Read Изге Язма, 2015 III Патшалар 22 Bible Online

III Патшалар 22 - Изге Язма, 2015 bible

III Патшалар 22

¹Өч ел гомер узды, шул вакыт эчендә Арам һәм Исраил арасында сугышлар булмады.

²Өченче елны Яһүдә патшасы Еһошафат Исраил патшасы Ахаб янына юл алды.

³Исраил патшасы үзенең хезмәтчеләреннән: — Рамот-Гилыгадның безнең җир булуын беләсезме? — дип сорады. — Ник соң без аны Арам патшасы кулыннан кире алырга җыенмыйбыз, — диде.

⁴Шуннан ул, Еһошафатка мөрәҗәгать итеп: — Рамот-Гилыгадка каршы минем белән яуга барасыңмы? — дип сорады. Исраил патшасына Еһошафат: — Мин — синең белән; халкым да синеке белән бергә; синең атлар кая барса, минекеләр дә шунда барыр, — дип җавап кайтарды.

⁵Исраил патшасына ул тагын болай диде: — Әүвәл Раббыга мөрәҗәгать итеп кара.

⁶Исраил патшасы, дүрт йөзгә якын пәйгамбәрне җыеп: — Рамот-Гилыгадка каршы сугышка барыргамы миңа әллә бармаскамы? — дип сорады. Пәйгамбәрләр аңа: — Бар, Хуҗа-Хаким әлеге шәһәрне патша кулына тапшырачак, — дип җавап кайтарды.

⁷Моңа каршы Еһошафат: — Биредә тагын берәр Раббы пәйгамбәре булса, аның аша да сорап карар идек, — диде.

⁸Аңа җавап итеп Исраил патшасы: — Раббыга мөрәҗәгать итәрдәй тагын бер кеше бар, ләкин мин аны яратмыйм, чөнки, пәйгамбәрлек кылганда, миңа кагылышлы мәсьәләләрдә аның яхшы сүз әйткәне юк, яманны гына сөйли; ул — Имла углы Михая, — диде. — Алай дип әйтмә, патша, — диде аңа Еһошафат.

⁹Шуннан Исраил патшасы, сарай кешеләренең берсен чакыртып: — Тиз генә Имла углы Михаяне алып кил! — диде.

¹⁰Патша киемнәре кигән Исраил патшасы Ахаб һәм Яһүдә патшасы Еһошафат һәркайсы үз тәхетендә Самарея капкасы төбендәге ындыр табагында утыра, ә пәйгамбәрләр барысы алар каршында пәйгамбәрлек кылып тора иде.

¹¹Үзенә тимер мөгезләр эшләтеп алган Кенагана углы Сәдыкыйя шунда әйтте: — Раббы болай ди: «Арамиләрне син шушы мөгезләр белән сөзеп тәмам кырып бетерәчәксең!»

¹²Башка пәйгамбәрләр дә аның сүзен куәтләде: — Рамот-Гилыгадка яу белән бар, уңышка ирешәчәксең, Раббы аны патша кулына тапшырачак.

¹³Михаяне чакырырга киткән йомышчы, аны табып: — Пәйгамбәрләр бөтенесе бер булып патшага уңыш вәгъдә итәләр. Синең сүзең дә аларныкыннан аерылмасын иде, син дә яхшы сүзеңне әйт, — диде.

¹⁴Моңа җавап итеп Михая: — Раббы Үзе шаһиттыр: Раббы миңа нәрсә кушса, шуны сөйләп бирермен! — диде.

¹⁵Михая, шулай итеп, патша каршына килеп басты. Патша аңа: — Михая, Рамот-Гилыгадка яу белән барыргамы безгә әллә юкмы? — дип сорау бирде. Тегесе патшага: — Бар, уңышка ирешәчәксең, Раббы аны патша кулына тапшырачак, — дип җавап кайтарды.

¹⁶— Раббы исеме хакына бары дөресен генә сөйлә, дип ничә тапкыр ант иттерергә сине?! — диде аңа патша.

