Read Изге Язма, 2015 IV Патшалар 3 Bible Online

IV Патшалар 3 - Изге Язма, 2015 bible

IV Патшалар 3

¹Яһүдә патшасы Еһошафат хакимлегенең унсигезенче елында Исраил тәхетенә Самареядә Ахаб углы Йорам утырды һәм унике ел дәвамында патшалык итте.

²Йорам Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылса да, аның гамәлләре ата-анасыныкыннан үзгәрәк булды, чөнки ул Багал исемле илаһка багышлап атасы куйдырган багананы алдырды.

³Алай да, Исраил халкын гөнаһ юлына этәргән Небат углы Яробамның гөнаһларын һаман кабатлый бирде, алардан һич аерыла алмады.

⁴Мәаб патшасы Меша, сарык үрчетүче буларак, Исраил патшасына йөз мең бәрән, шулай ук йөз мең сарык тәкәсенең йонын җибәреп торырга тиеш иде.

⁵Әмма Ахаб дөнья куйганнан соң, Мәаб патшасы Исраил патшасына каршы баш күтәрде.

⁶Шуннан Йорам патша, Самареядән чыгып, бөтен Исраил халкын туплады да:

⁷— Мәаб патшасы баш күтәрде, аңа каршы минем белән сугышка барасыңмы? — дигән хәбәр белән үзенең чапкыннарын Яһүдә патшасы Еһошафат янына җибәрде. — Барам. Мин — синең белән; халкым да синеке белән бергә; шулай ук атларым да, — диде тегесе.

⁸— Кайсы юлдан барабыз? — дип сорады Еһошафат. Йорам аңа: — Эдом чүле аша, — дип җаваплады.

⁹Исраил патшасы шул рәвешле Яһүдә һәм Эдом патшалары белән бергә юлга кузгалды. Әйләнгеч юл белән җиде көн барганнан соң, аларның гаскәргә һәм малларга дигән сулары бетте.

¹⁰— Их, — диде шулчак Исраил патшасы, — мәабиләр кулына тапшырыр өчен, күрәсең, Раббы шулай безне, өч патшаны, бергә җыйгандыр.

¹¹Әмма Еһошафат: — Биредә берәр Раббы пәйгамбәре юк микән? Аның аша Раббыдан сорар идек, — диде. Исраил патшасының хезмәтчеләреннән берәү шунда: — Ильяска хезмәт күрсәткән Шафат углы Элиша биредә, — дип җаваплады.

¹²— Элиша җиткерер Раббы сүзен, — диде Еһошафат. Шуннан Исраил патшасы белән Еһошафат, шулай ук Эдом патшасы аның янына юл алдылар.

¹³— Ни кирәк сиңа миннән? — диде Элиша Исраил патшасына. — Үзеңнең ата-анаңның пәйгамбәрләре янына бар. — Юк, — диде Исраил патшасы аңа җавап итеп, — чөнки мәабиләр кулына тапшырмакчы булып өч патшаны бирегә Раббы җыйды.

¹⁴— Үзем табынган Күкләр Хуҗасы Раббы Үзе шаһиттыр: әгәр Яһүдә патшасы Еһошафатка карата хөрмәтем зур булмаса, сиңа борылып та карамас, хәтта күрмәс тә идем сине!

¹⁵Ә хәзер минем янга берәр гөсләчене чакырыгыз, — диде Элиша. Гөсләче уйнап җибәрүгә, Раббы кулы Элишага орынды,

¹⁶һәм Элиша болай диде: — Раббы: «Әлеге үзәндә чокырлар казыгыз, —

¹⁷ди. — Җилне дә, яңгырны да күзегез белән күрмәссез, әмма үзән су белән тулып, үзегез дә эчәрсез, эре һәм вак терлегегез дә сусынын басар».

¹⁸Ләкин әле Раббыга бу аз тоелыр, Ул мәабиләрне дә сезнең кулга тапшырыр,

¹⁹һәм сез аларның бөтен ныгытылган калаларын вә бөтен үзәк калаларын яулап алырсыз, бөтен әйбәт агачларын кисеп аударырсыз, бөтен су чыганакларын томалап, иң яхшы чәчүлекләрен таш атып бозып бетерерсез.

²⁰Иртәгесен, корбан китерү вакыты җиткәч, Эдом ягыннан су ага башлап, бөтен җирне су басып китте.

²¹Мәаб халкы, үзләренә каршы яуга патшалар кузгалганны ишетеп, биленә каеш буар яшькә җиткән ир-егетләрдән башлап иң өлкәннәренә кадәр ил чигенә килеп тупланган иде.

²²Иртәгесен алар таң белән тордылар, һәм, кояш күтәрелеп килгән чакта, әлеге су мәабиләргә кан кебек кып-кызыл булып күренде.

²³— Кан бит бу, — диде мәабиләр моны күреп, — патшалар, үзара сугышып, бер-берсен кырып бетергән булса кирәк. Мәаб халкы, алга, табышны җыйыйк! — дип,

²⁴исраилиләр станына ыргылдылар. Исраилиләр, торып, мәабиләрне кырырга тотынды, тегеләр исә кача башлады; исраилиләр, мәабиләр җиренә бәреп кереп, аларны һаман кыра бирде.

²⁵Алар мәабиләрнең калаларын зир-зәбәр китерделәр; һәр сугышчы, берәр таш ыргытып, барлык уңдырышлы басуларны эштән чыгардылар; бөтен кизләүләрне күмеп, барлык яхшы агачларны кисеп аудардылар. Ахыр чиктә таш атучы сугышчылар, Кыйр-Харесет каласын камап, аңа һөҗүм иттеләр, чөнки бары шушы каланың таш диварлары гына торып калган иде.

²⁶Мәаб патшасы, үзенең җиңелүен күреп, кылычлы җиде йөз сугышчысын алды да Эдом патшасының гаскәренә ташланды, ләкин уңышка ирешә алмады.

²⁷Шуннан ул үзе урынына тәхеткә утырасы беренче углын шәһәр дивары өстендә яндырып корбан китерде. Бу хәлдән исраилиләрнең коты алынды; шуннан алар, Мәаб патшасын калдырып, үз җирләренә кайтып киттеләр.