Read Изге Язма, 2015 III Патшалар 17 Bible Online

III Патшалар 17 - Изге Язма, 2015 bible

III Патшалар 17

¹Гилыгад җирендәге Тишбә шәһәрендә яшәүче Ильяс Ахабка болай диде: — Үзем табынган Исраилнең Раббы Алласы Үзе шаһиттыр: бу елларда җиргә чык бөртеге дә, яңгыр тамчысы да төшмәс! Төшә калса да, бары минем боерыгым буенча гына булыр.

²Шуннан Ильяска Раббы сүзе иңде:

³— Биредән китеп, көнчыгыш тарафына юл ал һәм Үрдүннән көнчыгыштарак аккан Керит инеше буенда яшерен.

⁴Шул инештән эчеп сусыныңны басарсың, ә козгыннар сине тукландырып торыр — Мин аларга шулай боердым.

⁵Шуннан ул, юлга кузгалып, һәммәсен Раббы кушканча эшләде: Үрдүннән көнчыгышта аккан Керит инешенә җитеп, шунда калды.

⁶Иртәләрен вә кичләрен козгыннар аңа икмәк белән ит китерделәр, ә сусынын ул инештән су эчеп басты.

⁷Күпмедер вакытлар узгач, әлеге инеш кипте, чөнки җиргә яңгыр яумады.

⁸Шунда Ильяска Раббы сүзе иңде:

⁹— Бар, Сидун Сарепатына кузгал һәм шунда кал; Мин андагы бер тол хатынга синең тамагыңны кайгыртырга боердым.

¹⁰Шуннан ул, торып, Сарепат тарафына юл алды; шәһәр капкасына килеп җиткәч, утын җыеп йөрүче бер тол хатынга тап булды. Ильяс аны чакырып алып: — Зинһар, миңа эчәргә чүлмәгеңнән бераз су бир, — диде.

¹¹Хатын су алып килергә дип китеп барганда аның артыннан: — Ашарыма берәр телем икмәк тә алсаң иде, — дип кычкырды.

¹²— Раббы Аллаң Үзе шаһиттыр: минем һичнинди пешкән ризыгым юк, кисмәктә бер уч он белән чүлмәк төбендә бераз май калды. Хәзер утынга бер-ике агач җыеп кайтам да үземә һәм углыма ашарга әзерлим; булган ризыкны ашап бетергәч, безгә инде үләргә генә кала, — дип җаваплады хатын.

¹³Ильяс аңа: — Бар, хафаланма, — диде, — үзең ниятләгәнчә эшлә, ләкин әүвәл миңа шул калган оныңнан кечерәк бер көлчә пешереп бир; үзеңә һәм углыңа кабат пешерерсең,

¹⁴чөнки Исраилнең Раббы Алласы әйтә: «Раббы җиргә яңгыр яудырган көнгә кадәр кисмәктә он бетмәс, чүлмәктә май кимемәс».

¹⁵Хатын китеп барды һәм барысын Ильяс кушканча эшләде; байтак вакытлар ул үзе дә, Ильяс та, хатынның йорты да ризыктан өзелмәде.

¹⁶Ильяс аша Раббы җиткергәнчә, кисмәктәге он бетеп тормады, чүлмәктәге май кимемәде.

¹⁷Күпмедер вакыттан соң йорт хуҗасы булган әлеге хатынның углы авырып китте; малайның хәле бик нык авыраеп, ул гел сулаудан туктады.

¹⁸— Аллаһы кешесе, ни кирәк сиңа миннән? Әллә кылган гөнаһларымны исемә төшерергә һәм углымны үтерергә дип килдеңме син? — диде аңа хатын.

¹⁹— Бир әле миңа углыңны, — диде аңа Ильяс һәм, аның кулыннан баланы алып, үзе яшәгән өске каттагы бүлмәгә күтәреп керде дә түшәгенә яткырды.

²⁰Аннары Раббыга мөрәҗәгать итеп: — И Раббы Аллам! Мине сыендырган шушы тол хатынны бәлагә салып углының җанын кыярсың микәнни?! — диде

²¹һәм, өч тапкыр бала өстенә капланып, Раббыга ялварды: — И Раббы Аллам! Баланың җанын кабат тәненә кайтарсаң иде!

²²Раббы Ильясның гозерен ишетте: баланың җаны кабат тәненә әйләнеп кайтты, һәм бала терелде.

²³Ильяс, баланы күтәреп, өске каттагы бүлмәдән төште дә өйгә керде: — Менә кара, углың исән! — дигән сүзләр белән баланы әнкәсенә тапшырды.

²⁴— Хәзер инде мин синең Аллаһы кешесе булуыңа да, син җиткергән Раббы сүзләренең хак булуына да чын-чынлап ышанам, — диде Ильяска теге хатын.