Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 26 Bible Online

Яратылыш 26 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 26

¹Ибраһим яшәгән замандагы кытлыктан башка илдә тагын бер ачлык афәте булды. Һәм Исхак пелештиләр патшасы Әбумәлик янына Герарга китте.

²Раббы, Исхакның хозурында күренеп, әйтте аңа: — Мисырга барма! — диде. — Мин сиңа күрсәтәчәк җирдә калып,

³шунда яшәп торырсың. Мин синең яныңда булачакмын, сине мөбарәк кылачакмын. Атаң Ибраһим белән антлашканымча, Мин, вәгъдәмне үтәп, әлеге җирләрнең һәммәсен сиңа һәм синең варисларыңа бирәчәкмен.

⁴Синең нәселеңне күктәге йолдызлар санынча ишәйтәчәкмен; бу җирләрнең барчасын синең нәсел варисларына бирәчәкмен; җир йөзендәге барлык халыклар синең токымың аша фатиха алачак.

⁵Чөнки Ибраһим, Минем өн-авазымны ишетеп, Мине тыңлады, Мин үтәлергә тиеш дигәннәрне: Минем боерыкларымны, кагыйдәләремне һәм кануннарымны — һәммәсен җиренә җиткереп үтәде.

⁶Шул рәвешчә, Исхак Герарда яшәргә калды.

⁷Җирле халык кешеләре аңардан хатыны Рәбика турында сорадылар. Исхак: — Бу минем кыз кардәшем, — дип җавап бирде, аны «хатыным» дип әйтергә теле бармады, чөнки төскә-биткә чибәр Рәбиканы күреп, аның аркасында үзен үтерерләр дип курыкты.

⁸Шулай булды ки, шактый вакытлар узгач, беркөнне пелештиләр патшасы Әбумәлик тәрәзә аша тышка карады һәм Исхак белән Рәбиканың уен уйнауларын күрде.

⁹Әбумәлик, Исхакны чакыртып, әйтте: — Менә, Рәбика синең үз хатының икән бит? Ник син аны «кыз кардәшем» дип ялганладың? — диде. Исхак: — Чөнки аның аркасында мине үтерерләр дип курыктым, — дип җавап бирде.

¹⁰— Син безне нинди кыен хәлгә куйдың! — диде Әбумәлик. — Әгәр безнең халыктан берәрсе синең хатының белән якынлык кылган булса? Ул чакта бит безнең өскә нинди зур гаеп төшкән булыр иде.

¹¹Әбумәлик бөтен халыкка: — Кем дә кем бу кешегә һәм аның хатынына кагылса, ул адәм үлемгә хөкем ителәчәк! — дигән әмерен игълан итте.

¹²Исхак бу илдә иген игеп көн күрә иде. Шул елны ул Раббысының фатихасы белән үз басуыннан йөз тапкыр артыграк уңыш җыеп алды.

¹³Дәрәҗәсе дә үскәннән-үсә, артканнан-арта барып, ул бөек кеше булып танылды.

¹⁴Ул вак һәм эре терлектән көтү-көтү мал тотты, аның бик күп хезмәтчеләре бар иде. Шунлыктан пелештиләр аңардан көнләшә башладылар.

¹⁵Атасы Ибраһим исән чагында үзенең колларыннан казыткан барлык коеларны пелештиләр, күмеп, җир белән тигезләделәр.

¹⁶Шуннан соң Әбумәлик Исхакка әйтте: — Кит син бездән! Чөнки син хәзер безнең өчен артык куәтле булдың, — диде.

¹⁷Исхак торган җирен ташлап китеп барды. Герар үзәнлегендә яңа урын табып, шунда чатырларын корып яши башлады.

¹⁸Атасы Ибраһим заманында казылып, аның вафатыннан соң пелештиләр тарафыннан күмелгән коеларны яңадан ачтырды, аларның исемнәрен дә электә атасы куйган исемнәр белән атады.

¹⁹Шулай бер вакыт Исхакның коллары үзәнлектә тере сулы бер чишмәне ачкач,

²⁰«Бу безнең чишмә!» дип, Герарның җирле көтүчеләре белән Исхакның көтүчеләре арасында бәхәс чыкты. Шул бәхәс уңае белән Исхак бу чишмәгә Исык [46] дип исем кушты.

²¹Икенче бер коены казыдылар. Анысы өчен дә гауга чыкты. Исхак монысын Ситна [47] дип атады.

²²Исхак, бу урынны да калдырып, башка бер җиргә күчте һәм тагын кое казыды. Монысы өчен инде гауга куптаручы булмады. Шуңа күрә Исхак аны Рехобот [48] дип атады һәм әйтте: «Раббы безне хәзер иксез-чиксез киңлекләргә алып чыкты, һәм без шушы җирләрдә үрчегәннән-үрчи барачакбыз», — диде.

²³Бу урыннан Исхак Беер-Шебага күчте.

²⁴Һәм шул төнне аңа Раббы күренеп әйтте: — Мин — синең атаң Ибраһимның Алласы. Курыкма, Мин синең яныңда! Мин сине мөбарәк кылам, колым Ибраһим хакына синең нәсел варисларыңны үрчеткәннән-үрчетәчәкмен, — диде.

²⁵Бу җирдә Исхак мәзбәх ясады һәм Раббының исеменә дога багышлады. Шул ук төбәктә чатырын корып, колларыннан кое казытты.

²⁶Шул заманнарда булган хәлләр ки, беркөнне Исхак янына Герардан, мәслихәтчесе Ахуззат һәм гаскәрбашы Пикүлне ияртеп, Әбумәлик килде.

²⁷Исхак аларга: — Нигә әле сез монда минем янга килдегез? — диде. — Сез бит мине дошман күрәсез, илегездән мине куып ук җибәрдегез!

²⁸Җавап биреп әйттеләр: — Без Раббының синең янда булуын ачык күрдек тә безнең белән синең арада антлашу, синең белән үзара иттифак төзү [49] кирәк дигән уйга килдек.

²⁹Син дә безгә явызлык кылма, без дә сиңа яманлык кылмабыз. Без бит сиңа яманлык эшләмәдек, син безнең илдән исән-имин китеп бардың. Инде син хәзер Раббының мөбарәк фатихасын алган бер кешедер, — диделәр.

³⁰Исхак мәҗлес җыйды, кунаклар ашап-эчеп сыйландылар.

³¹Иртәгесен, таңнан торып, Исхак белән үзара ант итештеләр, аннары хуҗаның рөхсәте белән исән-имин хәлдә кайтып киттеләр.

³²Шул ук көнне Исхакның коллары килеп: «Сулы булдык!» — дип, үзләре казыган кое турында хәбәр китерделәр.

³³Исхак бу коега Шибга [50] дип исем бирде. Хәзерге Беер-Шеба [51] шәһәренең атамасы әнә шуннан килә.

³⁴Эсау, кырык яшендә өйләнеп, хитти Беэринең кызы Яһүдит һәм хитти Элонның кызы Басематны үзенә хатынлыкка алды.

³⁵Бу хатыннар Исхак белән Рәбика өчен йөрәк әрнеткеч бер яра булдылар.