Read Изге Язма, 2015 IV Патшалар 17 Bible Online

IV Патшалар 17 - Изге Язма, 2015 bible

IV Патшалар 17

¹Яһүдә патшасы Әхәз хакимлегенең уникенче елында Исраил тәхетенә Элаһ углы Һошея утырды һәм тугыз ел дәвамында Самареядә идарә итте.

²Ул Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылды, әмма үзенә кадәр булган Исраил патшалары сыман күп явызлыклар эшләмәде.

³Ашшур патшасы Шалманесер Һошеягә каршы сугыш ачты; Һошея аңа буйсыну белдереп ясак түли башлады.

⁴Әмма берзаман Һошея, ярдәм сорап, Мисыр патшасы Со янына үзенең илчеләрен юллаганнан соң, Ашшур патшасына елның-елында түли торган ясагын җибәрми башлады; Ашшур патшасы, Һошеянең хыянәте турында белеп, аны сак астына алды һәм зинданга япты.

⁵Аннары, Исраил җиренә һөҗүм итеп, Самареягә таба юнәлде һәм өч ел дәвамында аны камалышта тотты.

⁶Һошея хакимлегенең тугызынчы елында Ашшур патшасы Самареяне яулап алды да, исраилиләрне Ашшурга сөреп җибәреп, аларны Халак шәһәрендә, Хабур елгасы буендагы Гөзән төбәгендә һәм мадайлылар яшәгән шәһәрләрдә урнаштырды.

⁷Исраилиләргә килгән бәланең сәбәбе шунда иде: үзләрен Мисыр патшасы фиргавен кулыннан азат иткән, Мисыр җиреннән алып чыккан Раббы Аллалары каршында алар гөнаһ эш кылдылар, чит-ят илаһларга табына башладылар;

⁸аларның күз алдыннан Раббы сөреп җибәргән халыкларның гореф-гадәтләренә ияреп, Исраил патшалары кылган гамәлләрне кабатладылар;

⁹Раббы Аллалары күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылып, күзәтү манараларыннан башлап ныгытылган шәһәрләргә кадәр барча калкулыкларда гыйбадәт кылу урыннары булдырдылар;

¹⁰һәрбер түбәҗирдә, киң ябалдашлы вә мул яфраклы һәр агач төбендә изге баганалар һәм алиһә Аширә хөрмәтенә сыннар урнаштырдылар;

¹¹аларның күз алдыннан Раббы сөреп җибәргән халыклар сыман, шул калкулыкларның һәммәсендә корбаннар китерделәр; Раббының ачуын кузгатып яман эшләр кылдылар;

¹²Раббы: «алай эшләмәгез», — дип әйтә торуга карамастан, пот-сыннарга табындылар.

¹³Раббы Үзенең пәйгамбәрләре һәм гаиптән хәбәр бирүчеләре аша: «яман юлыгызны ташлап, ата-бабаларыгызга әйтеп калдырган һәм колларым, пәйгамбәрләрем аша җиткергән Канунымдагы боерык вә кагыйдәләремне үтәгез», — дип, Исраил белән Яһүдәне һаман кисәтеп килде.

¹⁴Әмма алар бу сүзләргә колак салмадылар, Раббы Аллаларына иман китермәгән тискәре ата-бабалары сыман үҗәтләнүдә булдылар;

¹⁵Аның кагыйдәләрен, ата-бабалары белән төзегән килешүен, Аның күрсәтмә-кисәтүләрен санга сукмадылар; бернигә ярамаган потларга ияреп, шуның белән үзләре дә яраксыз затларга әйләнделәр; Раббы: «янәшәгездәге халыкларның гамәлләрен кылмагыз», — дип әмер бирүгә карамастан, әлеге халыклар артыннан иярделәр;

¹⁶Раббы Аллалары биргән боерыкларга колак салмыйча, үзләренә ике бозау сыны койдырып алдылар, алиһә Аширәгә багышлап багана куйдылар, бөтен күк җисемнәренә сәҗдә кылдылар, Багалга табындылар;

¹⁷үзләренең кыз-угылларын ут аша уздырып корбан китерделәр, күрәзәлек иттеләр һәм сихер кылдылар; Раббы алдында явызлыклар эшләп, Аның ачуын китерделәр.

¹⁸Шуңа күрә Раббының исраилиләргә бик нык ачуы чыкты, һәм Ул аларны Үзенең күз алдыннан сөрде, Яһүдә ыругыннан башка Аның хозурында беркем калмады.

¹⁹Әмма Яһүдә дә үзенең Раббы Алласы боерыкларын санламады, Исраил гореф-гадәтләренә ияреп китте.

²⁰Әнә шуңа күрә Раббы бөтен Исраил нәселеннән йөз чөерде. Аларны газапларга дучар итеп талаучылар кулына тапшыра торган булды һәм, ниһаять, Үзеннән бөтенләй читкә тибәрде.

