Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 30 Bible Online

Яратылыш 30 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 30

¹Рахилә, иренә бала табып бирә алмаганлыктан, кыз кардәше Лиядән көнләшеп, Ягъкубка әйтте: — Миңа бала булдыр, юкса мин үләм, — диде.

²Бу сүзләрдән Ягъкубның Рахиләгә бик нык ачуы чыкты: — Синең карыныңны бала табудан мәхрүм иткән Аллаһы түгел бит мин! — диде ул.

³Рахилә: — Алайса, әнә асравым Билһа янына кер, аның белән йокла, — диде. — Тезләрем өстенә минем өчен бала тудырсын, ичмасам аңардан туган балага ана булырмын [60].

⁴Асравы Билһаны Рахилә шулай иренә хатынлыкка бирде. Ягъкуб Билһа белән якынлык кылды.

⁵Билһа, йөккә узып, Ягъкубка бер угыл тудырды.

⁶Рахилә әйтте: «Аллаһы миңа хөкемен ирештерде, догамны ишетеп, миңа бер угыл бирде», — диде һәм углына Дан [61] дип исем кушты.

⁷Рахиләнең асравы Билһа, янә йөккә узып, Ягъкубка икенче бер угыл тудырды.

⁸Рахилә әйтте: «Апама каршы гаять тә көчле көрәш алып бардым һәм җиңүгә ирештем», — диде һәм бу углына Нәптали [62] дип исем кушты.

⁹Лия дә, үзенең инде балага бүтән уза алмаячагын күреп, асравы Зилпәне Ягъкубка хатынлыкка бирде.

¹⁰Шул рәвешчә, Лиянең асравы Зилпә дә Ягъкубка бер угыл тудырды.

¹¹Лия: «Яхшыга галәмәт бу!» — дип, углына Гәд [63] дип исем кушты.

¹²Лиянең асравы Ягъкубка тагын бер угыл тудырды.

¹³Лия: «Бәхетемә бу! Инде хатыннар мине бәхет иясе дип күрәчәкләр», — диде һәм бу углына Ашер [64] дип исем кушты.

¹⁴Бодай урагына төшкән көннәрнең берсендә Рубин, кырда адәмут [65] тамырлары табып, аларны анасы Лиягә алып кайтып бирде. Шулчак Рахилә Лиягә әйтте: — Углың тапкан ул адәмут тамырларын миңа бир, — диде.

¹⁵Ләкин Лия җавабында әйтте: — Иремне үзләштерүең җитмәгән, инде углымның адәмут тамырларын да алмакчы буласыңмы? — диде. Рахилә әйтте: — Углыңның адәмуты өчен бер төнгә сиңа Ягъкубны бирәм, бүген синең белән ятсын, — диде.

¹⁶Кичен Ягъкуб кырдан кайтып килгәндә, каршысына Лия чыгып: — Бүген син минеке, чөнки мин сине углым тапкан адәмут тамырлары хакына сатып алдым, — диде. Бу төнне Ягъкуб Лия янында йоклады.

¹⁷Аллаһы Лиянең гозерен үтәде: Лия, йөккә узып, Ягъкубка бишенче углын тапты.

¹⁸«Асравымны иремә биреп торган өчен, Аллаһы миңа әҗерен кайтарды», — диде Лия һәм углына Исәсхәр [66] дип исем кушты.

¹⁹Лия тагын йөккә узды һәм Ягъкубка алтынчы углын тудырды.

²⁰Һәм әйтте: «Аллаһы миңа күркәм бүләк насыйп итте — иремә алты угыл табып бирдем, инде ирем гел минем янда яшәр», — дип, углына Зәбулун [67] дип исем кушты.

²¹Аннары бер кыз тапты һәм аңа Динә дип исем кушты.

²²Аллаһы Рахиләне дә хәтерендә тотты, аның гозерен үтәп, аңа бала табу хасиятен бирде.

²³Рахилә, йөккә узып, Ягъкубка бер угыл тудырды. «Аллаһы минем өстән кысырлык хурлыгын алды, — диде ул.

²⁴Һәм: — Раббы миңа икенче угыл да насыйп итсен», — дип, бу углына Йосыф [68] исемен кушты.