¹⁷Шуннан Михая болай диде: — Көтүчесез калган сарыклар сыман таулар арасына сибелгән Исраил халкын күрдем мин. Раббы әйтте: аларның башлыклары юк, һәркайсы хәере белән үз өенә әйләнеп кайтсын, диде.

¹⁸— Пәйгамбәрлек кылып, аның миңа яхшы сүз әйткәне юк, һаман яманны гына сөйли, дип әйттем бит мин сиңа, — диде шунда Еһошафатка Исраил патшасы.

¹⁹Әмма Михая сүзен дәвам итте: — Шулай итеп, Раббы әйткәннәрне тыңлап бетер. Мин Үз тәхетендә утыручы Раббыны күрдем, Аның уң һәм сул ягында бөтен күк гаскәре басып тора иде.

²⁰Раббы алардан: «Сезнең кайсыгыз Ахабны Рамот-Гилыгадка барырга күндерә һәм шунда аның һәлакәтен оештыра ала?» — дип сорады. Күк гаскәрендәгеләр төрлечә тәкъдим итеп карадылар.

²¹Шунда бер рух, алга чыгып, Раббы каршына килде дә: «Мин күндерә алам», — диде. «Ничек итеп?» — дип сорады аңардан Раббы.

²²«Мин барам да аның пәйгамбәрләре теленә ялган сүз салучы бер рухка әйләнәм», — диде теге рух. Раббы аңа: «Син аны күндерерсең һәм бу эшне башкарып чыгарсың. Бар, шулай эшлә», — диде.

²³Шулай итеп, Раббы әлеге ялганчы рухның сүзләрен шушындагы бөтен пәйгамбәрләреңнең теленә салды; Раббы сине һәлакәткә дучар итте, — диде Михая.

²⁴Кенагана углы Сәдыкыйя шулчак, Михая янына килеп: — Раббы Рухы сиңа сөйләр өчен миннән нинди юл белән китте икән?! — диде дә аның яңагына сугып җибәрде.

²⁵Михая аңа: — Син моны эчке бүлмәңә кереп качкан көнеңдә күрерсең, — дип җавап бирде.

²⁶Исраил патшасы шунда: — Михаяне шәһәр башлыгы Амон белән патша углы Йоаш кулына илтеп тапшырыгыз.

²⁷Патша шулай дип әйтте, диегез: «Мин исән-имин сугыштан әйләнеп кайтканчыга кадәр, аны зинданга ябып куегыз, ипи белән судан башка бер әйбер дә бирмәгез», — дип боерды.

²⁸Шунда Михая аңа: — Әгәр сугыштан исән-имин әйләнеп кайта калсаң, димәк, Раббы минем аша сөйләмәгән булыр, — диде һәм: — җәмәгать, ошбу сүзләремне һәммәгез ишетеп калыгыз! — дип өстәде.

²⁹Шуннан Исраил патшасы Ахаб белән Яһүдә патшасы Еһошафат Рамот-Гилыгадка юнәлделәр.

³⁰Еһошафатка Исраил патшасы: — Сугышка мин өс-башымны алыштырып керәм, син исә патша киеменнән бар, — диде. Исраил патшасы өстен алыштырды да сугыш кырына кереп китте.

³¹Арам патшасы үзенең сугыш арбалары башлыкларының утыз икесенә: — Гади сугышчы белән дә, гаскәрбашы белән дә алышып тормагыз, бары Исраил патшасы белән генә сугышыгыз, — дип әйтеп куйган була.

³²Сугыш арбаларының башлыклары, Еһошафатны күреп: — Бу, һичшиксез, Исраил патшасыдыр, — дип, алышырга чамалап, аңа таба борылдылар. Еһошафат кычкырырга тотынгач,

³³арба башлыклары аның Исраил патшасы булмавын күрделәр дә читкә борылып киттеләр.

