Read Изге Язма, 2015 IV Патшалар 7 Bible Online

IV Патшалар 7 - Изге Язма, 2015 bible

IV Патшалар 7

¹Әмма Элиша: — Раббы сүзенә колак салыгыз, — диде. — Раббы болай дип әйтә: «Иртәгә шушы вакытта Самареянең капка төбендә бер сеа [5] сыйфатлы бодай онының да, ике сеа арпаның да бәһасе бер шәкыл булыр».

²Патшаның иң якын түрәләреннән берсе шунда Аллаһы кешесенә җавап итеп: — Раббы күкнең капусын ачса да, мондый хәлнең булуы мөмкин түгел, — диде. Тегесе исә аңа каршы: — Син моны үз күзләрең белән күрерсең, әмма ул ризыкны авыз итмәссең, — диде.

³Шәһәр капкасы төбендә махаулы дүрт адәм: — Әҗәлебезне көтеп нәрсә эшләп утырабыз соң әле без монда?!

⁴Әгәр шәһәргә керергә хәл кылсак, анда ачлык — ачтан үләчәкбез; монда утырсак та шулай ук әҗәлебезне табачакбыз. Әйдә арамиләр станына барабыз; исән калдырсалар — яшәрбез, инде калдырмыйлар икән — үләрбез, — дип әңгәмә корып утыра иделәр.

⁵Эңгер төшүгә алар арамиләр станына барырга дип кузгалдылар; арамиләр янына килеп җитсәләр — анда кеше заты күренми,

⁶чөнки Раббы аларның станына арба тавышлары, атлар кешнәве, зур гаскәр шавы ирештергәннән соң, арамиләр: «Исраил патшасы, күрәсең, безгә каршы хиттиләрнең патшалары белән Мисыр патшаларын яллаган», — дип,

⁷кичке эңгердә урыннарыннан кузгалганнар һәм чатырларын да, атларын да, ишәкләрен дә — бөтен станны ничек бар шулай калдырып, җаннарын саклап качканнар.

⁸Махаулы теге адәмнәр чатырлар янына килеп туктаганнар, башта бер чатыр эченә кереп ашаганнар, эчкәннәр, анда булган алтын-көмешне, кием-салымны алып яшереп куйганнар. Әйләнеп килеп икенче чатырга кергәннәр, аннан да әйберләр алып чыкканнар.

⁹Аннары алар: — Хата эш эшлибез без! Бүгенге көн — сөенеч китергән көндер. Әгәр без таң яралганчы бу турыда хәбәр итмәсәк, башыбызга бәла алачакбыз. Әйдәгез, барып, патша йортына хәбәр итик, — диештеләр дә,

¹⁰шәһәр капкасы янына килеп җитеп, капка каравылчыларын чакырып алдылар һәм: — Без арамиләр станына барган идек, анда адәм заты да күренми, кеше тавышы да ишетелми, атлар һәм ишәкләр бәйләнгән килеш тора, чатырлар ничек бар, шулай калган, — дип сөйләп бирделәр.

¹¹Капка төбендәге сакчылар бу яңалыкны патша сараена ирештерделәр.

¹²Патша, төнге йокысыннан уянып, хезмәтчеләренә: — Сүзем шулдыр: арамиләр менә нәрсә эшләмәкче була: безнең ачка интеккәнне белеп, алар чатырларыннан чыкканнар да кырга китеп яшеренгәннәр. Имеш, без каладан чыгабыз да, алар, безне тереләй тотып алып, шәһәребезне басып алалар.

¹³Патша хезмәтчеләреннән берсе шунда: — Берничә кеше шәһәрдә калган биш атны алсын да карап кайтсын, чөнки әлегәчә исән булганнар да дөнья куйган бик күп исраилиләрнең язмышын барыбер кабатлаячак, — диде.

¹⁴Патша: — Барыгыз, анда ниләр булганын карап кайтыгыз, — дип, җигүле ике арбаны арамиләр гаскәре эзеннән җибәрде.

¹⁵Арамиләр артыннан алар Үрдүн буена килеп җиткәнче бардылар — менә, бөтен юл өсте ашыга-кабалана качып баручы арамиләр ташлап калдырган кием-салым һәм төрле әйбер белән тулган. Патша тарафыннан җибәрелгән кешеләр, әйләнеп кайтып, аңа бу хакта хәбәр иттеләр.

¹⁶Шуннан соң халык, шәһәрдән чыгып, арамиләрнең чатырларын талады. Раббы әйткәнчә, бер сеа сыйфатлы бодай онының да, ике сеа арпаның да бәһасе бер шәкыл булды.

¹⁷Иң якыннардан саналган теге түрәне патша шәһәр капкасы төбенә тәртип сакларга билгели, һәм халык аны шунда таптап үтерә. Аллаһы кешесе бу хакта алдан — патша аның янына килгәч әйтеп куйган була.

¹⁸Аллаһы кешесе ул чакта патшага: «Иртәгә шушы вакытта Самареянең капка төбендә ике сеа арпаның да, бер сеа сыйфатлы бодай онының да бәһасе бер шәкыл булыр», — дип әйткәч,

¹⁹теге түрә Аллаһы кешесенә: «Раббы күкнең капусын ачса да, мондый хәлнең булуы мөмкин түгел», — дип җавап кайтара. Аллаһы кешесе исә аңа: «Син моны үз күзләрең белән күрерсең, әмма ул ризыкны авыз итмәссең», — ди.

²⁰Шулай килеп чыга да: халык әлеге түрәне капка төбендә таптап китә, һәм ул шунда дөнья куя.