Read Boros Dusun YESAYA 48 Bible Online

YESAYA 48 - Boros Dusun bible

YESAYA 48

¹Eh urang Israil, eh turunan Yuda, darengekeun. Maraneh sok sumpah demi PANGERAN. Jeung ngakukeun ngabdi ka Allah Israil, tapi henteu reujeung prakna.

²Sangkilang kitu make agul nyebut maneh warga kota suci, nyebut maneh gumantung ka Allah Israil anu jenenganana PANGERAN Nu Maha Kawasa.

³Timbalan PANGERAN ka Israil, ”Ti bareto Kami geus mere nyaho naon anu bakal kajadian. Ku Kami dibuktikeun, tur ngadadak.

⁴Ti samemehna Kami geus uninga yen maraneh bakal baredegong, teugeug kawas beusi, heuras kawas tambaga.

⁵Jeung bareto Kami geus mere nyaho hal maraneh pikahareupeun. Kajadian-kajadian anu bakal keneh, ku Kami geus diandikakeun ti samemehna, pikeun nyegah ulah nepi ka maraneh nganggap yen eta beunang ngatur brahala maneh.

⁶Sakur anu ku Kami geus diandikakeun ti samemehna, ayeuna geus kajadian. Kuduna mah maraneh teh ngaku yen pangandika Kami teh bener. Ayeuna Kami rek ngandikakeun perkara-perkara anyar anu bakal kajadian, anu can kungsi diandikakeun.

⁷Ku Kami kakara rek dibuktikeun ayeuna, tur beda ti nu ti heula-heula. Supaya lamun enggeus kajadian, maraneh ulah nyebutkeun yen geus nyaho ti samemehna.

⁸Kami nyaho maraneh moal ngandel. Nyaho, maraneh teh geus kaceluk tukang ngalawan. Eta sababna nu matak maraneh can pisan dibere ngadenge ieu perkara, sakecap ge can aya nu nepi kana ceuli maraneh.

⁹Kami nyabar-nyabar maneh nahan amarah, ulah nepi ka ngabasmi ka maraneh, supaya jalma-jalma ngagungkeun ka Kami.

¹⁰Maraneh ku Kami disangsara, diuji, lir perak diuji ku seuneu. Tetela maraneh teh taya hargana.

¹¹Pangna Kami midamel kitu, sabab: ulah nepi ka jenengan Kami aya anu ngarerendah, ulah nepi ka kamulyaan Kami dicoceng ku batur, sabab eta teh hak Kami sorangan.”

¹²Timbalan PANGERAN, ”Darengekeun eh Israil, eh umat anu ku Kami geus disaur! Kami teh Allah, Anu awal, Anu ahir, Allah anu tunggal.

¹³Panangan Kami ngajadikeun dadasar bumi, mentangkeun cakrawala. Upama langit jeung bumi dicalukan ku Kami, seug nyalampeurkeun sapada harita.

¹⁴Coba karumpul! Darengekeun! Taya hiji brahala anu bisa ngawejangkeun yen jalma anu dipilih ku Kami teh bakal narajang Babul; manehna bakal ngajalankeun pangersa Kami.

¹⁵Nya Kami anu ngandikakeun hal eta, anu nyaurna. Eta ku Kami dijurung jeung disina unggul.

¹⁶Ka darieu sing deukeut! Darengekeun ieu Kami. Ti alam mimiti keneh ge Kami geus bruk-brak ngandika, sarta pangandika Kami tea kabeh geus nyata.” (Ayeuna PANGERAN Nu Maha Kawasa ngawasakeun ka kaula. Kaula ku Mantenna diutus.)

¹⁷Allah Israil nu suci, PANGERAN, anu ngajait maraneh tea nimbalan, ”Kami teh PANGERAN Allah maraneh, anu ngawurukan ka maraneh keur kapentingan maraneh keneh, nungtun kana jalan anu samistina.

¹⁸Coba mun maraneh narurut kana timbalan-timbalan Kami, tan wande meunang nugraha jeung berkah, anu ngocor lir walungan anu tara saat! Tan wande kaunggulan teh mapag lir ombak muru basisir.

¹⁹Tan wande maraneh loba turunan lir keusik lobana, jeung ku Kami dijaga supaya teu musna.”

²⁰Geura kalaluar ti Babul, lumpat bebas! Celukkeun sing gumbira, sebarkeun ka mana-mana ieu warta: ”PANGERAN geus ngajait Israil abdi-Na!”

²¹Basa PANGERAN nungtun umat-Na ngambah gurun keusik anu panas, umat-Na teu kungsi ripuh halabhab. Mantenna ngabijilkeun cai tina batu cadas, cadasna disina beulah, caina ngagolontor.

²²”Ari anu daroraka mah pamohalan salamet,” timbalan PANGERAN.