Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 41 Bible Online

Яратылыш 41 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 41

¹Ике ел вакыт кичкәннән соң, фиргавен дә бер төш күрде. Ул Нил елгасы ярында басып тора имеш.

²Менә, елга суыннан көр-симез бәдәнле җиде сыер чыкты да яр буе камышлыгында утлап йөри башлады.

³Ул да булмады, алар артыннан судан янә җиде сыер чыкты. Болары гәүдәгә бик тә арык-ябык сыерлар иде. Алар яр буенда утлап йөргән көр-симез сыерлар янына килеп бастылар да

⁴тегеләрне ашарга керештеләр. Арык-ябык җиде сыер көр һәм симез җиде сыерны ашап бетергәндә, фиргавен йокысыннан уянды.

⁵Аннан ул тагын йоклап китте һәм бу юлы башка бер төш күрде. Имеш, бер сабактан тук-симез орлыклы җиде башак үсеп чыкты.

⁶Шуның артыннан ук ач орлыклы, көнчыгыш җилләреннән тәмам куырылып беткән янә җиде башак үсеп чыкты да

⁷тук-симез орлыклы җиде башакны йотып-ашап бетерде. Фиргавен, уянып, үзенең төш күргәнлеген аңлады.

⁸Иртән аның бөтен җаны-рухы тынычсыз иде. Ул, чапкыннар җибәреп, Мисырның барлык акыл ияләрен, тәгъбирчеләрне чакыртып алды һәм аларга үзенең күргән төшләрен сөйләп бирде. Ләкин аңа төшләренең мәгънәсен юрардай кеше табылмады.

⁹Шулчак баш шәрабчы, сүз сорап, фиргавенгә әйтте: — Мин бүген үткәндәге гөнаһымны хәтергә алырга мәҗбүрмен, — диде. —

¹⁰Без колларына ачуы чыгып, фиргавен мине һәм баш икмәкчене җансакчылар башлыгы йортындагы зинданга яптырган иде.

¹¹Бер үк төнне без икебез дә — мин дә, ул да — һәркайсыбыз үзенә аерым мәгънәдәге төш күрдек.

¹²Зинданда безнең белән бергә җансакчылар башлыгының кол хезмәтчесе — бер гыйбри егет утыра иде. Без күргән төшләребезне аңа сөйләдек, һәм ул һәркайсыбызның төшен үзенчә юрап бирде.

¹³Аның юраганнары барысы да дөрескә чыкты: мин әүвәлге хезмәтемә кайтарылдым, ә теге икмәкче дарга асылды.

¹⁴Фиргавен, Йосыфны тизлек белән зинданнан чыгарып, аны үз янына китертте. Сакал-чәчен алдырып, киемен алыштыргач, Йосыф фиргавен хозурына килде.

¹⁵Фиргавен аңа болай диде: — Мин бер төш күрдем, әмма аны юрап аңлатырдай кеше юк. Ә синең турыда: «Төшләрне ишетүгә үк юрый белә», — диләр.

¹⁶Йосыф фиргавенгә җавап биреп әйтте: — Бу минем кодрәтемдә түгел. Фиргавенгә хәерле җавапны Аллаһы Үзе ирештерер, — диде.

¹⁷Фиргавен үзе күргән төшне Йосыфка сөйләп бирде: — Төшемдә мин Нил елгасы ярында басып торам, имеш.

¹⁸Менә, елга суыннан көр-симез бәдәнле җиде сыер чыкты да яр буе камышлыгында утлап йөри башлады.

¹⁹Ул да булмады, алар артыннан судан янә җиде сыер чыкты. Болары гәүдәгә бик тә арык-ябык сыерлар иде. Андый алама сыерларны Мисыр җирендә минем бөтенләй күргәнем дә юк иде.

²⁰Менә шул арык-ябык сыерлар әүвәл чыккан симез сыерларны ашап бетерделәр.

