Read Изге Язма, 2015 II Патшалар 17 Bible Online

II Патшалар 17 - Изге Язма, 2015 bible

II Патшалар 17

¹Шулай беркөн Абшалумга мөрәҗәгать итеп Ахитофел: — Унике мең кеше сайлап алып, бүген төнлә Давыт артыннан куа чыгарга рөхсәт ит, — диде. —

²Мин аның арган-талган, ихтыяры сынган вакытын туры китереп һөҗүм итәрмен дә куркуга салырмын, һәм аның белән булган кешеләр кайсы кая таралышып беткәч, патшаны үтерермен.

³Шул рәвешле мин әлеге кешеләрнең барысын синең кул астына тапшырырмын. Син үтерергә теләгән кеше вафат булгач, бөтен халык тынычлыкта калыр.

⁴Бу ният Абшалумның үзенә дә, Исраил өлкәннәренең дә күңеленә хуш килде.

⁵Ләкин Абшалум: — Әрки Хушайны чакырыгыз, тыңлап карыйк, ул ни әйтер икән, — диде.

⁶Хушай аның хозурына килде, һәм Абшалум Хушайга болай диде: — Ахитофел менә болай ди; ул кушканны эшликме? Әгәр аныңча эшләмәсәк, син нинди киңәш бирерсең?

⁷— Ахитофелның киңәше бу юлы бик шәпләрдән түгел, — диде Хушай Абшалумга

⁸һәм сүзен дәвам итте: — Син атаңны да, аның кешеләрен дә яхшы беләсең: алар кыю вә баласыннан аерылган ана аю сыман яман ачулы. Моңардан тыш, синең атаң — тәҗрибәле сугышчы: төн кунарга ул үзенең кешеләре белән калмас.

⁹Хәзер ул, мөгаен, берәр мәгарәгә яисә башка бер урынга кереп яшеренгәндер. Әгәр атаң беренче булып синең кешеләреңә һөҗүм итсә, халык бу хакта ишетеп: «Абшалум яклы кешеләр җиңелгән икән», — дияр.

¹⁰Ул чагында арыслан йөрәкле батыр сугышчылар да төшенкелеккә бирелер, чөнки атаңның да, аның гаскәриләренең дә нинди гайрәтле сугышчылар булуы бөтен Исраилгә мәгълүмдер.

¹¹Шуңа күрә миннән сиңа киңәш шул: Даннан алып Беер-Шебага кадәр бөтен Исраил синең яныңа җыелсын; халык диңгез ярындагы ком бөртеге сыман күп булыр, һәм аларны көрәшкә син үзең алып барырсың.

¹²Әнә шул чагында без Давытка каршы яуга күтәрелербез һәм, ул кайда булуга карамастан, җирне тоташ томалап алган чык сыман аның өстенә ябырылырбыз — ул үзе дә, аның белән булган кешеләрнең дә берсе-бер исән калмас.

¹³Әгәр инде ул кайсы да булса шәһәргә кереп качарга уйласа, бөтен Исраил шул шәһәр янына арканнарын алып килеп, әлеге шәһәрне елгага сөйрәп төшерербез, аңардан бер генә таш әсәрен дә калдырмабыз.

¹⁴Абшалум һәм бөтен исраилиләр әрки Хушайның киңәшен Ахитофел биргән киңәштән яхшырак дип таптылар. Шул рәвешле, Раббы, Абшалумны бәлагә салыр өчен, Ахитофел биргән яхшы киңәшне кабул иттермәде.

¹⁵Аннары Хушай: — Абшалумга һәм Исраил өлкәннәренә Ахитофел болай дип киңәш иткән иде, мин исә менә мондый киңәш бирдем, — дип, руханилар Садыйк белән Абъятарга хәбәр җиткерде. —

¹⁶Ә хәзер, — дип өстәде ул, — тизрәк Давыт янына кеше җибәрегез һәм аңарга: «Бүген төн кунарга кичү янында чүлдә калма, ничек кенә булса да елга аръягына чыгарга кара, югыйсә үзең дә, яныңдагы бар халык та һәлак булырга мөмкин», — дип әйтегез.

¹⁷Рухани угыллары Йонатан белән Ахимагас, Рогел инеше янында туктап, хәбәр көтеп калдылар, чөнки аларга шәһәрдә күзгә чалынырга ярамый иде. Хезмәтче хатын хәбәр китергәч, алар Давыт патшаны кисәтергә тиеш иделәр.

¹⁸Ләкин бер үсмер, аларны күреп калып, Абшалумга җиткерде; әмма егетләр качып өлгерделәр һәм, Бахуримга килеп, бер кешенең ишегалдында коега төшеп яшеренделәр.

¹⁹Әлеге кешенең хатыны, читтән караганда берни сизелмәслек итеп, кое авызына җәймә чыгарып җәйде дә җәймә өстенә ашлык таратты.

²⁰Абшалум хезмәтчеләре, әлеге хатын янына өйгә кереп: — Ахимагас белән Йонатан кайда? — дип сорадылар. Хатын аларга: — Кичү аша елга аръягына чыгып киттеләр, — дип җавап кайтарды. Абшалум хезмәтчеләре әлеге егетләрне эзләп-эзләп тә таба алмагач, Иерусалимгә әйләнеп кайттылар.

²¹Алар китүгә, егетләр, коедан чыгып, Давыт патшаны кисәтергә ашыктылар. — Тизрәк елга аръягына чыгыгыз, чөнки Ахитофел сезнең хакта шундый-шундый киңәшләр бирде, — диде алар патшага.

²²Давыт һәм аның янындагы кешеләр тиз генә җыендылар да, Үрдүнне кичеп, елга аръягына чыктылар — таңга кадәр һәммәсе теге якка чыгып беткән иде инде.

²³Ахитофел исә, аның киңәшенә колак салмауларын күреп, ишәгенә атланды да үз шәһәренә таба юл алды. Кайтып җиткәч, гаиләсенә васыятен калдырды һәм үз-үзенә кул салды — асылынып үлде. Аны ата-бабалары төрбәсендә гүргә иңдерделәр.

²⁴Давыт Маханаим шәһәренә килеп җиткәндә, Абшалум исраилиләр белән Үрдүнне кичеп чыккан иде.

²⁵Гаскәр башлыгы итеп Йоав урынына Абшалум Амессайны куйды. (Амессай изрегыллы Итраның углы иде. Амессайның әнисе исә Нахаш кызы Абигәйль булып, Абигәйль үзе Сәрүянең кыз туганы иде. Ә Сәрүя Йоавның әниседер.)

²⁶Абшалум җитәкчелегендә исраилиләр Гилыгад җирендә чатырларын кордылар.

²⁷Давыт Маханаимгә килеп җитүгә, аммониләр башкаласы Рабаһта яшәүче Нахаш углы Шоби, ло-дебарлы Аммиил углы Макир һәм Гилыгад төбәгендәге Рогелимнән Барзиллай

²⁸Давытка һәм аның кешеләренә урын-җир, савыт-саба, балчык чүлмәкләр, бодай, арпа, он, тары ярмасы, ногыт борчагы, ясмык,

²⁹бал, эремчек, сарыклар, сыер сөтеннән сыр алып килделәр. — Халык ачыккан һәм талчыккандыр, чүл кичеп эчәселәре дә килгәндер, — диде алар.