Read Boros Dusun MARKUS 8 Bible Online

MARKUS 8 - Boros Dusun bible

MARKUS 8

¹Teu lila ti harita, geus loba deui bae jelema anu kumpul. Sanggeus maranehna geus teu barogaeun deui dahareun, Yesus nyaur murid-murid-Na ka Anjeunna, terus ngalahir,

²”Karunya ieu jelema-jelema teh. Geus tilu poe di darieu jeung Kami, ayeuna geus henteu barogaeun jang dahar.

³Lamun dititah balik teu dalahar heula tangtu kalempohan, sabab loba ti nu jarauh.”

⁴Piunjuk murid-murid, ”Nanging di gurun keusik sapertos kieu ti mana bade kenging tedaeun kangge jalmi sakitu seueurna?”

⁵”Sabaraha roti nu maraneh?” Yesus mariksa. Tembalna, ”Tujuh.”

⁶Anjeunna miwarang jalma rea dariuk dina taneuh. Roti anu tujuh siki dicandak, Anjeunna muji sukur ka Allah. Geus kitu rotina disemplekkan dipaparinkeun ka murid-murid sina dibagikeun. Prak dibagikeun.

⁷Lauk oge aya saeutik tuluy disanggakeun ka Anjeunna. Anjeunna muji sukur deui, laukna dipiwarang dibagikeun.

⁸Jelema-jelema geus dalahar, kabeh sareubeuheun. Malah aya sesana, ku murid-murid dikumpulkeun meunang tujuh karanjang. Anu disuguh dahar kabehna opat rebu urang. Sanggeus dalahar ku Anjeunna dipiwarang baralik.

¹⁰Ari Anjeunna harita keneh naek kana parahu jeung murid-murid, ngajugjug ka daerah Dalmanuta.

¹¹Aya sawatara urang Parisi daratang ka Yesus, terus ngajak sual jawab ka Anjeunna. Niat maranehna hayang ngeuradan Anjeunna, tuluy marenta supaya Anjeunna ngadamel kaajaiban geusan ngabuktikeun yen Anjeunna asal ti Allah.

¹²Yesus nepi ka ngarenghap, tuluy ngalahir, ”Naon sababna jalma-jalma jaman ayeuna marenta kaajaiban? Moal! Kami moal nembongkeun kaajaiban naon-naon ka maranehna!”

¹³Anjeunna terus naek kana parahu, meuntas talaga.

¹⁴Ari murid-murid parohoeun mawa roti sacukupna, dina parahu teh ngan boga roti sahiji.

¹⁵Yesus ngalahir, ”Maraneh kudu ati-ati ku ragi urang Parisi jeung ragi Herodes.”

¹⁶Maranehna terus ngaromongkeun hal eta, pokna, ”Nu matak Anjeunna ngalahir kitu teh lantaran urang teu boga roti.”

¹⁷Omonganana kadangueun ku Yesus. ”Ku naon ngaromong teu boga roti?” saur-Na. ”Naha can nyaraho atawa can ngalarti keneh? Na enya pikiran maraneh teh kacida mintulna?

¹⁸Baroga panon, teu barisa nenjo? Baroga ceuli, teu barisa ngadenge? Na geus teu aringet,

¹⁹roti lima siki ku Kami disemplekan pikeun lima rebu jelema? Sabaraha karanjang sesana?” ”Dua welas karanjang,” tembalna.

²⁰”Jeung basa roti anu tujuh siki dipake nyuguhan opat rebu jelema, sabaraha karanjang sesana?” ”Tujuh karanjang,” jawabna.

²¹”Naha atuh tacan ngalarti keneh bae?” saur-Na.

²²Sanggeus narepi ka Betsaida, aya nu mawa jelema lolong ka Anjeunna, menta diidinan nyabak.

²³Jelemana ku Anjeunna terus ditungtun, dicandak kaluar ti jero lembur. Geus kitu panonna diludahan jeung ditumpangan panangan. ”Kumaha, geus aya anu katenjo?” Anjeunna mariksa.

²⁴Eta jelema neuteup ka hareup. ”Sumuhun, ningal jalmi-jalmi,” jawabna. ”Mung katingalna sapertos tatangkalan laleumpang.”

²⁵Panonna ku Yesus ditumpangan deui panangan. Manehna upaya neges-negeskeun panenjona, bray tetenjoanana pulih, sagala rupa katenjona eces.

²⁶Ku Anjeunna dijurung balik, tapi disauran kieu, ”Ulah ka lembur nu tadi deui.”

²⁷Yesus terus angkat deui jeung murid-murid, ka kampung-kampung deukeut Kesarea Pilipi. Bari angkat Anjeunna mariksa, ”Cik Kami bejaan, ceuk jalma rea Kami teh saha?”

²⁸Tembal maranehna, ”Aya nu nyebatkeun Yohanes Jurubaptis, aya nu nyebatkeun Elias, aya oge anu nyebatkeun salah sawios nabi.”

²⁹”Ari ceuk maraneh, Kami saha?” Yesus mariksa deui. Jawab Petrus, ”Bapa teh Kristus, Jurusalamet!”

³⁰”Ulah dibejakeun ka nu sejen saha Kami anu saenyana,” saur-Na.

³¹Saur Yesus deui, ”Putra Manusa teh bakal kacida dikaniayana, sarta bakal ditolak ku para kokolot, ku imam-imam kapala, jeung ku guru-guru agama. Putra Manusa teh bakal dipaehan, tapi sanggeus tilu poe Kami bakal hirup deui.”

³²Nyaurkeunana mani sageblasna pisan. Petrus mah terus bae ngajak nyisi ka Anjeunna, tuluy ngahaturanan wawadi.

³³Tapi Anjeunna malik, neuteup ka murid-murid, tuluy nyeukseukan ka Petrus, saur-Na, ”Nyingkah maneh, Tukang Ngagoda! Eta pikiran maneh teh datangna ti manusa, lain asal ti Allah!”

³⁴Geus kitu Anjeunna nyaur nu rea kitu deui murid-murid, tuluy nyarios kieu, ”Jelema anu rek anut ka Kami kudu poho kana kapentingan dirina sorangan, kudu manggul salibna, terus nuturkeun Kami.

³⁵Sabab jelema anu leuwih mentingkeun kasalametan hirupna, nyawana bakal leungit. Sabalikna anu leupas nyawana ku karana Kami jeung ku karana wawaran Injil, nyawana bakal salamet.

³⁶Naha aya untungna meunangkeun saalam dunya tapi nyawana cilaka? Sama sakali teu aya!

³⁷Taya naon-naon anu bisa dipake meunangkeun deui nyawana.

³⁸Jelema anu era ngaku ka Kami jeung kana pangajaran Kami dina jaman anu doraka jeung jahat kawas ayeuna, Putra Manusa oge lamun geus aya dina kamulyaan Rama-Na jeung para malaikat saruci, bakal era ngaku ka jelema kitu.”