²¹Симез сыерлар тегеләрнең карынына шулай йотылды да бетте, әмма йотылулары тыштан беленмәде: арык-ябык сыерлар электә ничек булсалар, шул арык хәлендә калдылар. Шулчак мин уянып киттем.

²²Аннан тагын бер төш күрдем. Имеш, бер сабактан тук-симез орлыклы җиде башак үсеп чыкты.

²³Ләкин, менә, шуның артыннан ук арык, ач орлыклы, көнчыгыш җилләреннән тәмам куырылып беткән янә җиде башак үсеп чыкты да

²⁴тук-симез орлыклы җиде башакны кабып йотты. Мин бу төшне тәгъбирчеләргә сөйләсәм дә, мәгънәсен аңлатучы булмады.

²⁵фиргавенгә җавап биреп Йосыф әйтте: — Фиргавен күргән ике төшнең дә мәгънәсе бердер, — диде. — Аллаһы алда кыласы эшенең хәбәрен фиргавенгә ирештерә.

²⁶Җиде симез сыер — ул җиде ел димәктер; җиде тук башак та — җиде ел ул. Мәгънәләре бер үк.

²⁷Соңыннан пәйда булган җиде ач-арык сыер һәм көнчыгыш җилләреннән куырылып беткән ач орлыклы җиде башак шулай ук җиде елны белдерә һәм җиде ел кытлык буласын хәбәр итә.

²⁸Менә шуның өчен мин: «Аллаһы фиргавенгә алда ни кыласын күрсәтеп бирде», — дип әйттем дә.

²⁹Шулай, бөтен Мисыр җирендә җиде ел бөек муллык чоры булачак.

³⁰Аннан соң җиде еллык кытлык чоры башланачак, һәм Мисыр иле тәмам бөлгенлеккә төшеп, элекке муллык еллары онытылачак.

³¹Кытлык чоры шулкадәр авыр булыр ки, ачка интегүдән илдәге элекке муллык бөтенләй хәтердән чыгачак.

³²Төшнең фиргавенгә ике тапкыр кабатлануы исә Аллаһының әмере хак булуны күрсәтә. Тиздән Ул аны гамәлгә ашырачак.

³³Шунлыктан фиргавенгә, зирәк акыллы бер адәм табып, аны Мисыр җирләре өстеннән идарәче итеп кую мәслихәттер.

³⁴Фиргавен мәмләкәтнең бөтен өлкәләренә назыйрлар куйсын. Алар уңдырышлы җиде ел дәвамында Мисыр җирендә җитештерелгән бар азык-төлекнең биштән бер өлешен җыеп барсыннар.

³⁵Шул муллык елларында һәртөрле икмәктән җыелган азык-төлек нәрсәсе шәһәрләргә — фиргавен карамагындагы саклык урыннарына туплансын.

³⁶Бу азык-төлек, саклык мал буларак, Мисыр җирләренә ябырылачак җиде еллык кытлык чоры ихтыяҗына, ягъни мәмләкәтне ачлык һәлакәтеннән коткару өчен калдырылсын.

³⁷Бу мәслихәт фиргавенгә вә аның барлык хезмәтчеләренә хуш килде.

³⁸Фиргавен үзенең барлык хезмәтчеләренә: — Аллаһының Рухын үзендә йөрткән мондый кешене тагын кайдан табарга мөмкин?! — дип әйтеп куйды.

³⁹Йосыфка исә фиргавен: — Аллаһы сиңа боларның һәммәсен ачып биргән икән, димәк, синдәй зирәк акыллы адәм бүтән юктыр, — диде. —

⁴⁰Син минем ил-йортымның идарәчесе булырсың. Бөтен халкым синең сүзне тыңлап эш итәр. Синнән тик минем тәхетем генә бөегрәк булыр.

⁴¹Менә, мин сине бөтен Мисыр җирләре өстеннән идарәче итеп куям! — дип, сүзен бетерде фиргавен.