²⁵Рахилә Йосыфны тапканның соңында, Ягъкуб Лабанга әйтте: — Миңа китәргә рөхсәт ит, мин инде үз илемә, туган якларыма кайтыйм, — диде. —

²⁶Сиңа сарыф иткән хезмәтләрем хакына хатыннарымны, балаларымны бир дә, китеп барыйм мин. Сиңа ничек хезмәт иткәнемне үзең дә яхшы беләсең бит.

²⁷Лабан җавабында әйтте: — Әгәр миннән разый булсаң, монда кал, — диде. — Мин багып белдем ки, синең аркада Раббы мине дә бәрәкәт иясе итте, мөбарәк кылды.

²⁸Әйтте: — Әҗеренә миннән ни сорасаң да бирермен, — диде.

²⁹Ягъкуб әйтте: — Сиңа ничек хезмәт иткәнемне, минем аркада мал-туарың ничек артканын үзең дә беләсең.

³⁰Мин килгәнче, мал-туарың аз иде, ул хәзер күбәйде. Мин килгәч, Раббы сине мөбарәк кылды, бәрәкәт иясе итте. Инде мин үз йортым-гаиләм өчен кайчан эшли башлармын?

³¹Лабан: — Сиңа нәрсә бирим соң? — дип сорады. Ягъкуб: — Миңа бернәрсә дә бирмә, — диде. — Мин сиңа бер гозеремне әйтәм, шуны үтәсәң, мин көтүләреңне янәдән көтәргә һәм сакларга риза:

³²менә бүген синең бөтен сарык-кәҗә көтүләреңне йөреп чыгам да алардагы кара һәм аклы-каралы сарыкларны һәм чуар тап төшкән кәҗәләрне аерып куям — минем хезмәтемнең әҗере әнә шулар булсын [69].

³³Синең алда гаделлек шартым болайдыр: әгәр дә, минем әлеге хезмәт әҗерен карарга дип килгәндә, минем көтүдә чуар таплары булмаган берәр кәҗә яки кара булмаган берәр сарык табыла калса, син аларның һәммәсен үз көтүеңнән урланган дип санарга хаклы.

³⁴— Яхшы, син дигәнчә булсын, — диде Лабан.

³⁵Һәм шул ук көнне Лабан төсләре ала-кола, чуар кәҗәләрне һәм кәҗә тәкәләрен — үзләрендә ак табы булганнарның һәммәсен, шулай ук барлык кара төстәге сарыкларны көтүдән аерып алып, аларны үзенең угыллары карамагына тапшырды.

³⁶Ягъкубны исә үз яныннан өч көнлек юл кадәре ераклыктагы башка бер көтүне көтәргә җибәрде.

³⁷Ягъкуб тупыл, бадәм һәм чинар агачларыннан таза-яшь чыбыклар кисеп алды, аларны, кабыгыннан арындырып, ак сырлар белән чуарлады да

³⁸шул сырлы-чуар чыбыкларны мал-туар су эчәргә һәм парлашырга йөри торган сугару ялгашлары эченә җәеп салды.

³⁹Сырлы-чуар чыбыклар каршысында парлашкан кәҗә-сарыклардан ала-кола, тимгелле-чуар бәрәннәр туды.

⁴⁰Ягъкуб яңа туган бәрәннәрне көтүдән аерып ала да калганнарын Лабанның ала-кола һәм кара төстәге көтүе каршысына тамашага куя, әмма үз көтүен Лабан көтүе белән аралаштырмый, аерым тота иде.

⁴¹Таза-сәламәт кәҗә, сарыкларның парлашу вакытларында, алар тамаша кылып торсын өчен, Ягъкуб сугару ялгашларына һәрчак әлеге сырлы-чуар чыбыкларны җәеп куя иде.

⁴²Ә көтүдәге хайваннарның ябыгы-зәгыйфе парлашканда, чыбыкларны куеп маташмый, шунлыктан хайванның ябык-зәгыйфь үрчеме Лабанга, ә таза-сәламәт үрчеме Ягъкубка эләгә иде.

⁴³Ягъкуб әнә шул рәвешчә бик тә, бик тә бай кешегә әверелде. Аның бик күп терлек көтүе, җарияләре, коллары, дөяләре һәм ишәкләре бар иде.