Read Boros Dusun PAMINDO 28 Bible Online

PAMINDO 28 - Boros Dusun bible

PAMINDO 28

¹”Lamun maraneh nurut ka PANGERAN Allah maraneh, sarta tigin kana sagala timbalana-Na anu ku Bapa diwurukkeun poe ieu, maraneh ku Mantenna bakal dijadikeun hiji bangsa anu punjul ti sakabeh bangsa saalam dunya.

²Sing nurut ka PANGERAN Allah maraneh. Lamun kitu ieu berkah-berkah tan wande katarima:

³PANGERAN bakal ngaberkahan nagara jeung lahan-lahan maraneh.

⁴PANGERAN bakal ngaberkahan maraneh, reuay anak, mukti tani, gereyek domba jeung sapi.

⁵PANGERAN bakal ngaberkahan panen gandum maraneh, kitu deui dahareun anu ku maraneh dijieun tina gandum.

⁶PANGERAN bakal ngaberkahan sagala usaha maraneh.

⁷PANGERAN bakal ngelehkeun musuh-musuh maraneh anu narajang. Maranehna narajangna mah diatur rapih, tapi tuluy jadi paburisat kalalabur.

⁸PANGERAN Allah maraneh bakal ngaberkahan usaha maraneh, sarta ngeusian leuit-leuit maraneh ku gandum. Mantenna bakal ngaberkahan ka maraneh di tanah anu dipaparinkeun ku Mantenna ka maraneh.

⁹Lamun maraneh nurut ka PANGERAN Allah maraneh, ngalakonan sagala pangandika-Na, tangtu dijadikeun umat-Na, sakumaha anu ku Mantenna geus diandikakeun.

¹⁰Saeusi jagat bakal nyarahoeun yen maraneh ku PANGERAN geus dipilih jadi umat-Na, nepi ka maraneh pada mikagimir.

¹¹Ku berkah PANGERAN, maraneh bakal reuay anak, gereyek ingon-ingon, tani mucekil, di tanah anu ku Mantenna geus diikrarkeun ka karuhun ajang maraneh.

¹²Dina musimna, Mantenna bakal ngirim hujan ti gudang kagungana-Na di langit jeung ngaberkahan sagala usaha maraneh, datang ka maraneh teu kudu nguyang, sabalikna loba bangsa anu bakal datang ka maraneh ngarinjeum.

¹³Maraneh ku PANGERAN Allah maraneh bakal dijieun pamingpin sagala bangsa, minangka sirah, lain buntut. Maraneh tan wande nanjung saumur-umur, pamohalan bakal gagal. Kitu soteh lamun nurut kana sagala perkara anu ku Bapa diwurukkeun poe ieu.

¹⁴Pacuan ingkar ti eta, jeung pacuan nyembah ngabakti ka allah-allah sejen.”

¹⁵”Lamun baha ka PANGERAN Allah maraneh, teu saregep kana timbalan-timbalana-Na anu ku Bapa diwurukkeun poe ieu, tan wande ieu balakurna anu bakal katarima:

¹⁶PANGERAN bakal nyapa kota-kota jeung lahan-lahan maraneh.

¹⁷PANGERAN bakal nyapa pelak gandum maraneh, kitu deui dahareun anu bakal diolah tina eta.

¹⁸PANGERAN bakal nyapa, maraneh hamo boga anak loba, tani hamo bisa mukti, ingon-ingon hamo bisa loba.

¹⁹PANGERAN bakal nyapa sagala usaha maraneh.

²⁰Lamun goreng kalakuan jeung ingkar ti PANGERAN, ku Mantenna bakal digirijig ku balahi, sina pakucrut, sagala usaha moal laksana, gancang tumpes sarerea.

²¹Engke di tanah anu keur dijugjug, ku Mantenna bakal diturugtug ku pagebug, panyakit bagilir-gilir, datang ka hamo aya nu nyesa.

²²Tangtu nandangan siksa PANGERAN, katerap kasakit nular, bareuh bungkul, muriang. Tanah ngahgar ku panas katiga katambah ku angin panas, pepelakan beak ruksak. Balahi mo indit-indit, datang ka maraneh paraeh kabeh.

²³Hujan hamo datang-datang, taneuh teuas ngabaketrak.

²⁴Tinimbang nurunkeun hujan, PANGERAN kalah ka ngadatangkeun angin lebu campur keusik, datang ka maraneh tumpur.