⁴²Шулай дип, фиргавен, үзенең бармагыннан мөһер йөзеген салып, аны Йосыфның бармагына кигезде; аңа нәфис җитеннән тегелгән киемнәр бирде, муенына алтын чылбыр муенса такты.

⁴³Аны үзенең икенче дәрәҗә арбасына утыртырга кушты. Юлда барганда, Йосыфны «юл бирегез!» [88] дигән сүзләр белән каршылап һәм озатып калырга тиешләр иде. Шул рәвешчә, фиргавен Йосыфны бөтен Мисыр җирләре өстеннән идарәче итеп куйды.

⁴⁴Йосыфка фиргавен: — Мин фиргавеннең сүзе: бөтен Мисыр мәмләкәтендә синең рөхсәтеңнән башка һичкем кулын да, аягын да селкетмәс! — диде.

⁴⁵Фиргавен Йосыфка Сафнат-Панеах дип исем кушты, аңа Он [89] шәһәренең каһине [90] Поти-Пераның кызы Асенатны хатынлыкка алып бирде. Йосыф шулай бөтен Мисыр җирләре буйлап сәяхәтен башлады.

⁴⁶Мисыр патшасы фиргавен хозурына килгәндә, Йосыф утыз яшьтә иде. Фиргавен хозурыннан киткәч, ул бөтен Мисыр җирләрен аркылыга-буйга йөреп чыкты.

⁴⁷Җиде ел муллык чорында туфракка чәчелгән һәр орлык бөртегеннән кушучлап уңыш алынды.

⁴⁸Җиде ел эчендә Йосыф, Мисыр җирендә җитешкән һәртөрле игеннән мул уңыш җыеп, шәһәрләрнең саклык урыннарына азык-төлек туплады; аерым шәһәр тирәсендәге басулардан җыелганны шул шәһәр эчендәге амбарларга салдырды.

⁴⁹Тупланган ашлык диңгез комыдай шулкадәр күп иде ки, ахырда Йосыф аның исәбен үк югалтты.

⁵⁰Кытлык еллары башланганчы ук, Йосыфның ике углы туды, аларны аңа Он шәһәренең каһине Поти-Пераның кызы Асенат табып бирде.

⁵¹Йосыф беренче углына Менашше [91] дип исем кушты. «Чөнки, — диде ул, — Аллаһы миңа бөтен кайгы-хәсрәтемне, атам йортында кичергән бөтен нәрсәне онытырга мөмкинлек бирде».

⁵²Ә икенче углын Эфраим [92] дип атады. «Чөнки, — диде ул, — Аллаһы мине газап чигеп яшәгән илемдә җимешле кеше итеп кылды».

⁵³Ниһаять, Мисыр җирләрендә җиде ел дәвам иткән муллык чоры тәмам булды.

⁵⁴Йосыф юраганча, алмашка җиде еллык кытлык чоры килде. Бөтен мәмләкәтләрдә ачлык хөкем сөрде. Ә Мисырның барлык төбәкләрендә әле азык-төлек бар иде.

⁵⁵Ләкин тора-бара Мисыр төбәкләрендә дә ачлык башланды, һәм халык, икмәк даулап, фиргавенгә фөрьяд итте [93]. Фиргавен барлык мисырлыларга: — Йосыф янына барыгыз! Ул нәрсә әйтсә, шулай эшләгез! — дип киңәш кылды.

⁵⁶Ачлык бөтен җирләрне биләп алгач, Йосыф, азык-төлек амбарларын ачтырып, мисырлыларга икмәк сата башлады. Әмма кытлык Мисыр төбәкләрендә дә көчәйгәннән-көчәя барды.

⁵⁷Менә, бөтен илләрдән кешеләр Йосыфтан икмәк сатып алырга Мисырга агыла башлады. Чөнки ачлык афәте бөтен җир йөзен каплап алган иде.