Read Boros Dusun HAKIM-HAKIM 13 Bible Online

HAKIM-HAKIM 13 - Boros Dusun bible

HAKIM-HAKIM 13

¹Urang Israil milampah dosa deui ka PANGERAN, sarta ku Mantenna diselehkeun ka urang Pelisti, dijajah nepi ka opat puluh taun.

²Jaman eta aya hiji jelema, ngaranna Manoah, urang Sora, anggota kaom Dan. Ari bojona gabug.

³Ti dinya malaikat PANGERAN nembongan ka bojo Manoah sarta ngandika, ”Nepi ka ayeuna maneh acan keneh boga anak. Tapi moal lila deui maneh bakal kakandungan tuluy ngajuru, budakna tangtu lalaki.

⁴Maneh kudu pantrang, teu meunang nginum anggur atawa inuman keras, teu meunang dahar kadaharan anu diharamkeun.

⁵Upama budak geus lahir, buukna ulah dicukuran, sabab ti barang borojolna geus diabdikeun ka Allah jadi Nasir. Manehna nu baris ngajait urang Israil ti urang Pelisti.”

⁶Eta wanita bebeja ka salakina, ”Bieu kuring kasumpingan utusan Allah. Pamuluna lir malaikat PANGERAN, kacida pikagimireunana. Ku kuring teu ditanyakeun anjeunna teh nu ti mana, kitu deui anjeunna oge henteu ngenalkeun jenenganana.

⁷Saurna kuring teh bakal ngandung, bakal boga anak lalaki. Saurna deui kuring kudu pantrang, teu meunang nginum anggur atawa inuman keras, teu meunang dahar kadaharan anu diharamkeun, sabab budak teh pijadieun Nasir Allah saumur-umur.”

⁸Seug Manoah neneda ka PANGERAN, ”Nun PANGERAN, mugi eta utusan Allah anu nembe sumping teh sina sumping deui maparin katerangan perkawis budak, upami parantos lahir kedah kumaha ngurusna.”

⁹Paneda Manoah ku Allah dikabul, malaikat-Na sumping deui ka eta wanita, waktu manehna keur diuk di kebon, sorangan henteu jeung salakina.

¹⁰Harita keneh manehna lumpat ka salakina, sarta pokna, ”Itu utusan anu kamari ieu teh sumping deui ka kuring.”

¹¹Manoah geuwat nuturkeun bojona nepungan tamu, seug tumaros, ”Juragan teh anu kamari ieu cacarios sareng pun bojo?” Tamu ngawaler, ”Enya.”

¹²Manoah tumaros deui, ”Saupami pilahir Juragan teh parantos buktos, eta budak kedah kumaha, kumaha pilampaheun hirupna?”

¹³Waler malaikat, ”Bojo maneh kudu tigin ngalakonan hal-hal anu ku Kami geus diomongkeun ka dirina.

¹⁴Naon bae anu asal tina tangkal anggur teu meunang didahar, anggur atawa inuman keras teu meunang, kitu deui kadaharan-kadaharan anu diharamkeun. Sakur anu ku Kami diomongkeun ka manehna kudu dilampahkeun.”

¹⁵Manoah teu terangeun yen eta teh malaikat PANGERAN, ku sabab kitu pok unjukan kieu, ”Ulah waka mulih. Tuang heula, bade dipangnyayagikeun anak embe.” Tapi saur malaikat, ”Najan diandeg ge susuguh maneh ku Kami moal didahar. Tapi ari rek nyadiakeun mah pek bae, tuluy duruk jieun kurban ka PANGERAN.”

¹⁷Manoah unjukan deui, ”Neda wartos, saha salira teh, supados di mana pilahir Juragan tea buktos, abdi tiasa nyanggakeun panghormat.”

¹⁸Malaikat teh mariksa, ”Keur naon hayang nyaho ngaran Kami? Eta ngaran teh ajaib.”

¹⁹Geus kitu Manoah nyokot hiji anak embe jeung tuangeun saperluna, tuluy diteundeun dina luhur altar cadas, dikurbankeun ka PANGERAN, anu terus ngadamel kaajaiban.

²⁰Waktu seuneu kurban geus luhur tina altar, katingal ku Manoah jeung bojona, malaikat teh mumbul ka langit di jero gedagna seuneu. Manoah kakara eling, yen eta anu bieu teh malaikat PANGERAN, bruk bae manehna jeung bojona sujud kana taneuh. Ti harita malaikat teh teu nembongan deui.

²²Ceuk Manoah ka bojona, ”Urang geus nenjo Allah, tangtu urang paeh.”

²³Tapi ceuk bojona, ”Upama enya PANGERAN bade nyabut nyawa urang, piraku tadi kersaeun nampi kurban urang; moal tepi ka mintonkeun itu mintonkeun ieu, moal ngadawuhkeun sagala perkara nu tadi ka urang.”

²⁴Gancangna eta wanita teh ngalahirkeun, orokna lalaki, kakasihna Simson. Murangkalih beuki ageung, ku PANGERAN diberkahan.

²⁵Waktu anjeunna keur aya di antara Sora jeung Estaol di pakemahan Dan, kakawasaan PANGERAN mimiti maparin kabedasan ka anjeunna.