Read Изге Язма, 2015 III Патшалар 1 Bible Online

III Патшалар 1 - Изге Язма, 2015 bible

III Патшалар 1

¹Гомеренең ахырына таба Давыт патша кат-кат киенсә дә, аның тәненә җылы кермәде.

²Шуннан хезмәтчеләре аңа: — Әфәндебез патша янында булып, аны кайгыртсын, аның кочагында ятсын өчен, патшага берәр яшь, гыйффәтле кыз табып бирсеннәр, шул чагында әфәндебез патша тәненә җылы керер, — дип,

³бөтен Исраил төбәкләреннән чибәр кыз эзләргә тотындылар һәм, шунемлы Әбишәгкә тап булып, аны патша хозурына алып килделәр.

⁴Әлеге кыз төскә-биткә искиткеч матур иде; патшаны ул карады-бакты, аңа хезмәт күрсәтте, ләкин патша аның белән ятагын бүлешмәде.

⁵Хаггитнең Адония исемле углы масаеп китеп: — Мин патша булачакмын, — дип әйтә башлады һәм тора-бара үзенә арба, атлы җайдаклар һәм, арба алдыннан чабар өчен, илле чапкын булдырды.

⁶Атасы исә беркайчан да: «Ни өчен син болай эшлисең?» — дип, аны шелтәләмәде. Әлеге егет, Давыт патшаның Абшалум исемле углыннан соң дөньяга килгән булып, йөзгә-биткә бик күркәм иде.

⁷Адония киңәшләшер өчен Сәрүя углы Йоав белән рухани Абъятарга мөрәҗәгать итте, һәм тегеләр аңа ярдәм итәргә булдылар.

⁸Әмма рухани Садыйк, Еһояда углы Бенаяһ, Натан пәйгамбәр, Шимгый, Регый, шулай ук Давытның шәхси сакчылары да Адония ягына чыкмады.

⁹Беркөн Адония, Рогел инеше буендагы Елан ташы янында берничә баш сарык белән үгезләрне һәм симертелгән бозауларны корбан чалып, үзенең ир туганнарын, ягъни патша угылларын, шулай ук патшага хезмәт итүче барлык яһүдиләрне кунакка дәште.

¹⁰Ләкин Натан пәйгамбәр белән Бенаяһны, атасының шәхси сакчыларын һәм ир туганы Сөләйманны чакырмады.

¹¹Сөләйманның әнкәсе Батшебага Натан: — Ишеттеңме, Хаггит углы Адония патша булган, әфәндебез Давыт исә бу хакта әле үзе белми дә, — диде. —

¹²Үзеңнең һәм углыңның гомерен саклап калыйм дисәң, сиңа киңәш бирер идем.

¹³Давыт патша хозурына кер дә: «Әфәндем патша, син миңа, үзеңнең хезмәтчеңә, миннән соң синең углың Сөләйман патшалык итәр, минем тәхеткә ул утырыр, дип ант итеп әйткән идең. Шулай булгач, ни өчен соң патшалык Адония кулына күчте?» — дип әйт.

¹⁴Син патша белән сөйләшкән арада мин дә, синең артыңнан патша хозурына кереп, сүзләреңне раслармын.

¹⁵Батшеба шуннан соң патша хозурына, аның бүлмәсенә юнәлде; анда шактый олыгайган патшага шунемлы Әбишәг хезмәт күрсәтә иде.

¹⁶Батшеба, башын түбән иеп, патша каршына килеп тезләнде. — Нинди йомыш белән килдең? — дип сорады аңардан патша.

¹⁷— Әфәндем, — диде Батшеба, — син миңа, үзеңнең хезмәтчеңә, миннән соң синең углың Сөләйман патшалык итәр, минем тәхетемә ул утырыр, дип РаббыАллаң исеме белән ант итеп әйткән идең.

¹⁸Ләкин патшалыкка әнә Адония килгән, ә син, патша әфәндем, бу хакта хәбәрдар түгелсең.

