Read Boros Dusun JAKARIA 8 Bible Online

JAKARIA 8 - Boros Dusun bible

JAKARIA 8

¹PANGERAN Nu Maha Kawasa ngembankeun ieu sabda ka Jakaria.

²Timbalana-Na, ”Kacida hayangna Kami teh nulungan Yerusalem. Kacida nyaahna ka rahayatna, jadi kacida keuheulna ka musuh-musuhna.

³Kami seja balik deui, seja linggih deui di Yerusalem; nagri Kami anu suci sina kamashurkeun nagri ibadah, sarta gunung kagungan PANGERAN Nu Maha Kawasa sina disarebut gunung suci.

⁴Alun-alun kotana bakal jadi deui tempat pelesir jelema-jelema anu geus karolot, anu geus karundang iteuk, lalaki, awewe.

⁵Jalan-jalanna bakal jadi deui tempat arulin barudak lalaki barudak awewe.

⁶Hal ieu, ku maranehna mah, nya ku umat Kami anu nyesa keneh, tangtu karasana mustahil. Tapi henteu mustahil ari pikeun Kami mah.

⁷Umat Kami anu di nagri-nagri sejen, ku Kami arek dijait.

⁸Nu ti wetan, nu ti kulon, rek dibawa mulang, sina maratuh deui di Yerusalem, jadi umat Kami, sarta nya Kami Allah panutanana anu baris ngatur ka maranehna, satia tur adil.

⁹Sing galede hate! Ieu sabda nya sabda Kami anu bareto keneh, anu diucapkeun ku nabi-nabi, keur mangsa masang pademen Bait Kami basa rek diadegkeun deui tea.

¹⁰Samemeh mangsa eta, maraneh taya saurang-urang acan anu kuat nyewa tanaga jalma atawa sato, turug-turug euweuh saurang-urang acan anu ngarasa aman ti musuh. Malah ku Kami oge unggal jalma sina bentrok.

¹¹Tapi ka umat anu ayeuna aya keneh mah Kami moal kitu.

¹²Pepelakanana baris kaala tur reujeung aman, anggurna bakal baruahan, sarta moal kurang-kurang hujan. Eta berkah-berkah ku Kami tangtu dibikeun ka ieu umat Kami anu nyesa keneh.

¹³Eh urang Yuda jeung urang Israil! Bareto, lamun jalma-jalma urang asing silih sumpahan, ucapanana teh, ʼManeh sing meunang bahla saperti anu karandapan ku urang Yuda jeung urang Israil!ʼ Ayeuna maraneh ku Kami baris ditulungan. Ayeuna mah urang asing teh bakal kieu ucapanana, ʼMuga anjeun meunang bagja, cara anu katarima ku urang Yuda jeung urang Israil.ʼ Ku sabab eta maraneh sing galede hate, ulah salempang.”

¹⁴PANGERAN Nu Maha Kawasa ngandika, ”Waktu Kami jengkel ku kalakuan karuhun maraneh baheula, upama Kami aya karep nyangsara, terus bae dibuktikeun, tara teu dijalankeun.

¹⁵Ayeuna Kami arek ngaberkahan ka urang Yuda jeung urang Yerusalem. Ieu oge ku Kami moal teu dibuktikeun. Ulah salempang.

¹⁶Ayeuna mah turutkeun Kami: Ari jeung pada batur, ngomong teh kudu anu saestuna. Di pangadilan kudu ngomong sabenerna, malar piluluseun batur.

¹⁷Ulah hayang nyusahkeun ka batur. Ulah sumpah palsu. Kami ijid kana bohong, kana teu adil, kana kalaliman.”

¹⁸PANGERAN Nu Maha Kawasa ngembankeun ieu sabda ka Jakaria.

¹⁹Timbalana-Na, ”Jalankeun ku urang Yuda kalawan gumbira jeung rasa bagja, ibadah puasa dina bulan kaopat, kalima, katujuh jeung kasapuluh. Kudu cinta kana kaestuan, cinta kana karukunan.”

²⁰PANGERAN Nu Maha Kawasa ngandika, ”Tereh cunduk kana waktu, jelema-jelema ti nagri-nagri sejen bakal loba anu daratang ka Yerusalem.

²¹Jalma-jalma ti hiji nagri ngajak ka jalma-jalma nagri sejenna, ʼKuring arek ngabakti ka PANGERAN Nu Maha Kawasa. Hayu urang bareng!ʼ

²²Loba jalma jeung bangsa-bangsa anu kuat bakal daratang ka Yerusalem, seja ngabarakti ka PANGERAN Nu Maha Kawasa jeung menta berkah Mantenna.

²³Harita, sapuluh jalma urang asing bakal datang ka urang Yahudi saurang ngaromong kieu, ʼKaula ge hayang bagja cara anjeun; rehna kaula nguping yen anjeun diberkahan ku Allah.ʼ ”