Read Boros Dusun YESAYA 59 Bible Online

YESAYA 59 - Boros Dusun bible

YESAYA 59

¹PANGERAN teu ngajait ka maraneh teh lain ku sabab teu kawasa. Lain ku sabab teu iasaeun ngadangu kana panyambat maraneh.

²Saenyana mah ku sabab henteu kersaeun, sabab maraneh dosa ka Mantenna. Unggal maraneh aya niat ngabakti ka Allah ngan teu bisa bae, sabab kahalangan ku eta dosa.

³Maraneh salah, biasa ngabohong, biasa telenges, biasa maehan.

⁴Mun indit ka pangadilan lain rek ngadegkeun kaadilan, maraneh mah hayang meunang padu, datang ka ngabohong. Sagala pangreka ngan pikeun ngusrukkeun batur.

⁵Eta niat-niat anu jarahat teh ngabahyakeun, kawas endog oray matih ana megar nya jadi oray! Tapi eta paniatan-paniatan maraneh teh moal aya paedahna, ibarat baju anu bahanna tina ramat lancah!

⁷Rarancang-rarancang maraneh salawasna pidorakaeun bae. Jeung ari geus aya niat kitu teh maraneh nepi ka teu sabar ngadago. Ka nu teu boga salah nepi ka teu asa- asa maehan. Ka mana bae maneh datang, inditna ninggalkeun karuksakan jeung kaancuran.

⁸Lamun maraneh aya di hiji tempat, saurang ge moal aya jalma nu aman. Sagala kalakuan maraneh euweuh nu adil. Jalan maraneh bulat-beulit, anu nempuh eta jalan moal aya nu salamet.

⁹Ceuk jalma-jalma, ”Nyaho ayeuna mah naon sababna Allah teh ngajait kuring ti anu ngagencet. Leumpang hayang kacaangan, tapi poek bae,

¹⁰nepi ka utag-atog kawas nu lolong. Ti beurang ge titajong kawas ti peuting, asa poek kawas di dunyana anu paraeh,

¹¹sieun, nalangsa. Kacida ngarep-ngarepna hayang ku Allah dihanjatkeun tina kasangsaraan, tina kasalahan. Tapi lapur!

¹²Nun PANGERAN, kajahatan abdi-abdi ka Gusti kacida seueurna, ngadakwa ka diri abdi sorangan. Kalintang rumaosna.

¹³Abdi-abdi parantos baha, parantos teu nurut ka Gusti. Ngajepit ka pada jalmi, mungkur ti Gusti. Palsu pikiran, palsu omongan.

¹⁴Tebih tina rasa adil, anggang tina bebeneran. Di tempat-tempat umum, anu leres tibebes, anu jujur tikusruk.

¹⁵Jalmi jujur parantos langka, dugi ka anu henteu pipilueun kana kajahatan jadi korban kajahatan.” PANGERAN geus uningaeun kana eta kaayaan. Manah-Na hareneg ningali teu aya kaadilan.

¹⁶Mantenna hemeng, jelema-jelema teh teu aya anu daek nulungan ka nu keur kajepit. Ku sabab kitu Mantenna rek nganggo kakawasaana-Na pikeun ngajait maranehna, rek ngadamel kaunggulan.

¹⁷Anjeunna rek dangdos, kaadilan minangka raksukan kere-Na, kaunggulan minangka balakutak-Na, sarta minangka jubah-Na nya eta kapalay-Na anu ngagedur baris menerkeun kaayaan anu teu bener, ngahukum ka nu jarahat anu nyangsara rahayat.

¹⁸Musuh Mantenna, sanajan anu jarauh, bakal dihukum satimpal jeung kalakuanana.

¹⁹Unggal jelema, ti wetan nepi ka kulon bakal sieun ku Mantenna, gimir ku kakawasaana-Na nu pikasieuneun. Mantenna tangtu sumping, hebat lir walungan anu keur mudal, lir angin anu ngagelebug.

²⁰PANGERAN ngadawuh ka umat-Na, ”Kami tangtu datang ka Yerusalem. Maraneh anu tarobat tangtu dijait dibelaan.

²¹Kami rek nyieun perjangjian jeung maraneh, rek mere kakuatan jeung aturan-aturan pikeun pakeeun salalawasna. Ti ayeuna maraneh kudu nurut ka Kami. Anak maraneh kudu diajar nurut ka Kami, mimiti ti ayeuna saterusna.”