Read Boros Dusun IMAMAT 24 Bible Online

IMAMAT 24 - Boros Dusun bible

IMAMAT 24

¹PANGERAN ngandika deui ka Musa,

²supaya maparinkeun ieu pikukuh ka urang Israil: Lampu-lampu Kemah Tepangan kudu make minyak anu pangalusna pangherangna, supaya hurungna bisa terus.

³Saban geus burit lampu-lampuna kudu diseungeutan ku Harun, hurungna kudu terus nepi ka isuk di payuneun PANGERAN, nya eta di luareun reregan anu ngaalingan Peti Perjangjian di Tempat Pangsucina. Ieu pikukuh kudu diestokeun salalawasna.

⁴Eta lampu-lampu anu sukuna emas murni diurusna kudu ku Harun, jeung kudu dijaga supaya hurungna angger, di payuneun PANGERAN.

⁵Nyokot tipung dua belas kilo, jeung jieun roti dua belas siki.

⁶Rotina ambengkeun dua jajar genep-genep dina meja emas murni tea payuneun PANGERAN.

⁷Unggal jajaran teundeunan dupa anu tulen, sarat ngalinggihkeun PANGERAN mayunan eta katuangan.

⁸Diambengkeunana kudu mayeng saban poe Sabat jeung kudu cara kitu, di payuneun PANGERAN. Ieu jadi kawajiban urang Israil salalawasna.

⁹Eta roti engkena pikeun Harun jeung anak-anakna. Didaharna kudu di tempat suci, sabab sipat eta kadaharan teh kacida sucina lantaran tina ambengan anu dibaktikeun ka PANGERAN pikeun imam-imam.

¹⁰Aya hiji jelema, bapana urang Mesir indungna urang Israil ngaran Selomit binti Dibri ti kaom Dan. Eta jelema pasea di pasanggrahan jeung hiji urang Israil nepi ka ngagogoreng jenengan Allah. Seug dideuheuskeun ka Musa

¹²bari di jaga sabot ngadago pituduh PANGERAN, kudu dikumahakeun eta jelema teh.

¹³Ari dawuhan PANGERAN ka Musa,

¹⁴”Bawa eta jelema ka luareun pasanggrahan. Sakur anu ngadenge ngagogorengna ka Kami kudu numpangkeun leungeun kana hulu eta jelema, tanda ngaenyakeun eta jelema teh salah, geus kitu jelemana baledogan ku sarerea make batu nepi ka paeh.

¹⁵Urang Israil bere nyaho yen anu ngagogoreng jenengan Allah kudu narima wawales,

¹⁶dipaehan. Saha bae, boh urang Israil boh nu sejen nu aya di Israil anu ngagogoreng jenengan PANGERAN kudu dibaledogan ku batu ku sajamaah.

¹⁷Sing saha anu maehan kudu dipaehan.

¹⁸Sing saha anu maehan pipiaraan batur kudu ngaganti. Sabab hutang nyawa bayar nyawa.

¹⁹Anu nyacadan batur kudu dicacadan deui.

²⁰Nu mateuhkeun pateuhan deui, nu mecakan pecakan deui, nu ngompongan ompongan deui. Naon bae kalakuanana anu ngalantarankeun batur jadi ruksak, kudu dibales kitu deui.

²¹Nu maehan pipiaraan batur sakadar kudu ngaganti, tapi nu maehan jelema mah kudu dipaehan.

²²Ieu hukum teh pikeun maraneh kabeh urang Israil, jeung oge pikeun urang asing anu caricing di maraneh, karana Kami teh PANGERAN, Allah maraneh.”

²³Sanggeus Musa misaur, seug eta jelema teh ku urang Israil dibawa ka luareun pasanggrahan tuluy dibaledogan ku batu nepi ka paeh. Pangandika Allah ka Musa perkara eta ku urang Israil geus dilaksanakeun.