Read Boros Dusun YEHESKEL 16 Bible Online

YEHESKEL 16 - Boros Dusun bible

YEHESKEL 16

²”Eh anak manusa,” timbalana-Na, ”bejakeun ka Yerusalem yen kalakuanana teh pikageuleuheun.”

³Bejakeun, kieu sabda PANGERAN Nu Maha Agung: Maneh dijurukeun di tanah Kanaan. Bapa maneh urang Emor, indung maneh urang Het.

⁴Basa maneh brol dijurukeun, euweuh anu daek mangeureutkeun tali ari-ari maneh, euweuh anu daek ngamandian, euweuh anu mangnetelankeun ku uyah, euweuh anu ngabedongan.

⁵Saurang ge euweuh anu ha’at ngalampahkeun kitu ka maneh. Jadi maneh ti barang brol ge euweuh anu mikanyaah, anggur dipiceun ka tegal.

⁶Kabeneran Kami ngaliwat, maneh katenjo keur roroesan dina getih. Maneh bobolokot keneh getih, Kami teu tega nenjo maneh kudu paeh.

⁷Seug ku Kami dirawatan sangkan gede, mun pepelakan sangkan alus jadina. Maneh ngagedean, ngajangkungan, jadi parawan. Susu mimiti nyeungseung, buuk geus panjang tapi sataranjang keneh.

⁸”Barang Kami ngaliwat deui, maneh geus mimiti beger. Awak maneh anu taranjang ku kami ditutupan ku baju Kami, sarta Kami ngedalkeun jangji seja mikacinta ka maneh. Estu, Kami ngayakeun jangji perkawinan jeung maneh, sarta maneh jadi milik Kami.” Kitu sabda PANGERAN Nu Maha Agung.

⁹”Ti dinya Kami nyokot cai, getih maneh diseka, kulit maneh digosok ku minyak jetun.

¹⁰Geus kitu ku Kami didangdanan, bajuna disulam, selopna kulit anu pangalusna, beulit sirahna lawon linen, mantelna sutra.

¹¹Tuluy dipakean perhiasan, digeulangan, dikongkorongan,

¹²irung jeung ceuli diantingan, terus diterapan makuta endah.

¹³Perhiasan maneh kabeh tina perak, jeung emas, papakean kabeh disulam, lawonna sutra jeung linen. Daharna roti tina tarigu anu panglemesna, madu jeung minyak jetun. Maneh ngajanggelek jadi awewe nu geulis kawanti-wanti, sarta jadi ratu.

¹⁴Kageulisan maneh estu sampurna sarta kawentar ka unggal bangsa, sabab nya Kami anu ngajadikeun maneh sakitu geulisna.” Kitu sabda PANGERAN Nu Maha Agung.

¹⁵”Tapi maneh kena-kena geulis jeung kawentar, maneh hees jeung unggal lalaki nu ngaliwat.

¹⁶Papakean ti Kami ku maneh dipake ngahias kamar-kamar paranti maneh nyembah brahala, sarta maneh mikeun awak ka unggal lalaki saperti awewe palacuran.

¹⁷Perhiasan-perhiasan perak jeung emas pamere Kami ku maneh dipake nyieun arca-arca lalaki, seug maneh nyelewer ka dinya.

¹⁸Papakean beunang nyulam pamere Kami ku maneh dipake ngadangdanan arca-arca, sarta arca-arcana ku maneh disuguhan minyak jetun jeung seuseungitan pamere Kami.

¹⁹Kadaharan pamere Kami keur dahareun maneh, roti tina tarigu anu panglemesna, kitu deui minyak jetun jeung madu, ku maneh disuguhkeun ka eta arca-arca, ngalap berekahna.” Kitu timbalan PANGERAN Nu Maha Agung.

²⁰”Barudak, nu lalaki nu awewe, beunang maneh ngajurukeun pikeun Kami, ku maneh diserenkeun ka eta arca-arca sesembahan maneh, dijieun kurban. Na teu cukup ku nyelewer, teu satia ka Kami teh,

²¹nepikeun ka anak-anak Kami ku maneh dikurbankeun ka brahala-brahala?

²²Salila maneh ngumbar kalakuan pikageuleuheun, bororaah inget ka mangsa keur budak, keur waktu bulucun, keur waktu roroesan dina getih.”