²⁵Maraneh ku PANGERAN bakal diserenkeun ka musuh. Maraneh ngarurug musuh, inditna beres diatur, tapi enggeusna katawuran, kalabur paburisat. Narenjo nasib maraneh kitu, kabeh bangsa di dunya ngarasa rempan sieun jadi kitu.

²⁶Ana maraneh geus pararaeh, rob bangsa manuk jeung sasatoan anu bareuki daging ngahakanan bangke-bangke maraneh, samemena taya nu ngagebah-gebah.

²⁷Maraneh ku PANGERAN bakal digebug pinuh ku bisul saperti urang Mesir bareto. Awak raca saluluar, tapak ngautan, barudug, euweuh piubareunana.

²⁸Bakal disina garelo, lalolong, pinuh ku kajuwet.

²⁹Ti beurang susur-sasar kawas nu lolong, teu nyaho jalan. Usaha kitu usaha kieu weleh teu aya hasilna, turug-turug pada ngagencet, pada ngarampogan, taya anu daekeun nulungan.

³⁰Babakalan, pipamajikaneun jadina dikawin ku batur. Nyieun imah, batur nu ngeusianana. Melak anggur, sorangan mah moal ngadahar.

³¹Sapi dipeuncitan ku nu sejen, katenjo ku panon molotot, ngadahar dagingna mah hamo. Kalde ditungtun ku batur, maraneh bati neuleukeun, pamohalan pulang deui. Domba ku batur diserenkeun ka musuh, taya nu bisa ngahalang-halang.

³²Anak nu lalaki nu awewe dijual ka batur hareupeun panon sorangan, jaradi budak beulian. Panon celong balas melong ka nu kosong, tibelat ka anak anu hamo mulang-mulang.

³³Pepelakan, beunang luut-leet kesang, beak diranjah ku bangsa lian, sarta minangka panarimana maraneh digencet dikaniaya.

³⁴Ku banget-bangetna nandang sangsara, jadi laleungit ingetan.

³⁵Maraneh ku PANGERAN digebug, ti semet embun-embunan nepi ka dampal suku, baranang pinuh ku cenang, pingping raca, nyeri peurih karasana, taya piubareunana.

³⁶Maraneh katut raja ku PANGERAN bakal dibuang ka hiji nagara, anu maraneh tacan nyaho-nyaho acan, karuhun pon kitu keneh can nyarahoeun. Tur di ditu kudu nyarembah ka allah tina kayu tina batu.

³⁷Rahayat unggal nagara tempat maraneh dibuang jeung dipabalencarkeun ku PANGERAN, narenjo maraneh kitu teh tingraranjug jeung ngera-ngera.

³⁸Ana tebar kajeun sakumaha lobana nu kapetik ngan saeutik, beakeun manten ku simeut.

³⁹Maraneh bakal ngebon anggur, tapi moal ngala anggurna atawa nginum cianggurna, sabab tangkal-tangkalna beak dihakanan ku bilatung.

⁴⁰Tangkal jetun, najan di satanah maraneh jaradi di mana-mana tapi minyakna moal kaarah, buahna kaburu maruragan pareot.

⁴¹Sanajan baroga anak lalaki awewe, ahir-ahir arareuweuh, dibarawa ka nu anggang, jaradi tawanan perang.

⁴²Pepelakan, tatangkalan, ruksak digalaksak ku hama.

⁴³Anu ngalumbara di maraneh beuki lila beuki kuat, sabalikna maraneh mah beuki lila beuki hengker.

⁴⁴Semah-semah jadi kuat ngarinjeumkeun ka maraneh, maraneh mah bororaah nginjeumkeun. Tungtungna semah-semah teh ka maraneh laluasa kumawasa.

⁴⁵Eta sagala kacilakaan teh baris keuna ka maraneh jeung baris terus ngaganggu nepi ka maraneh binasa, lantaran maraneh henteu tigin ka PANGERAN Allah maraneh, jeung henteu ngajalankeun hukum-hukum anu dipaparinkeun ku Mantenna.

⁴⁶Kitu bakalna hukuman ti Allah anu bakal tumerap salalawasna ka maraneh, pon kitu deui ka anak incu.

⁴⁷Maraneh ku PANGERAN geus diberkahan dina sagala rupa hal, tapi maraneh arembung ngabdi reujeung suka hate ka Mantenna.

⁴⁸Ku sabab kitu maraneh kudu ngawula ka musuh, anu engke bakal didatangkeun ku PANGERAN. Maraneh bakal kalaparan, bakal nandangan halabhab, tararanjang teu boga naon-naon. Ku PANGERAN bakal disiksa teu kira-kira nepi ka tumpes.

