Read Изге Язма, 2015 II Патшалар 11 Bible Online

II Патшалар 11 - Изге Язма, 2015 bible

II Патшалар 11

¹Яз килеп, патшаларның яу чабар вакыты җиткәч, Давыт үзенең хезмәтчеләрен һәм Исраилнең барлык гаскәрләрен Йоав җитәкчелегендә сугышка озатты; исраилиләр, аммониләрне тар-мар итеп, аларның башкаласы Рабаһны камап алдылар; бу вакыт Давыт үзе Иерусалимдә иде.

²Беркөн кич Давыт ятагыннан торды да сараеның түбәсенә йөрергә чыкты. Шунда патша су коенучы бер хатынны югарыдан күреп алды. Әлеге хатын искиткеч гүзәл иде.

³Давыт, су коенучы хатынның кем булуын ачыклар өчен, кешеләрен җибәрде, һәм алар аңа: — Элигамның кызы, хиттиләр кавеменнән булган Уриянең хатыны Батшеба ул, — дип килеп әйттеләр.

⁴Шуннан соң Давыт әлеге хатынны алып килергә үзенең хезмәтчеләрен җибәрде. Батшеба исемле бу хатын патша хозурына килгәч, Давыт аның белән йоклады. (Батшеба әлерәк кенә күременнән чистарынган иде.) Аннары Батшеба үз өенә әйләнеп кайтты.

⁵Нәтиҗәдә, хатын, авырга калып, бу хакта Давытка хәбәр итте.

⁶Давыт «минем яныма хитти Урияне җибәр» дигән әмер белән Йоав янына кешеләрен юллады, һәм Йоав Урияне шулай Давыт хозурына озатты.

⁷Патша янына килгәч, Давыт аңардан Йоавның һәм сугышчыларның хәле, сугыш барышы турында сорашты.

⁸Аннары Уриягә: — Бар, өеңә кайтып ял ит, — диде. Урия сарайдан чыккач, патша аның артыннан бүләкләр җибәрде.

⁹Ләкин Урия өенә кайтмады, әфәндесенең башка хезмәтчеләре белән бергә патша сараеның капка төбендә йоклады.

¹⁰Уриянең өйгә кайтмавын Давытка җиткергәч, ул Уриядән: — Ерак юллардан әйләнеп кайтканнан соң, ни өчен өеңдә кунмадың? — дип сорады.

¹¹Урия Давытка: — Аллаһы сандыгы, Исраил белән Яһүдә гаскәрләре чатырларда калганда, әфәндем Йоав үзе, аның сугышчылары ачык кыр өстендә булганда, ничек итеп мин өемә кайтып ашап-эчеп утыра вә хатыным белән ятып йоклый алыйм?! Синең гомерең вә җаның белән ант итеп әйтәм: алай эшли алмыйм мин! — дип җавап бирде.

¹²Шуннан Давыт аңа: — Бүген дә биредә кал, ә иртәгә мин сине кире озатырмын, — дип, Урияне тагын бер көнгә Иерусалимдә калдырды.

¹³Икенче көнне патша аны үзенә чакырды. Урия аның белән ашап-эчте, һәм Давыт аны тәмам исертте. Әмма кичен Урия өенә кайтмады, әүвәлгечә әфәндесенең гаскәриләре белән бергә кичәге урынында йоклады.

¹⁴Иртәгесен Давыт, Йоавка хат язып, аны Урия аша юллады.

¹⁵Давытның хатында болай дип язылган иде: «Урияне каты көрәш барган урынга, иң алгы сызыкка куегыз да читкәрәк китегез, ул шунда әҗәлен тапсын».

¹⁶Шулай итеп, шәһәрне камалышка алган чакта, Йоав Урияне дошманның иң кыю сугышчылары көрәшкән урынга куйды.

¹⁷Шәһәрдәге гаскәрләр чыгып, Йоав белән ике арада сугыш башлангач, Давыт хезмәтчеләреннән берничә кешенең гомере киселде, хитти Урия дә шунда һәлак булды.

¹⁸Шуннан Йоав, сугышның барышы турында хәбәр итәр өчен, Давыт янына үзенең кешесен җибәрде.

¹⁹19-20 Хәбәр илтүчегә ул болай диде: — Патшага сугышның барышы турында сөйләп бетергәч, ул, сиңа ачуланып: «Сугышкан чакта ни өчен шәһәр диварына шулай якын килдегез? Дивардан сезгә ук атасыларын белмәдегезме?!

²¹Ярубешет углы Әбумәликне кем үтергәнне оныттыгызмы әллә?! Бер хатын-кыз дивардан аның өстенә тегермән ташының китеген ыргытып, ул шунда, Тебеста, үлеп калмадымыни?! Ни өчен сез дивар янына шулай якын килдегез?» — дисә, син аңа: «Синең сугышчың хитти Урия дә һәлак булды», — дип әйт.

²²Хәбәрче, Давыт хозурына килеп, Йоав кушканның һәммәсен сөйләп бирде.

²³Хәбәр алып килүче кеше Давытка: — Әлеге кешеләр, безгә һөҗүм итеп, ачык кырга чыктылар, һәм без аларны шәһәрләренең капкасына җиткәнче эзәрлекләп бардык.

²⁴Дошман укчылары дивар өстеннән синең гаскәриләреңә ата башлады, һәм аларның кайберләре шунда әҗәлен тапты; шулай ук синең сугышчың хитти Урия дә һәлак булды, — диде.

²⁵— Йоавка әйт: «Бу хәл сине борчымасын, сугышта һәрвакыт шулай кемдер һәлак була инде; көчеңне тупла да шәһәрне тар-мар ит!» Шулай дип аның күңелен күтәр, — диде Давыт хәбәр китерүчегә.

²⁶Уриянең тол хатыны хәләл җефетенең үлү хәбәрен ишетеп еларга-сыктарга тотынды.

²⁷Матәм көннәре тәмамланганнан соң, Давыт, кешеләр җибәреп, Батшебаны үз йортына алдырды, һәм Батшеба аның хатынына әйләнде, аннары аңа ир бала табып бирде. Әмма Давытның бу эшен Раббы ошатмады.