Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 22 Bible Online

Яратылыш 22 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 22

¹Шулай булды ки, бу вакыйгалардан соң Аллаһы Ибраһимны сынап карарга теләде һәм аңа: — Ибраһим! — дип өн салды. — Мин тыңлыйм! — дип җавап бирде Ибраһим.

²Аллаһы әйтте: — Бердәнбер сөекле углың Исхакны ал да Мориа җиренә юл тот, Мин сиңа күрсәткән тауга барып җиткәч, корбанлык учагы өстендә углыңны корбанга китер! — диде.

³Ибраһим иртән таң белән торды, ишәген иярләде, корбанлык учагы өчен утын ярды да, углы Исхакны һәм үзенең ике колын ияртеп, Аллаһы күрсәткән җиргә карап, юлга чыкты.

⁴Сәфәрнең өченче көнендә Ибраһим ерактан ук билгеләнгән тауны күрде.

⁵Ибраһим үзе белән килгән колларга: — Сез шушында ишәк янында калып торыгыз, без исә малаем белән тауга барып сәҗдә кылып киләбез, — диде.

⁶Шулай дип, корбанлык учагы өчен әзерләнгән утынны углы Исхакка күтәртте дә, кулына пычак һәм утлы чыраг алып, икәве бергә тауга таба киттеләр.

⁷Исхак, атасына сүз катып: — Әтием! — диде. — Әйе, углым! — диде Ибраһим. Исхак: — Менә утын да, ут та бар, ә корбанлык бәрәне кайда соң? — дип сорады.

⁸— Углым, корбанлык бәрәнен Аллаһы Үзе боерыр, — диде Ибраһим. Алар шулай икәве бергә юлларын дәвам иттерделәр.

⁹Аллаһы күрсәткән тауга килеп җиткәч, Ибраһим корбанлык учагы өчен урын әзерләде, шул урынга утын агачларын тезеп өйде дә кул-аяклары бәйләнгән Исхакны утын өеме өстенә сузып яткырды

¹⁰һәм, углын суяр өчен дип, пычаклы кулын алга таба сузды.

¹¹Әмма шулчак Раббының фәрештәсе күкләрдән өн салып: — Ибраһим! Ибраһим! — дип эндәште. — Әйе, тыңлыйм! — дип җавап бирде Ибраһим.

¹²Фәрештә әйтте: — Сузылган кулыңны кире ал, углыңа берни дә эшләмә! — диде. — Инде Мин белдем: син Аллаһыдан куркасың, Аны хөрмәт итәсең, Минем хакка үзеңнең бердәнбер углыңны да корбан итәргә әзерсең икән.

¹³Ибраһим, башын күтәреп, тирә-ягына күз ташлады һәм арткы яктагы әрәмәлектә мөгезе эләгеп чәбәләнгән бер сарык тәкәсен күрде. Ибраһим, барып, сарык тәкәсен алып килде дә углы урынына корбанга китерде.

¹⁴Шуннан соң Ибраһим бу урынга «Аллаһы Үзе боерыр» дип исем кушты. Хәзер әйтелә торган «Аллаһы тавында боерылыр» дигән гыйбарә шуннан килә.

¹⁵Раббының фәрештәсе, күкләрдән янә өн салып, Ибраһимга икенче мәртәбә эндәште.

¹⁶Әйтте: — Раббы белдерде ки, Үз Затымнан ант итәм, диде, үзеңнең бердәнбер углыңны кызганмыйча, бу эшкә барганың өчен,

¹⁷Мин сиңа фатиха өстенә фатиха бирәчәкмен, нәсел варисларыңны күктәге йолдызлар һәм диңгез ярындагы ком бөртекләре санынча ишәйтәчәкмен. Синең нәсел варисларың дошманнарыңның шәһәр-калаларын үзләренә милек итәчәк.

¹⁸Минем өн-авазымны ишетеп, Мине тыңлаганың өчен, җир йөзендәге халыкларның һәммәсе синең токымың аша фатиха алачак, — диде.

¹⁹Шуннан соң Ибраһим кол хезмәтчеләре янына килде. Алар белән бергә кайтыр юлга чыгып, Беер-Шебага юнәлде һәм шунда яшәргә калды.

²⁰Бу вакыйгалардан соң Ибраһимга хәбәр җиткерделәр: «Бертуган кардәшең Нахор үзенең хатыны Милкәдән сигез угыл атасы булды:

²¹беренче углы Утс, аның энеләре Буз, Кымуил (Арамның атасы),

²²Кәсед, Хазу, Пилдаш, Идлаф һәм Бетуил».

²³Бетуил — Рәбиканың атасы иде. Бу сигез угылны Ибраһимның кардәше Нахорга хатыны Милкә табып бирде.

²⁴Ревма исемле җариясеннән Нахорның тагын Тебах, Гәхәм, Тахаш һәм Мәгакәһ дигән балалары туды.