⁴⁹Ku PANGERAN bakal disina ditarajang ku hiji bangsa ti tungtung jagat, anu basana ku maraneh teu kaharti. Eta bangsa bakal nyamber lir galudra,

⁵⁰telenges taya rasrasan, ka nu kolot ka nu ngora moal aya karunyana.

⁵¹Pepelakan maraneh kitu deui ingon-ingon, kabeh dikawasaan ku musuh keur dahareun maranehna, nepi ka maraneh paraeh langlayeuseun. Gandum, anggur, minyak jetun, sapi, domba, ku musuh moal aya anu dikarikeun. Maraneh tangtu paraeh.

⁵²Kota-kota di tanah anu ayeuna geus rek diserenkeun ku PANGERAN Allah maraneh, bakal gempur. Kuta-kutana anu luhur tur ditohagakeun sarta dipake andelan, kabeh runtuh.

⁵³Maraneh moal maranggih dahareun, lantaran kota-kota ditingker musuh. Awahing ku taya pisan dahareun, tungtungna anak oge paparin ti PANGERAN Allah maraneh, dihakan.

⁵⁴Golongan ningrat ge ku sabab sarua ditingker musuh, sarua kabalangsakna. Sakumaha lemes budina ge mo burung nepi ka ngahakan anak da teu manggih deui dahareun. Malah nepi ka embung kasoro; ka dulur, ka pamajikan kameumeut, ka anak nu can kahakan, kuat teu mere.

⁵⁵

⁵⁶Pon kitu keneh ningrat-ningrat wanitana, anu tuman tara nincak-nincak acan kana taneuh bawaning ku beunghar, sarua kabalangsakna lantaran dikepung musuh. Tungtungna da teu manggih deui dahareun, teu kalis ku lemes budi, orokna anu kakara borojol katut jeung balina pisan didahar. Ka salaki, kajeun sakumaha geugeutna, kitu deui ka barudakna, boro-boro mere, ngadaharna ge susulumputan.

⁵⁷

⁵⁸Lamun maraneh ingkar tina sagala papakon anu aya dina ieu buku, teu ngupama kana pajenengan PANGERAN Allah maraneh anu luhung jeung pikahelokeun,

⁵⁹maraneh saanak incu ku Mantenna bakal disiksa ku rupa-rupa kasakit anu moal mental ku ubar; ku rupa-rupa kasakit tepa anu teu bisa dicegah.

⁶⁰Panyakit-panyakit pikasieuneun anu ku maraneh kasaksian di Mesir, baris narajang ka maraneh, sarta maraneh moal bisa cageur.

⁶¹Ditambah deui ku rupa-rupa kasakit jeung rupa-rupa pagebug anu tacan kasebut dina ieu buku Hukum jeung pikukuh-pikukuh Allah. Maraneh tan wande tumpur.

⁶²Sanajan maraneh geus jadi mangpirang-pirang saperti bentang di langit oge mo burung beak. Nu harirup kari saeutik, lantaran geus ingkar ti PANGERAN Allah maraneh.

⁶³Sakumaha bareto PANGERAN ka maraneh maparin kamuktian jeung ngalobakeun bilangan maraneh kalawan gumbira manah, nya kitu keneh halna, kalawan gumbira manah Mantenna bakal ngabasmi, ngaburak-barik maraneh. Maraneh baris dirabut ti tanah anu ayeuna rek diancikan.

⁶⁴Ku PANGERAN bakal dipabalencarkeun ka bangsa-bangsa ti tungtung jagat ka tungtung jagat. Di ditu kudu kumawula ka allah-allah tina kayu tina batu, anu iraha teh teuing tadi-tadina ku maraneh disarembah, pon kitu ku karuhun.

⁶⁵Di mana-mana maraneh teh moal manggih kaluginaan, moal boga tempat akuan. Ku PANGERAN bakal disiksa, dirungrung ku rasa mangpaung, pondok pikir pegat harepan.

⁶⁶Hirup dikikintil ku balahi, beurang peuting gegebegan sieun jol sieun jol malakal-maot.

⁶⁷Hate teu kendat lumenyap ku sagala tetenjoan. Bray beurang hayang geura-geura peuting, reup peuting hayang geura-geura beurang.

⁶⁸Maraneh ku PANGERAN bakal diiangkeun, dipiceun deui ka Mesir, teu kalis ku geus ngandika yen hamo malikkeun deui maraneh ka ditu. Di ditu maraneh bakal nawar-nawarkeun maneh ngajual badan ka musuh, keun bae jadi abid ge, tapi saurang ge taya anu daekeun meuli.”