Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 32 Bible Online

Яратылыш 32 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 32

¹Ягъкуб исә үзенең юлын дәвам иттерде һәм Аллаһының фәрештәләре белән очрашты.

²Аларны күргәч, Ягъкуб: — Болар — Аллаһының гаскәре! — дип, бу урынга Маханаим [73] дип исем кушты.

³Ягъкуб Сәгыйрь җирләрендә, Эдом өлкәсендә яшәгән бертуганы Эсауга алдан ук хәбәрчеләр күндерде.

⁴Аларга боерык биреп әйтте: — Әфәндем Эсауга хәбәремне җиткерегез: «Мин менә, аның колы Ягъкуб, бүгенгә кадәр вакытлыча Лабан янында яшәдем.

⁵Вак терлек көтүләрем, үгезләрем, ишәкләрем, кол хезмәтчеләрем һәм асрауларым бар; үзем турында бу хәбәрне ирештерүем белән мин синең, Эсау әфәндемнең, ягымлы карашыңны күрергә өмет итәм», — дип әйтте диегез.

⁶Хәбәрчеләр, әйләнеп кайтып, Ягъкубка: — Кардәшең Эсау янында булдык. Ул сине каршыларга юлга чыкты, үзе белән дүрт йөз кешесе бар, — дип белдерделәр.

⁷Ягъкуб бик нык курыкты һәм каушап калды. Ул үз кул астында булган барлык кешеләрне, вак һәм эре терлек көтүен, дөяләрне ике аерым төркемгә бүлде.

⁸Һәм әйтте: — Эсау бер төркеменә һөҗүм итеп пыран-заран китерсә дә, һич югы төркемнең икенчесе исән калыр, — диде.

⁹Аннары Аллаһыга ялварып дога кылды: — И бабам Ибраһимның, атам Исхакның Раббы Алласы! Син: «Туган җиреңә, кардәшләрең янына кайт, Мин сиңа игелек кылырмын!» — дип вәгъдә бирдең.

¹⁰Колыңа кылган мәрхәмәтеңә, күрсәткән тугрылыгыңа лаек түгелмен. Үрдүн елгасын кичкәндә, юл таягымнан башка минем бернәрсәм дә юк иде; инде менә ике зур туплам байлыгым бар.

¹¹Ялварамын: туган кардәшемнең кулыннан, Эсау кулыннан коткар мине! Килеп, мине дә, балаларым белән аналарын да үтереп ташламагае дип куркам.

¹²Син бит миңа: «Сиңа игелек кылачакмын, нәселеңне диңгездәге бихисап ком бөртекләре санынча ишәйтәчәкмен», — дип вәгъдә бирдең.

¹³Ягъкуб шушы урында төн кунды һәм, туган кардәше Эсауга бүләк итеп бирү өчен,

¹⁴үзендәге мал-туардан ике йөз кәҗә һәм егерме кәҗә тәкәсе, ике йөз сарык һәм егерме сарык тәкәсе,

¹⁵колыннары белән берлектә утыз баш савым дөя, кырык баш сыер, ун үгез, егерме ана ишәк һәм ун ата ишәкне аерып алды.

¹⁶Аерып алган шул терлек көтүләрен кол хезмәтчеләре карамагына тапшырып, аларга: — Бер-берегездән ара калдырып, үз көтүләрегез белән миннән алда юлга чыгыгыз, — дип боерды.

¹⁷Иң алдан баручыга болай дип әмер бирде: — Кардәшем Эсау белән очрашкач, ул: «Хуҗаң кем? Кая юл тотасың? Бу терлек көтүе кемнеке?» — дип сораса,

¹⁸әйт: «Колың Ягъкубныкы, — диген. — Ул моны әфәндесе Эсауга бүләк итеп җибәрде, үзе дә арттан килә», — диген.

¹⁹Икенче, өченче һәм башка терлек төркемнәрен әйдәп баручыларга да Ягъкуб шулай эшләргә — Эсау белән очрашкач, аңа шул ук сүзләр белән җавап бирергә кушты;

²⁰«Безнең арттан колың Ягъкуб та килә», — дип әйтегез, диде. «Алдан бүләкләр җибәреп, Эсауның күңелендә миһербанлык уятырмын, үзе белән очрашкач, ул мине, бәлки, кабул итәр», — дип уйлады Ягъкуб.

²¹Шул рәвешчә, бүләккә дигән маллар алдан китте. Ягъкуб исә бу төнне туктаулыкта кунарга калды.

²²Шул төнне ул, торып, ике хатынын, ике җариясен һәм унбер углын ияртеп, Яббок ермагының сай җиреннән ерып, аргы якка чыкты.

²³Аларны аргы якка чыгарганнан соң, кул астындагы бар мал-мөлкәтне дә шунда күчерде.

²⁴Бу як ярда Ягъкуб берьялгызы калды. Шул төнне таң атканчыга кадәр ниндидер адәм аның белән көрәшеп чыкты.

²⁵Көрәшкәндә, үзенең җиңә алмавын күреп, шул адәми зат Ягъкубның бот буынын каймыктырды.

²⁶Шунда әйтте: — Инде таң атты, җибәр мине! — диде. Ягъкуб: — Юк, җибәрмим! Иң элек син миңа мөбарәк фатихаңны бир, — диде.

²⁷Адәми зат: — Исемең ничек? — дип сорады. — Ягъкуб, — дип җавап бирде Ягъкуб.

²⁸Адәми зат: — Моннан соң синең исемең Ягъкуб түгел, ә Исраил [74] булыр, — диде. — Чөнки син, Аллаһы һәм кешеләр белән көрәшеп, җиңүче булдың.

²⁹Ягъкуб сорау биреп әйтте: — Исемең кем соң синең? — диде. Адәми зат: — Исемем нәрсәгә сиңа, ник сорап торасың? — дип, Ягъкубка мөбарәк фатихасын бирде.

³⁰«Монда мин Аллаһы белән йөзгә-йөз очраштым, җаным исән калды», — дип, Ягъкуб бу урынга Пенуил [75] дип исем кушты.

³¹Ягъкуб Пенуил яныннан узып киткәндә, кояш чыккан иде инде. Бот буыны каймыкканга, ул бер аягына аксап атлады.

³²(Адәми зат Ягъкубның бот буынын каймыктыру сәбәпле, Исраил балалары хайван ботындагы сеңерле итне бүгенгәчә ашамыйлар.)