²³Kieu timbalan PANGERAN Nu Maha Agung, ”Cilaka maneh, cilaka! Geus sakitu jahatna teh

²⁴pek deui nyieunan tempat di unggal sisi jalan keur imah brahala-brahala, dipake enggon lacur.

²⁵Kageulisan maneh disered kana leutak, dibikeun ka nu laliwat, ganti poe rucah maneh beuki maceuh.

²⁶Malah nepi ka jeung urang Mesir, tatangga maneh anu kawentar napsu birahina, sangkan Kami tambah panas.

²⁷Ayeuna Kami rek meta. Maneh rek dihukum, sarta sagala tanda kahemanan Kami ka maneh rek dicokot deui. Maneh arek diserenkeun ka urang Pelisti, anu geus ijideun nenjo kalakuan maneh anu teu boga susila.

²⁸Lacur teu cukup ku lalaki-lalaki nu enggeus, tuluy ngacak ka urang Asur. Tapi sanggeus jadi langganan maranehna ge maneh can ngarasa keneh bae.

²⁹Ditambah ku urang Babul, anu kawentar palinter usaha. Masih keneh maneh can ngarasa.”

³⁰Kieu sabda PANGERAN Nu Maha Agung: ”Eta laku lampah maneh teh laku lampah awewe palacuran.

³¹Di saban jalan nyieunan tempat keur imah brahala-brahala, dipake enggon ngalacurkeun awak. Tapi maneh mah lacur teh henteu parok jeung nu sejen, lain keur nyiar napkah.

³²Maneh mah awewe nyelewer ti salaki tuluy lacur jeung lalaki-lalaki sejen.

³³Awewe lacur mah dibayar. Ari maneh kalah ka mere hadiah ka unggal kabogoh, malah ngosol-ngosol ku duit ka lalaki ti mana-mana, diajak hees bareng.

³⁴Maneh ungkluk luar biasa. Maneh mah lain lacur kapaksa, da euweuh nu maksa. Maneh mah lain ngarah bayaran, kalah ka maneh anu ngahaja mayar ka lalaki. Beda ti nu sejen maneh mah.”

³⁵Ayeuna dengekeun, eh Yerusalem, ungkluk! Dengekeun ieu sabda PANGERAN.

³⁶Kieu sabda PANGERAN Nu Maha Agung: ”Maneh ngalaanan pakean, tuluy saperti ungkluk, nyerenkeun awak ka kabogoh-kabogoh jeung ka brahala-brahala pikaijideun. Anak sorangan dipaehan, disuguh-suguhkeun ka brahala-brahala.

³⁷Ku sabab eta, urut kabogoh-kabogoh maneh ku Kami rek sina karumpul di dieu, boh nu ku maneh dipikaresep keneh, boh anu geus dipikangewa. Arek diriungkeun jeung maneh. Maneh ku Kami rek ditaranjangan, sina ditarongton.

³⁸Maneh rek dihukum ku lantaran ngalacurkeun diri jeung ku sabab maehan. Kami arek ngabudalkeun kajengkel jeung amarah. Maneh tangtu dihukum nepi ka paeh.

³⁹Arek disebakeun ka maranehna, ari maranehna bakal ngubrak-ngabrik tempat-tempat anu ku maneh dijieun tempat lacur jeung nyembah ka brahala-brahala. Papakean maneh ku maranehna bakal dirampid, kitu deui sagala perhiasan maneh, sarta maneh ditinggalkeun sataranjang.

⁴⁰Maranehna bakal ngahucuhkeun jalma rea sangkan maledogan maneh ku batu, sarta maranehna bakal nyacag awak maneh ku pedang.

⁴¹Imah-imah maneh bakal diduruk. Sajeroning maneh nandang hukuman, bakal ditarongton ku sasama awewe-awewe. Kami hayang nenjo maneh eureun tina jadi ungkluk, hayang ngeureunkeun maneh mahugi kabogoh-kabogoh.

⁴²Lamun geus nepi ka kitu kakara amarah Kami bisa leler, kakara Kami bisa sabar deui.

⁴³Maneh geus teu inget-inget ka waktu keur budak keneh, heug nyieun kalakuan-kalakuan anu ngahudang amarah Kami. Ayeuna sagala kalakuan maneh teh ku Kami rek dibales. Ku naon sakitu geus jahatna teh terus rucah ongkoh?”

