Read Изге Язма, 2015 Яратылыш 50 Bible Online

Яратылыш 50 - Изге Язма, 2015 bible

Яратылыш 50

¹Йосыф, атасының өстенә капланып, битеннән үбеп, үкси-үкси елады.

²Аннары, атасының җәсәден [101] бәлзәмләргә дип, үз хезмәтендәге табибларга боерыгын бирде. Табиблар мәетне бәлзәмләү хәстәренә керештеләр.

³Ул эш кырык көн дәвам итте. Бәлзәмләү өчен нәкъ шулкадәр вакыт таләп ителә иде. Мисырлылар исә җитмеш көн матәм тоттылар.

⁴Матәм көннәре тәмамлангач, фиргавеннең сарай түрәләренә Йосыф әйтте: — Сезнең күңелегезгә хуш килсәм, зинһар, фиргавенгә үтенечемне ирештерегез:

⁵атам миңа ант эчереп әйтте: «Мин инде үләм, — диде. — Мине Кәнган җиренә, үзем өчен алдан ук әзерләп куйган урынга илтеп дәфен кыл», — диде. Хәзер менә шунда атамның җәсәден алып барып, дәфен кылып кайтырга миңа рөхсәт бирелсә иде.

⁶Фиргавен, рөхсәтен биреп: — Бар, атаңның җәсәден дәфен кылып кайт, антыңны үтә, — диде.

⁷Йосыф шулай, атасының җәсәден алып, юлга чыкты. Аның белән берлектә фиргавеннең барлык сарай әһелләре һәм идарәчеләре, Мисыр җиренең һәммә түрә кешеләре,

⁸Йосыфның туган-кардәшләре, аларның, үзенең һәм атасының бөтен өй җәмәгатьләре мәетне озата бардылар. Гөшен җирендә фәкать бала-чага белән вак һәм эре терлек көтүләре генә торып калды.

⁹Йосыф янында шулай ук арбалар һәм ат менгән җайдаклар да бар иде. Болар һәммәсе зур бер кәрван булып бардылар.

¹⁰Үрдүн елгасының аргы тарафындагы Горен-Атад дигән урында туктап, гаять тә көчле һәм сагышлы егълау матәме оештырдылар. Атасы истәлегенә Йосыф оештырган бу егълау матәме җиде көн дәвам итте.

¹¹Бу төбәктә яшәгән кәнганиләр, Горен-Атадтагы бу матәм тамашасын күреп: — Мисырлыларның егълау матәме бигрәк тә көчле-тәэсирле икән! — диештеләр. Шул уңайдан Үрдүн буендагы бу төбәккә Әбел-Мисраим [102] дигән исем бирелде.

¹²Ягъкубның угыллары шулай аталары әйтеп калдырган боерык-васыятьне җиренә җиткереп үтәделәр.

¹³Аның җәсәден, Кәнган җиренә алып килеп, Мәмре янындагы Махпела кырында урнашкан, кайчандыр бабалары Ибраһим каберлек өчен кыры белән берлектә хитти Эфроннан хосусый милек итеп сатып алган мәгарә эченә дәфен кылдылар.

¹⁴Атасын дәфен кылганнан соң, Йосыф үзе, кардәшләре һәм Йосыф белән килгән адәмнәрнең барчасы Мисырга кире әйләнеп кайттылар.

¹⁵Аталары вафатыннан соң, Йосыфның кардәшләре, үзара кайгырышып: — Әгәр Йосыф, безгә кинә тотып, эшләгән бөтен явызлыкларыбыз өчен бездән үч алырга теләсә, нишләрбез? — диештеләр.

¹⁶Һәм Йосыфка хәбәр күндерделәр: — Вафаты алдыннан атабыз үзенең васыятендә болай дип боерды:

¹⁷«Йосыфка әйтегез: кардәшләрең сиңа күп явызлыклар эшләсә дә, син аларның гаеп һәм гөнаһларын кичер». Инде син безләрне — атаң табынган Аллаһының колларын кичерә күр, — диделәр. Бу хәбәрне ишеткәч, Йосыфның күзләре яшькә манчылды.

¹⁸Ахырда кардәшләре үзләре дә килеп җиттеләр, Йосыф каршында җиргә капланып: — Бүгеннән без синең колларың! — диделәр.

¹⁹Йосыф: — Курыкмагыз, мин Аллаһы урынында түгел бит! — дип җавап бирде аларга. —

²⁰Сез миңа яманлык эшләргә теләгән булсагыз да, Аллаһы сез теләгән яманлыкны яхшылыкка әверелдерде: менә, күрегез, күпме халыкның тормышы, исәнлеге саклап калынды.

²¹Шуңа күрә курыкмагыз! Сезне дә, балаларыгызны да карап-ризыкландырып торырмын. Шулай дип, Йосыф үзенең кардәшләрен тәмам тынычландырды, аларның күңелләренә хуш килердәй сүзләр сөйләде.

²²Йосыф үзе һәм атасының барлык өй җәмәгатьләре Мисырда шулай яшәүләрен дәвам иттерделәр. Йосыф барлыгы йөз дә ун ел яшәде.

²³Гомере эчендә ул углы Эфраимнең оныкларын күрде, Менашшеның углы Макирнең яңа туган балаларын да үзенең тезләре өстенә алып кабул итте.

²⁴Йосыф үзенең кардәш-туганнарына: — Мин инде үләм, — диде. — Әмма Аллаһы сезгә ярдәм күрсәтәчәк: Ул сезне бу җирләрдән алып чыгып, Ибраһимга, Исхакка һәм Ягъкубка ант эчеп вәгъдә иткән илгә кире кайтарачак.

²⁵Ахырда Йосыф: — Аллаһы сезгә ярдәмен күрсәткәч, минем сөякләремне бу илдән алып чыгарсыз, — дип, шул хакта Исраил угылларыннан ант иттерде.

²⁶Йосыф йөз дә ун яшендә вафат булды. Аны бәлзәмләп, җәсәден Мисырда аерым табутка урнаштырдылар.