²¹Раббы исраилиләрне Давыт йортыннан аерып алганнан соң, алар патша итеп Небат углы Яробамны куйды; әлеге Яробам, исраилиләрне Раббыдан тәмам биздереп, аларны коточкыч зур гөнаһка этәрде.

²²Исраилиләр, шулай итеп, Яробам гөнаһларын кабатлап, алардан һич аерыла алмады.

²³Ахыр чиктә, Үзенең коллары — пәйгамбәрләре аша кисәтә килгәнчә, Раббы Исраил халкын Үзеннән читкә тибәрде: исраилиләр үз җирләреннән Ашшурга сөрелде, һәм алар бүгенге көндә дә шунда гомер кичерәләр.

²⁴Бабил, Көтәһ, Авва, Хамат һәм Сефарваим калаларында яшәүче халыкны Ашшур патшасы исраилиләр урынына Самарея шәһәрләренә күчерде. Күчеп килгән халык, Самареядә җирләшеп китеп, аның калаларында көн күрә башлады.

²⁵Анда яши башлауларының беренче мәлләрендә бу халык Раббыны санламады, шуның өчен Раббы, алар өстенә арысланнар җибәреп, әлеге ерткыч җанварлар кешеләрне үтерә иде.

²⁶Шуннан Ашшур патшасына, килеп, болай дип әйттеләр: — Самарея калаларына син күчереп урнаштырган халык әлеге җирнең Алласы кануннарын белми, шул сәбәпле Ул алар өстенә арысланнар җибәрә, һәм ерткыч җанварлар аларның гомерен өзә, чөнки халык шул җирнең Алласы кануннарыннан бихәбәрдер.

²⁷Моңа җавап итеп Ашшур патшасы: — Самареядән сөрелгән берәр руханины кире шунда җибәрегез; халык арасында яшәп, аларны шул җирнең Алласы кануннарына өйрәтсен, — дип боерды.

²⁸Самареядән сөрелгән руханилардан берәү, килеп, Бәйт-Элдә яши һәм халыкны Раббыдан куркырга, Аны хөрмәтләргә өйрәтә башлады.

²⁹Ләкин һәрбер халык, үзе яшәгән калада үз илаһларының сыннарын булдырып, калку урыннарда самареялеләр төзеп калдырган гыйбадәтханәләрдә урнаштырды.

³⁰Бабиллеләр — Суккөт-Бенот, көтәһлеләр — Нергәл, хаматиләр — Ашима,

³¹аввимнәр Нибхаз вә Тартак сыннарын ясап, шуларга табына иделәр. Сефарваимлеләр исә, Сефарваим илаһлары Адраммәлик белән Анаммәликкә үзләренең угылларын багышлап, аларны утта яндыра иделәр.

³²Әлеге халыклар шулай ук Раббыга да табындылар. Алар үз арасыннан каһиннәр сайлап куеп, әлеге каһиннәр калкулыклардагы гыйбадәтханәләрдә хезмәт иттеләр.

³³Раббыга табыну белән бергә алар, шулай итеп, бирегә күчеп килгәнче нинди халык арасында яшәгән булсалар, шул халыкның гадәте буенча үз илаһларына да табына бирделәр.

³⁴Алар бүгенге көндә дә үзләренең әүвәлге гореф-гадәтләренә буйсынып яшиләр, Раббыдан курыкмыйлар һәм, Ягъкуб (кайчандыр Раббы аңа Исраил дип исем куша) токымына Раббы әмер иткәнчә, Аның кагыйдә вә карарларын, канун вә боерыкларын үтәмиләр.

³⁵Исраил халкы белән килешү төзегән вакытта, Раббы аларга болай дип әйтеп куйган иде: — Башка илаһларны олыламагыз, аларга табынмагыз, гыйбадәт кылмагыз, шулай ук корбан да китермәгез;

³⁶көчле кулын сузып, сезне Мисыр җиреннән алып чыккан Раббыны хөрмәтләгез, Аңа гына табыныгыз һәм корбан китерегез;

³⁷Аның сезгә язылган кагыйдә вә карарларын, канун вә боерыкларын һәрчак үтәргә тырышыгыз һәм чит илаһларга табынмагыз;

³⁸Мин сезнең белән төзегән килешүне онытмагыз һәм чит илаһларга табынмагыз;

³⁹бары тик үзегезнең Раббы Аллагызны гына олылагыз-хөрмәтләгез, шул чагында Ул сезне бөтен дошманнарыгыз кулыннан йолып алыр.

⁴⁰Әмма алар [18] бу сүзләргә колак салмадылар, үзләренең әүвәлге гореф-гадәтләре буенча гамәл кыла тордылар.

⁴¹Чит халыклар, Раббыны олылап-хөрмәтләсәләр дә, үзләренең пот-сыннарына табынуларын дәвам иттеләр. Аларның балалары да, балаларының балалары да бүгенге көнгә кадәр аталары кылган гамәлләрне кабатлый бирәләр.