³⁴Шулай булды ки, бер сугышчы төбәп тормыйча гына җәясен киереп атты да, ук Исраил патшасы өстендәге көбә киемнең җөй турысыннан үтеп керде. — Кире борыл, сугыш кырыннан алып чык мине, мин яраландым, — диде патша үзенең арбачысына.

³⁵Әмма көчле сугыш көнозын дәвам итте, шунлыктан патша кич җиткәнче арамиләр каршында арбада басып торырга мәҗбүр булды. Аның ярасыннан арба эченә кан акты, һәм кичке якта патша җан бирде.

³⁶Кояш баеган вакытта, бөтен сугыш кырында: — Һәркем үз шәһәренә, үз җиренә әйләнеп кайтсын! — дигән фәрман яңгырады.

³⁷Шулай итеп, патша үлде. Аның җәсәден, Самареягә алып кайтып, гүргә иңдерделәр.

³⁸Арбаны исә Самареянең фахишә хатыннары коена торган бер буасына алып төшеп юдылар, арбадан аккан канны этләр ялады. Һәммәсе дә Раббы әйткәнчә булып чыкты.

³⁹Ахаб патшалык иткән чордагы башка вакыйгалар, ул башкарган бөтен эшләр, фил сөягеннән салдырган йорты, төзеткән шәһәрләре турында Исраил патшаларының елъязмасында бәян ителгән.

⁴⁰Ахаб дөнья куйды. Аның урынына патша булып углы Ахазея калды.

⁴¹Исраил патшасы Ахаб хакимлегенең дүртенче елында Яһүдә патшасы булып Аса углы Еһошафат килгән иде.

⁴²Тәхеткә утырганда, утыз биш яшендә булып, Иерусалимдә ул егерме биш ел дәвамында патша булып торды. Аның әнкәсе Азуба — Шилхи кызы иде.

⁴³Еһошафат, үзенең атасы Аса юлыннан тайпылмыйча йөреп, Раббы күзенә ятышлы күренгән гамәлләр кылды. Ләкин калкулыклардагы гыйбадәт кылу урыннары җимерелмәгән иде; халык әле һаман шунда корбан китерде, хуш исле сумала-майлар көйрәтте.

⁴⁴Еһошафат Исраил патшасы белән тату яшәде.

⁴⁵Еһошафат патшалык иткән чордагы башка вакыйгалар, ул күрсәткән батырлыклар һәм аның көрәш кырындагы алышлары хакында Яһүдә патшаларының елъязмасында бәян ителгән.

⁴⁶Атасы Аса патшалык иткән вакытлардан бирле калып килгән фәхеш ирләрне ул җир өстеннән юк итте.

⁴⁷Ул заманнарда Эдомда патша булмыйча, анда идарәче җитәкчелек итә иде.

⁴⁸Офиргә алтынга йөрер өчен, Еһошафат Таршиш кораблары төзетә, ләкин алар анда барып җитә алмый — Эсион-Гебердә һәлакәткә очрый.

⁴⁹Ул вакытта Ахаб углы Ахазея Еһошафатка: — Минем хезмәтчеләрем белән синең хезмәтчеләрең корабларда бергә йөрсеннәр, — дип әйткән була. Ләкин Еһошафат аңа ризалык бирми.

⁵⁰Еһошафат, дөнья куеп, үзенең бабасы Давыт шәһәрендә ата-бабалары янында гүргә иңдерелде. Аның урынына тәхеткә углы Яһорам килде.

⁵¹Яһүдә патшасы Еһошафат хакимлегенең унҗиденче елында Исраил тәхетенә Ахаб углы Ахазея килеп Исраил өстеннән Самареядә ике ел идарә итте.

⁵²Ул, Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылып, Исраил халкын гөнаһ юлына этәргән Небат углы Яробам һәм үзенең ата-анасы юлын куып,

⁵³Багалга табынды һәм гыйбадәт кылды. Атасы кылган барлык гамәлләрне кабатлап, Раббының — Исраил Алласының ачуын чыгарды.