kurban beuleuman, tara mere deui pangbakti tanda hormat ka Kami. Kami teu ngabeuratkeun ka maraneh ku menta kurban-kurban, teu nyapekeun menta kukus seuseungitan.

²⁴Maraneh tara mareuli seuseungitan jang Kami, tara mere deui gajih sato maraneh. Sabalikna malah Kami anu dibeungbeuratan ku dosa-dosa maraneh, anu dicapekeun ku kasalahan-kasalahan maraneh.

²⁵Najan kitu Kami teh Allah anu daek ngahampura dosa-dosa maraneh, sabab kitu sipat Kami. Dosa maraneh ku Kami moal diinget-inget.

²⁶Hayu urang ka pangadilan, pek geura ngadakwa! Bela perkara maraneh, buktikeun yen maraneh bener teh!

²⁷Karuhun maraneh geus dosa ka Kami, kitu keneh pamingpin-pamingpin maraneh,

²⁸sarta pangereh-pangereh maraneh geus ngarurujit tempat Kami anu suci. Eta sababna Israil ku Kami disina ruksak; Kami ngantep umat Kami pribadi dihina.”