Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 38 Bible Online

Яратылыш 38 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 38

¹Шул заманнарда Яһүдә, кардәш-туганнарыннан аерылып, Хира исемле адуллами бер адәмнең җирләренә якын урында яши башлады.

²Анда ул кәнгани бер кыз белән очрашты. Кызның атасы Шуа исемле иде. Яһүдә, шул кызга өйләнеп, янына кияү булып керде.

³Хатыны, йөккә узып, бер угыл тапты. Яһүдә аңа Эр дип исем кушты.

⁴Хатын янә йөккә узды һәм тагын бер ир бала тапты. Исемен Онан дип куйды.

⁵Тагын бер угыл табып, анысын Шела дип атады. Шела туган вакытта, Яһүдә Кәзиб төбәгендә иде.

⁶Яһүдә өлкән углы Эрны Тамар исемле бер кызга өйләндерде.

⁷Әмма Яһүдәнең бу өлкән углы Раббы каршында яман кеше иде. Шуңа күрә Раббы аны үлемгә дучар итте.

⁸Яһүдә Онанга: — Абыеңның тол хатынын үзеңә ал, — диде. — Каене буларак абыеңның токымын дәвам итү — синең бурыч.

⁹Әмма туар балаларның үзенә насыйп булмаячагын Онан белә иде. Шуңа күрә ул, абыйсы файдасына мәниен бирмәс өчен, аның тол хатыны янына йокларга кергәндә, һәр юлы бушанып — мәниен җиргә түгеп керә иде.

¹⁰Онанның бу эше Раббы каршында яманлык иде, шунлыктан Раббы Онанны да үлемгә дучар итте.

¹¹Яһүдә үзенең килене Тамарга: — Углым Шела үсеп җиткәнгә кадәр, син атаң өенә кайтып тор, шунда тол хатын булып яшә, — диде. Абыйлары кебек, Шела да үлеп китмәгәе дип курка иде Яһүдә. Шулай итеп, Тамар, атасы өенә кайтып, шунда яши башлады.

¹²Шактый күп заманнар узгач, Шуаның кызы, Яһүдәнең хатыны, вафат булды. Матәм йолалары беткәннән соң, Яһүдә үзенең адуллами дусты Хира белән берлектә Тимна утлавындагы сарыкларының йонын кыркучылар янына китте.

¹³Тамарга исә: — Кайнатаң сарык йоны кыркучылар янына Тимнага килә, — дип, алдан әйтеп куйдылар.

¹⁴Тамар, өстендәге толлар киемен салып, бөркәнчегенә бөркәнде дә, йөзен-битен каплап, Тимна юлы өстендәге Энаим капкасы янына барып утырды. Шела үсеп балигъ яшькә җитсә дә, Тамар үзен аңа хатынлыкка бирергә җыенмаганлыкларын күреп тора иде.

¹⁵Яһүдә, аны күргәч, фахишә хатындыр, дип уйлады. Чөнки хатынның йөзе-бите капланган иде.

¹⁶Яһүдә, адымнарын хатынга таба юнәлтеп, аның үз килене икәнен һич абайламыйча: — Мин синең белән йокларга телим, — диде. Хатын: — Синең белән йокласам, миңа нәрсә бирәсең? — дип сорады.

¹⁷Яһүдә: — Көтүемнән үзеңә бер кәҗә бәтие җибәрермен, — диде. Хатын: — Кәҗә бәтие килгәнгә кадәр, рәһен [83] итеп миңа нәрсә калдырасың? — диде.

¹⁸— Рәһен итеп нәрсә калдырыйм соң? — дип сорады Яһүдә. Хатын: — Каешы белән бергә мөһереңне һәм кул таягыңны калдыр, — диде. Яһүдә, сораган нәрсәләрне биреп, хатын янында йоклап чыкты. Хатын аңардан йөккә узды.

¹⁹Аерылып киткәч, бөркәнчеген салды һәм үзенең әүвәлге толлар киеменә киенде.

²⁰Яһүдә исә, кәҗә бәтиен тапшыру һәм рәһен итеп биргән әйберләрен кире кайтарып алу өчен, хатын янына үзенең адуллами дустын җибәрде. Әмма дусты хатынны таба алмады.

²¹Шул тирәдә яшәгән кешеләрдән ул: — Энаим капкасы янындагы юл буенда утырган фахишә хатын хәзер кайда икән? — дип сорады. Ләкин аңа: — Монда бернинди фахишә хатынның булганы юк, — дип җавап бирделәр.

²²Адуллами дусты, Яһүдә янына кайтып: — Хатынны таба алмадым. Анда яшәүче кешеләр дә, монда андый хатынның булганы юк, дип җавап бирделәр, — диде.

²³Яһүдә: — Ярар, әйберләр үзенә булсын, тик безне кеше алдында көлкегә генә калдырмасын, — диде. — Мин, менә, аңа дип кәҗә бәтие җибәрдем, ә син хатынны таба алмагансың.

²⁴Бер өч айлап вакыт узганнан соң, Яһүдәгә хәбәр китерделәр: — Киленең Тамар фахишәлеккә бирелгән, зинадан бала табарга җыена! — диделәр. Яһүдә: — Аны, мәйданга чыгарып, утта яндырсыннар! — дип әмер бирде.

²⁵Әмма мәйданга алып чыкканда, Тамар: — Мин бу әйберләрнең хуҗасыннан йөккә уздым, — дип, кеше аша кайнатасына хәбәр ирештерде. — Бу мөһер белән каеш, бу кул таягы кемнеке икән, әйтсен? — диде.

²⁶Яһүдә, үз әйберләрен танып: — Киленем миннән хаклырак, чөнки мин аны углым Шелага хатынлыкка бирмәдем, — диде. Шуннан соң ул Тамар белән бүтән якынлык кылмады.

²⁷Бала тудыру вакыты җиткәч, Тамарның карынында игезәк бала булуы аңлашылды.

²⁸Тудырганда, иң әүвәл игезәкләрнең берсе кулын тышка чыгарды. Кендек әбисе шундук баланың кул беләзегенә кызыл җеп бәйләп куйды да: — Әүвәл туганы шушысы булыр, — диде.

²⁹Әмма бала кулын кире эчкә тартып алды, һәм дөньяга беренче булып игезәкнең икенчесе туды. Кендек әбисе: — Көч белән үзеңә юл ярып чыктыңмы?! — дип әйтеп куйды. Шуңа күрә бу балага Перес [84] дигән исем куштылар.

³⁰Аннан соң игезәкнең кулына кызыл җеп бәйләгәне туды. Анысына Зерах [85] дип исем куштылар.