⁴⁴PANGERAN nimbalan, ”Kalakuan maneh bakal dijieun paribasa ku jalma rea: ’Nya indung nya anak.’

⁴⁵Dasar maneh anak awewe indung maneh. Indung maneh geuleuheun ka salakina jeung ka anak-anakna. Saruana jeung dulur-dulur maneh awewe, ijid ka salaki jeung ka anak. Indung maraneh urang Het, bapa maraneh urang Emor.

⁴⁶Lanceuk maneh awewe ti kidul, nagri Samaria katut desa-desana. Adi maneh ti kaler, nagri Sadumu katut desa-desana.

⁴⁷Geus puas maneh nuturkeun lengkah paripolahna, niru kalakuanana anu pikaijideun? Acan! Malah maneh mah acan ge lila geus leuwih jahat ti batan maranehna.”

⁴⁸”Demi Kami Allah anu jumeneng,” timbalan PANGERAN Nu Maha Agung, ”adi maneh nagri Sadumu katut desa-desana, teu nepi ka boga kalakuan anu jahatna cara kalakuan maneh.

⁴⁹Adi maneh saanak-anakna awewe teh kamagungan, rasa maneh lubak-libuk ku hakaneun, rasa maneh aman taya pikahariwangeun, embung malire ka nu kekere, embung ha’at ka nu malarat,

⁵⁰sombong, bedegong. Ku Kami dibasmi. Maneh ge nyaho.

⁵¹Kajahatan nagri Samaria ge acan aya saparona tina kajahatan maneh. Kajahatan maneh mah leuwih-leuwih matak ijidna teh. Dibandingkeun jeung kajahatan maneh, dulur-dulur maneh mah henteu jiga-jiga nu jahat.

⁵²Ku sabab eta maneh moal weleh-weleh nandangan kahinaan, lantaran leuwih doraka ti batan dulur-dulur maneh. Upama direndengkeun jeung maneh, dulur-dulur maneh mah teu jiga-jiga nu doraka. Ku sabab eta pek wiwirangna tanggung ku maneh, da maneh anu ngalantarankeun maranehna siga nu suci beresih.”

⁵³PANGERAN nimbalan ka Yerusalem, ”Sadumu jeung Samaria katut desa-desana ku Kami arek dipulihkeun deui. Tangtu maneh oge bakal dijieun mukti deui.

⁵⁴Maneh kudu era ku diri sorangan. Nenjo maneh meunang kahinaan, dulur-dulur maneh bakal ngarasa rada lipur.

⁵⁵Duanana bakal marukti deui. Maneh oge katut desa-desa maneh tangtu bakal dipulihkeun deui.

⁵⁶Lain bareto mah maneh moyok ka Sadumu, basa maneh keur jaya,

⁵⁷basa acan boga kalakuan anu sakitu jahatna? Ayeuna maneh sorangan anu bakal jadi poyokeun batur cara Sadumu, poyokeun urang Edom, poyokeun urang Pelisti, poyokeun tatangga-tatangga anu arijideun ka maneh.

⁵⁸Pek rasakeun balukarna eta kalakuan maneh anu mesum jeung pikaijideun teh.” Timbalan PANGERAN.

⁵⁹PANGERAN Nu Maha Agung nimbalan, ”Maneh ku Kami bakal dibales satimpal jeung kalakuan. Maneh geus hianat kana jangji, geus ngalanggar sumpah.

⁶⁰Mungguh Kami mah tetep seja tigin kana jangji, anu diikrarkeun ka maneh basa maneh keur ngora keneh. Kami bakal ngayakeun perjangjian jeung maneh, perjangjian anu umurna langgeng.

⁶¹Engke ku maneh tangtu karasa yen kalakuan maneh teh kacida jahatna, nepi ka maneh era sorangan. Nya eta lamun lanceuk jeung adi maneh geus ngumpul deui jeung maneh, najan ieu teh henteu kasebut dina perjangjian antara Kami jeung maneh.

⁶²Eta perjangjian ku Kami rek dianyarkeun deui, sangkan maneh nyaho yen Kami teh PANGERAN.

⁶³Kabeh kasalahan maneh ku Kami tangtu bakal dihampura, sarta maneh oge bakal eling, bakal rumasa, nepi ka maneh moal wani ngembutkeun biwir-biwir acan.” Kitu timbalan PANGERAN Nu Maha Agung.