¹⁹Адония, байтак кына үгез, симертелгән бозау һәм сарыкларны корбан чалып, патшаның бөтен угылларын, Абъятар рухани белән гаскәр башлыгы Йоавны чакырган, синең хезмәтчең Сөләйманны исә дәшмәгән.

²⁰И әфәндем, син — патша, һәм үзеңнән соң тәхеткә кем утырырга тиешлеген игълан итәрсең дип, бөтен Исраил халкының күзе сиңа төбәлгән.

²¹Югыйсә әфәндем патша үзенең ата-бабалары янында мәңгелек йокыга талганнан соң, мин һәм минем углым Сөләйман җинаятьче саналырбыз.

²²Батшеба шул рәвешле патша белән сөйләшкән арада, Натан пәйгамбәр килеп җитте.

²³Хезмәтчеләре патшага: — Натан пәйгамбәр рәхим итте! — диде, һәм Натан пәйгамбәр, патша хозурына кереп, аның алдында җиргә кадәр башын иде дә:

²⁴— Патша әфәндем, син: «Миннән соң Адония патшалык итәр, минем тәхеткә ул утырыр», — дип әйтмәгән идеңме?! — дип сорады. —

²⁵Чөнки бүген ул, байтак кына үгез, симертелгән бозау вә сарык чалып, патша угылларының һәммәсен, шулай ук гаскәр башлыклары белән Абъятар руханины үзенә чакырды. Хәзер алар барчасы: «Яшәсен Адония патша!» — дип, аның белән ашап-эчеп, сыйланып утыралар.

²⁶Ә мине, синең хезмәтчеңне, Садыйк руханины, шулай ук Еһояда углы Бенаяһ белән хезмәтчең Сөләйманны дәшмәде.

²⁷Әфәндем патша кушуы буенча эшләнмәдеме бу эш? Әфәндем патшадан соң тәхеткә кем утырасын үзеңнең хезмәтчеләреңә белдермәссеңме икән?

²⁸Давыт патша аңа җавап итеп: — Минем яныма Батшебаны чакырыгыз, — диде. Батшеба, кереп, патша каршына килеп басты.

²⁹Шунда патша ант итеп болай диде: — Минем җанымны барча бәла-казалардан коткаручы Раббы Үзе шаһиттыр:

³⁰мин сиңа, Исраилнең Раббы Алласы белән ант итеп, миннән соң синең углың Сөләйман патшалык итәр, минем урынга тәхеткә ул утырыр, дип ант иткән идем. Һәм бүген мин биргән вәгъдәмне тормышка ашырачакмын.

³¹Батшеба, тезенә төшеп, патша алдында җиргә кадәр башын иде һәм: — Әфәндем Давыт патша мәңге яшәсен! — диде.

³²— Минем янга Садыйк руханины, Натан пәйгамбәрне вә Еһояда углы Бенаяһны чакырыгыз, — диде Давыт патша. Чакырылганнар патша хозурына кереп баскач,

³³Давыт аларга болай диде: — Минем хезмәтчеләрне алыгыз да углым Сөләйманны, качырыма атландырып, Гихон инешенә алып барыгыз.

³⁴Садыйк рухани белән Натан пәйгамбәр аны шунда, башына зәйтүн мае сөртеп, Исраил патшасы итеп билгеләсеннәр һәм мөгез быргылар кычкыртып: «Яшәсен Сөләйман патша!» — дип сөрән салсыннар.

³⁵Аннары аның белән бергә бире әйләнеп кайткач, углым Сөләйман минем тәхеткә утырыр һәм минем урынга патшалык итәр; мин аны, шулай итеп, Исраил вә Яһүдә хакиме итеп билгелим.

³⁶Еһояда углы Бенаяһ шунда патшага җавап итеп: — Амин! Патша әфәндемнең Раббы Алласы шулай ихтыяр кылсын иде.

