Read Boros Dusun IMAMAT 19 Bible Online

IMAMAT 19 - Boros Dusun bible

IMAMAT 19

¹PANGERAN ngandika deui ka Musa,

²pikeun sakumna urang Israil, ”Kudu beresih lampah. Sabab Kami PANGERAN Allah maraneh, suci.

³Masing hormat ka indung bapa. Masing satia kana Sabat Kami. Ieu Kami PANGERAN Allah maraneh.

⁴Ulah ngalieus ti Kami tuluy muja ka brahala-brahala. Ulah nyieun arca-arca aallahan tuluy disembah. Ieu Kami PANGERAN Allah maraneh.

⁵Lamun meuncit sato keur kurban panarima kudu nurutkeun pikukuh ti Kami, supaya ku Kami ditarima.

⁶Dagingna kudu didahar dina poe dipeuncitna, meunang nyesa nepi ka poe isukna. Lamun pagetona nyesa keneh kudu diduruk sabab geus henteu beresih, geus najis.

⁷Upama didahar bae, kurbanna ku Kami moal ditarima.

⁸Sing saha anu ngadaharna kudu nanggung kasalahanana sabab geus nganistakeun barang suci kagungan Kami. Balukarna moal diaku deui umat Kami.

⁹Lamun dibuat, gandum anu di sisi-sisi kotakan ulah diala, jeung ulah ngimeutan anu geus kaliwat.

¹⁰Kitu deui ari mupu anggur, anu can kaala lantaran kaliwat mah ulah diimeutan, nu murag ulah dipulung, keun bae antepkeun pikeun anu mariskin jeung nu lain pribumi. Kami teh PANGERAN Allah maraneh.

¹¹Ulah maling, ulah nipu, ulah cidra.

¹²Ulah jangji nyebut jenengan Kami ari baris jalir mah, sabab nganistakeun jenengan Kami. Kami teh PANGERAN Allah maraneh.

¹³Ulah miboga atawa ngarampas barang batur. Ulah nunda kulian jelema anu buburuh, ulah dipeutingkeun nepi ka isukna.

¹⁴Ulah nyumpahan ka jelema torek, ulah ngajailan anu lolong neundeun tatajongeun dina jajalaneunana. Sing sieun ku Kami, PANGERAN Allah maraneh.

¹⁵Mun mutus perkara sah kudu jujur, kudu nurutkeun kumaha perkara nu sabenerna, ulah dumeh watir ka nu miskin atawa serab ku nu beunghar,

¹⁶ulah bari ngagogoreng ngupat batur. Jeung lamun aya jelema kaancam hirupna teh belaan, terangkeun halna nu saenyana kumaha, malak mandar panyaksi maneh jadi pitulung. Kami teh PANGERAN.

¹⁷Lamun keur pasalingsingan jeung batur ulah panas, mending ngelehan, ulah nepi ka matak jadi dosa ku hal manehna.

¹⁸Ulah hayang ngabales atawa ngunek-ngunek, malah kudu nyaah ka batur saperti ka diri sorangan. Kami teh PANGERAN.

¹⁹Sing narurut ka timbalan-timbalan Kami. Ulah ngabasterkeun sato ingu. Ulah melak dua rupa binih disakebonkeun. Ulah make papakean tina dua rupa lawon.

²⁰Lamun aya lalaki ngalanggar kahormatan jariahna anu geus pait rek dijual ka lalaki sejen keur piselireunana ngan can dibayar, lalaki dununganana jeung jariahna henteu manjing hukum paeh, hukum rangket bae, sabab awewena jadi jariahna keneh.

²¹Dununganana kudu mawa hiji domba jalu ka lawang Kemah Tepangan Kami pikeun kurban kasalahan.

²²Dombana ku imam kudu dijieun sarat pikeun ngaberesihkeun dirina, nyirnakeun dosana, tangtu ku Allah dihampura.

²³Di mana maraneh geus arasup ka tanah Kanaan, lamun melak bubuahan naon bae, di jero tilu taun mimiti mah buahna kudu diharamkeun, pacuan didahar sapanjang eta mah.

²⁴Dina taun kaopatna bubuahanana kudu disanggakeun kabeh ka Kami, kurbankeun, tanda panarima maraneh ka Kami, PANGERAN.

²⁵Bubuahan taun kalimana kop jang maraneh. Saupama hal ieu ditekanan, tatangkalan maraneh bakal leuwih laleubeut baruahanana. Kami teh PANGERAN Allah maraneh.

²⁶Pacuan ngadahar daging anu aya keneh getihna. Pacuan nyieun sihir.

²⁷Buuk teu meunang dipolka, sisi janggot teu meunang dikerik.

²⁸Teu meunang ngukir awak, dicocogan. Ari keur kapapatenan teu meunang nurihan maneh. Kami teh PANGERAN.

²⁹Ulah nganistakeun anak awewe sina jaradi dayang imah pamujaan. Upama maraneh kitu maraneh teh malik nyembah ka allah-allah sejen, sarta tanah teh tangtu pinuh ku nu raruksak ahlak.

³⁰Sing gumati kana Sabat Kami, sing ngajenan tempat paranti ngabakti ka Kami. Kami teh PANGERAN.

³¹Ulah marenta nasehat ka tukang tatanya ka arwah-arwah jelema nu geus paraeh. Upama maraneh kitu maraneh teh najis. Kami teh PANGERAN Allah maraneh.

³²Masing hormat, ngajenan ka jelema-jelema anu geus karolot. Masing sarieun ku Kami. Kami teh PANGERAN.

³³Ulah sok sakama-kama ka batur teu sabangsa anu ngumbara di maraneh.

³⁴Aku maranehna kawas ka sasama urang Israil, pikanyaah cara ka awak sorangan. Sing aringet maraneh ge kungsi narumpang hirup di tanah batur di Mesir. Kami teh PANGERAN Allah maraneh.

³⁵Ulah malsu eloan, timbangan, takeran, dipake ngalicikan batur.

³⁶Taraju kudu bener, timbangan kudu bener, eloan kudu bener. Kami teh PANGERAN Allah maraneh, anu ngaluarkeun maraneh ti Mesir.

³⁷Sing narurut kana sagala pikukuh jeung timbalan Kami. Kami teh PANGERAN.”