Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 29 Bible Online

Яратылыш 29 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 29

¹Ягъкуб, бу урыннан кузгалып, Шәрык угыллары яшәгән җирләргә таба юлын дәвам иттерде.

²Юлында аңа кырда бер кое очрады. Кое әйләнәли өч урында сарык көтүен күрде. Бу кое терлек сугару чыганагы булып, кое авызы зур бер таш белән томалап куелган иде.

³Көтүләр кое янына тәмам җыелып беткәч, кое авызындагы ташны бер кырыйга этәреп, сарыкларны сугаралар; аннары, ташны янәдән үз урынына куеп, кое авызын томалыйлар иде.

⁴Ягъкуб көтүчеләрдән: — Туганнарым! Сез кайдан? — дип сорады. Көтүчеләр: — Без Хараннан, — дип җавап бирделәр.

⁵Ягъкуб янә: — Сез анда Нахор углы Лабанны беләсезме? — дип сорады. Тегеләр: — Беләбез, — дип җавап бирделәр.

⁶— Исән-имин яшиме? — диде Ягъкуб. — Исән-имин, — диделәр көтүчеләр. — Әнә кызы Рахилә дә үзенең көтүе белән монда килә.

⁷Ягъкуб көтүчеләргә: — Кичкә кадәр вакыт күп бит әле, көтүләрне туплауга җыярга иртәрәк. Сарыкларыгызны сугарыгыз да тагын утлатып килегез, — дип киңәш бирде.

⁸Көтүчеләр әйттеләр: — Юк, барлык көтү бергә җыелып бетмичә торып, кое авызыннан ташны алырга ярамый, — диделәр. — Без, бөтен көтүләр җыелып беткәч кенә, сарыкларыбызны сугарабыз.

⁹Ягъкуб көтүчеләр белән сөйләшеп торган арада, Рахилә дә үзенең сарык көтүе белән килеп җитте. Ул атасы Лабанның сарыкларын көтә иде.

¹⁰Ягъкуб, әнисенә абый тиешле Лабанның кызын һәм Лабанның сарык көтүен күргәч, кое янына килде дә, аның авызыннан ташны кырыйга этәреп, абзасының сарыкларына су эчерде.

¹¹Рахиләне үпкәндә, ул үкереп елады.

¹²Рахиләнең атасы Лабанга ул үзенең туган тиешлеген, Рәбиканың углы булуын аңлатты. Рахилә исә, өенә йөгереп кайтып, боларны атасына сөйләде.

¹³Лабан, сеңелесе Рәбиканың углы Ягъкуб килүен ишеткәч, тиз генә өйдән чыгып, кунакны каршыларга китте, аны кочагына алып үпте, өенә алып кайтты. Ягъкуб Лабанга бөтен булган хәлләрне сөйләп бирде.

¹⁴Лабан исә аңа: — Хактыр, син чыннан да минем сөягем, минем тән кардәшем икәнсең, — диде. Ягъкуб Лабанның өендә бер ай торды.

¹⁵Лабан Ягъкубка болай диде: — Кардәшем булгач, син миңа бушка хезмәт итәргә тиешмени?! Әйт, әҗеренә нәрсә бирим?

¹⁶Лабанның ике кызы бар иде: олысы Лия исемле, кечесе Рахилә исемле.

¹⁷Лиянең күзләре кылыйрак [55], ә Рахилә төскә-биткә чибәр, зифа буйлы кыз иде.

¹⁸Ягъкуб Рахиләгә гашыйк булган иде, шунлыктан ул Лабанга: — Кече кызың өчен мин сиңа җиде ел хезмәт итәрмен, — дип җавап бирде.

¹⁹Лабан әйтте: — Аны сиңа бирмәк ниндидер башка берәүгә бирүдән яхшырак, — диде. — Миндә кал!

²⁰Шулай итеп, Ягъкуб Рахилә өчен җиде ел хезмәт итте. Рахиләгә гашыйк булганлыктан, бу җиде ел аңа берничә көн кебек кенә тоелды.

²¹Ягъкуб Лабанга әйтте: — Минем хезмәт көннәрем тулды, инде хатынымны бир, аның янына керергә рөхсәт ит, — диде.

²²Лабан, бөтен төбәк халкын җыеп, туй ясады.

²³Шулай булды ки, Лабан кичен кияү катына кызы Лияне кертте, һәм Ягъкуб аның белән якынлык кылды.

²⁴Лабан Зилпә исемле хезмәтчесен Лиягә асрау кыз итеп биргән иде.

²⁵Иртәгесен Ягъкуб күрә: янында Лия ята. Шуннан соң ул Лабанга әйтте: — Синең бу эшеңне ничек аңларга? — диде. — Рахилә өчен хезмәт иттем түгелме мин сиңа?! Ни өчен мине алдадың?

²⁶Лабан җавап биреп әйтте: — Безнең илдә кече кызны олысыннан алда кияүгә бирү гадәте юк, — диде. —

²⁷Менә бу бер атнаны тәмамла да, аннан Рахиләне дә сиңа бирербез, тик аның өчен син миңа тагын җиде ел хезмәт итәрсең.

²⁸Ягъкуб күнде: Лия янында бер атна уздырды. Шуннан соң Лабан аңа Рахиләне дә хатынлыкка бирде.

²⁹Хезмәтчесе Билһаны исә Лабан Рахиләгә асрау кыз итеп бирде.

³⁰Шулай итеп, Ягъкуб Рахилә янына да кияү булып керде, аны Лиягә караганда күбрәк яратты, аның өчен янә җиде ел Лабанга хезмәт итте.

³¹Раббы, Лиянең ир тарафыннан сөелмәвен күреп, аңа бала анасы булу бәхетен бирде. Рахилә исә бала тапмый, кысыр иде.

³²Лия, йөккә узып, бер угыл тудырды. Аңа Рубин [56] дип исем кушты. Әйтте: «Раббы, бәхетсезлегемне күреп, миңа игелек күрсәтте. Инде ирем мине дә сөя башлар», — диде.

³³Янәдән йөккә узып, ул тагын бер угыл тудырды һәм: «Раббы, иремнән сөелмәвемне ишетеп, миңа угылның икенчесен дә бирде», — дип, бу углына Шимун [57] исемен кушты.

³⁴Өченче тапкыр йөккә калып, тагын угыл тапкач: «Хәзер ирем инде миңа ябышып ятачак, чөнки мин аңа өч угыл тудырып бирдем», — диде, һәм аның бу углына Леви [58] дип исем кушылды.

³⁵Лия тагын йөккә узды, дүртенче углын тапты һәм: «Бу юлы инде Раббымны данлыйм», — дип, яңа туган углына Яһүдә [59] дип исем кушты. Шуннан соң Лия бүтән бала тапмас булды.