Read Boros Dusun YERMIA 33 Bible Online

YERMIA 33 - Boros Dusun bible

YERMIA 33

¹Sabot ditutup keneh di jero panjara buruan karaton, kaula meunang deui timbalan ti PANGERAN.

²PANGERAN, anu ngadamel bumi, anu ngawujudkeun jeung ngadegkeunana, nimbalan ka kaula. Mantenna, PANGERAN, nimbalan kieu,

³”Sambat Kami, tangtu Kami ngawalon. Maneh rek dibere nyaho perkara-perkara anu ajaib, anu araheng, anu tangtu maneh mah acan nyaho.

⁴Kami, PANGERAN, Allah Israil, mere nyaho yen imah-imah di Yerusalem jeung karaton raja di Yuda bakal dibongkaran pikeun nguatan pertahanan tina kepungan jeung panarajang musuh.

⁵Sawareh bakal barijil ngayonan urang Babul, tapi cumah. Urang Babul malah bakal ngeusian imah-imah di ieu kota ku mayit jalma-jalma anu ku Kami memang rek dibasmi, bawaning Kami ambek jeung napsu. Kami geus teu hayang nenjo ieu kota, lantaran kalakuan jalma-jalmana jarahat.

⁶Tapi sanajan kitu ge ieu kota katut rahayatna tangtu bakal dipulihkeun sina menyat deui, sina talengtrem hirupna, jongjon ngahenang-ngahening.

⁷Yuda jeung Israil sina makmur, baris dibangun deui ku Kami, sina pulih saasalna.

⁸Dirina sina bararesih, suci tina dosa urut ngalawan ka Kami. Dosa-dosana jeung kalakuanana ngabarontak ka Kami rek dihampura.

⁹Yerusalem rek dijadikeun sumber kabagjaan, sumber kamulyaan jeung sumber kamashuran Kami. Unggal bangsa di dunya, asal ngadenge beja yen Kami melak rupa-rupa kahadean keur urang Yerusalem sarta ngamakmurkeun ieu nagara, bakal tingdaregdeg pinuh ku kasieun.”

¹⁰Timbalan PANGERAN, ”Ceuk jalma-jalma, ieu tempat jeg tegalan anu suwung, euweuh eusina, teu jalma teu sato. Memang, kota-kota tanah Yuda jeung jalan-jalan Yerusalem kosong molongpong taya eusina, teu jalma teu sato.

¹¹Tapi eta tempat-tempat teh bakal haneuteun deui, rame ku sora kasukaan jeung kagumbiraan sarta sora kabagjaan pesta kawin. Maneh bakal ngadenge jalma-jalma nyaranyi waktu marawa kurban sukur ka Bait Kami, pokna, ’Puji sukur hatur nuhun kana kasaean PANGERAN Nu Maha Kawasa, anu langgeng mikaasih.’ Ieu tanah ku Kami rek dimakmurkeun sakumaha asalna deui. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.”

¹²PANGERAN Nu Maha Kawasa nimbalan, ”Ieu tanah, anu ayeuna mah bleg tegalan suwung euweuh naon-naonna, teu jalma teu sato, bakal pinuh deui ku sampalan-sampalan paranti ngencarkeun domba.

¹³Di kota-kota pagunungan, di kota-kota suku gunung, di pakidulan tanah Yuda, di tanah bilangan Binyamin, di desa-desa sakurilingeun Yerusalem, jeung di kota-kota satanah Yuda, pangangon-pangangon bakal marilang deui domba, ingon-ingon akuanana. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.”

¹⁴Timbalan PANGERAN, ”Tangtu cunduk kana waktu, Kami ngabuktikeun jangji ka urang Israil jeung urang Yuda.

¹⁵Harita Kami baris ngangkat hiji jalma anu ibadah, turunan Daud, dijenengkeun Raja. Ngarajaanana di sakuliah ieu tanah, bakal ngajalankeun anu sabenerna, luyu sakumaha kuduna.

¹⁶Urang Yuda jeung urang Yerusalem bakal disalametkeun, hirup dina kasenangan. Ari pingaraneun kotana: ’PANGERAN Kasalametan Urang’.

¹⁷Kami PANGERAN, jangji: ti turunan Daud salawasna aya nu bakal jadi raja di Israil,

¹⁸ari ti kaom Lewi salawasna bakal aya nu jaradi imam, anu bakal ngalalayanan Kami, ngurus kurban-kurban beuleuman, kurban-kurban gandum, jeung kurban-kurban peuncitan.”

¹⁹Timbalan PANGERAN ka sim kuring,

²⁰”Kami geus nyieun hiji perjangjian pikeun nangtukeun beurang jeung peuting, sangkan boh beurang boh peuting daratangna cocog dina waktu giliranana, supaya eta perjangjian ulah nepi ka teu ditetepan.

²¹Sarua keneh maksudna jeung eta, Kami geus nyieun hiji perjangjian pikeun abdi Kami Daud, yen ti turunanana salawasna bakal aya saurang anu jadi raja. Kitu deui ka kaom Lewi, Kami nyieun perjangjian yen nu bakal jaradi imam purah ngabakti ka Kami teh ti kaomna. Eta perjangjian moal pegat.

²²Turunan abdi Kami, Daud, jeung turunan imam-imam kaom Lewi, rek sina loba kabina-bina, ibarat bentang-bentang di langit atawa keusik di basisir, pamohalan bisa kaitung.”

²³Timbalan PANGERAN ka kaula,

²⁴”Maneh terang kumaha omong jalma-jalma hal Israil jeung Yuda? Ceuk maranehna, eta dua sadulur teh geus ditoker ku Kami. Eta umat Kami ku maranehna kacida direndahkeunana, geus teu dianggap bangsa.

²⁵Tapi Kami, PANGERAN, geus nyieun hiji perjangjian ngeunaan beurang jeung peuting, jeung hukum-hukum anu ngatur bumi jeung langit.

²⁶Sakumaha pastina eta perjangjian Kami, nya kitu pisan Kami baris miara perjangjian ngeunaan anak incu Yakub jeung anak incu abdi Kami, Daud. Kami rek ngangkat hiji turunan Daud, anu bakal ngatur turunan Ibrahim, turunan Ishak, jeung turunan Yakub. Kami seja mikawelas deui ka umat Kami, sina mukti sarenang deui.”