³⁷Раббы, патша әфәндемнең юлдашы булган кебек, Сөләйманның да гел янында булсын, аның тәхетен әфәндем Давыт патша тәхетеннән бөегрәк итсен! — диде.

³⁸Садыйк рухани белән Натан пәйгамбәр, Еһояда углы Бенаяһ, керетиләр һәм пелетиләр [1] Давыт патшаның качырына Сөләйманны утырттылар да Гихонга таба юл алдылар.

³⁹Садыйк рухани, зәйтүн мае салынган мөгезне Изге чатыр эченнән алып чыгып, Сөләйманның башына май сөртте. Аннары быргы кычкырттылар, һәм бар халык: «Яшәсен Сөләйман патша!» — дип сөрән салды.

⁴⁰Шуннан барысы да, Сөләйманга ияреп, юл буе курай уйнап барды; халыкның бәхете чиксез иде; шатлыклы авазлардан әйтерсең җир чүгеп-чүгеп куя иде.

⁴¹Бу вакытны Адония һәм аның чакырулы кунаклары мәҗлесне тәмамлап килә иде инде. Шулчак алар быргы тавышлары ишеттеләр, һәм Йоав: — Шәһәрдә нинди шау-шу икән? — дип сорап куйды.

⁴²Ул әле әйтеп бетерергә дә өлгермәде, аның янына рухани Абъятарның Йонатан атлы углы килеп җитте. — Бире кил, син абруйлы бәндәсең, китергән хәбәрең яхшыдыр, — диде аңа Адония.

⁴³Адониягә җавап кайтарып Йонатан: — Әфәндебез Давыт патша Сөләйманны патша итеп куйды, — диде, —

⁴⁴Сөләйман белән бергә Давыт патша Садыйк руханины, Натан пәйгамбәрне, Еһояда углы Бенаяһны, керетиләр вә пелетиләрне Гихонга җибәрде: алар Сөләйманны патша качырына атландырып алып киттеләр,

⁴⁵һәм Садыйк рухани белән Натан пәйгамбәр, аңа шунда май сөртеп, аны патша итеп билгеләделәр; аннары шатланышып калага юнәлделәр, һәм бар шәһәр хәрәкәткә килде. Сезгә килеп ирешкән авазлар әнә шулдыр.

⁴⁶Сөләйман патша тәхеткә утырды инде.

⁴⁷Патша хезмәтчеләре, әфәндебез Давыт патша янына килеп: «Синең Аллаң Сөләйманның исемен тагын да зуррак данга күмсен, аның тәхетен синең тәхетеңә караганда да югарырак күтәрсен», — дип, аны котладылар инде. Патша, ятагында килеш сәҗдә кылып:

⁴⁸«Үз тәхетемә углымны утырткан һәм дә шуны үз күзләрем белән күрергә насыйп иткән Исраилнең Раббы Алласына мактаулар яусын!» — диде.

⁴⁹Адониянең кунаклары шунда, калтырап төшеп, урыннарыннан кузгалды, һәм һәркайсы үз юлы белән китеп барды.

⁵⁰Адония исә, Сөләйманнан куркып, мәзбәхнең мөгезләренә барып ябышты.

⁵¹Шуннан Сөләйманга болай дип килеп әйттеләр: — Сөләйман патшадан коты алынып, мәзбәхнең мөгезләренә барып ябышкан Адония: «Сөләйман патша үзенең хезмәтчесен кылычтан уздырмаска ант итсен бүген», — дип әйтә икән.

⁵²Бу сүзләргә җавап итеп Сөләйман: — Әгәр ул намуслы кеше булып кала алса, аның башыннан бер чәч бөртеге дә төшмәс; әгәр дә йөрәгендә явыз ният йөртә икән, аның җаны кыелыр, — диде

⁵³һәм, кешеләрен җибәреп, алар Адонияне мәзбәх яныннан алып кайттылар. Адония, Сөләйман каршына килеп, патшага башын иде. — Бар, өеңә кайт, — диде аңа Сөләйман.