Read Изге Язма, 2015 IV Патшалар 9 Bible Online

IV Патшалар 9 - Изге Язма, 2015 bible

IV Патшалар 9

¹Элиша, пәйгамбәрләр төркеменнән берсен үз янына чакырып: — Япанчаңның чабуларын билбавыңа кыстыр да, май салынган шушы савытны алып, Рамот-Гилыгадка кузгал.

²Килеп җитүгә, Нимшидән туган Еһошафатның Еһү атлы углын табып, аны башка ир туганнары арасыннан аерып ал да эчке бүлмәгә алып кер

³һәм, май савытыннан аның башына май коеп, Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин сине Исраил патшасы итеп билгелим». Шуннан ишекне ачып чыгып йөгер, тоткарлана күрмә, — диде.

⁴Әлеге яшь пәйгамбәр Рамот-Гилыгад тарафына кузгалды.

⁵Килеп җитүгә, тезелешеп утырган яубашларын күрде дә: — Минем сиңа әйтер сүзем бар, яубашы, — диде. — Арадан кайсыбызга? — дип сорады аңардан Еһү. — И яубашы, сиңа, — дип җаваплады тегесе.

⁶Еһү, кузгалып, өйгә керде, һәм яшь пәйгамбәр аның башына май койды: — Исраил Алласы Раббы болай дип әйтә: «Мин сине Раббы халкы Исраил өстеннән патша итеп билгелим,

⁷һәм син әфәндең Ахаб йортын кырып ташларсың. Изебел кулыннан һәлак булган пәйгамбәрләрем һәм башка колларым өчен шулай үчем алыныр.

⁸Шул рәвешле, Ахаб йортының тамыры корыр: сак астында яисә иректә булуына карамастан, Исраилдәге Ахаб нәселенең барча ир-ат затын кырып бетерермен.

⁹Ахаб йортын Мин Небат углы Яробам һәм Ахия углы Багша йорты сыман итәрмен.

¹⁰Изебелне исә Изрегыл җирендә этләр ботарлап ташлар, һәм берәү дә аны җир куенына тапшырмас», — диде. Шушы сүзләрне әйтеп бетерүгә, яшь пәйгамбәр ишекне ачты да чыгып йөгерде.

¹¹Еһү исә хезмәттәшләре янына чыкты, һәм берсе аңардан: — Иминлекме? Теге тилемсә синең янга ник килгән? — дип сорады. — Әлеге адәмнең кем икәнен һәм аның нәрсәләр сөйли аласын сез үзегез дә беләсез, — диде яубашы.

¹²— Юк, син нәрсәдер яшерәсең, — диде тегеләр. — Әйт, зинһар! Шуннан ул яшь пәйгамбәрнең: — Раббы: «Мин сине Исраил өстеннән патша итеп билгелим», — дип әйтте, — дигән сүзләрен җиткерде.

¹³Шуннан соң болар, ашыгып-кабаланып, өсләреннән киемнәрен салдылар да аның аяк астына, баскыч басмаларына җәйделәр һәм мөгез быргыларын кычкыртып: — Еһү патша булды! — дип игълан иттеләр.

¹⁴Нимшидән туган Еһошафатның углы Еһү, шулай итеп, Йорамга каршы баш күтәрде. Йорамның, бөтен Исраил халкы белән бергә, Арам патшасы Хазаилдән Рамот-Гилыгадны саклап калу өчен сугышкан вакыты иде.

¹⁵Әмма Арам патшасы Хазаилгә каршы барган көрәшләрнең берсендә җәрәхәтләнеп, Йорам Изрегылга дәваланырга кайтты. Үзенең дусларын Еһү: — Әгәр сез минем яклы икәнсез, берәү дә биредән китеп әлеге хәбәрне Изрегыл шәһәренә җиткермәсен, — дип кисәтеп куйды да,

¹⁶атына атланып, Йорам янына — Изрегылга юл алды. Яһүдә патшасы Ахазеянең дә, Йорамны күрергә дип, Изрегылга килгән чагы иде.

¹⁷Изрегылда күзәтү манарасында торган сакчы, Еһүнең гаскәриләрен күреп: — Бер төркем гаскәри килә, — дип хәбәр салды. — Каршыларына атлы җайдак җибәр, белешсен: иминлек белән киләләрме? — диде Йорам.

¹⁸Атлы җайдак, Еһү каршына чыгып: — Патша белешергә кушты, иминлек белән киләсезме? — дип сорады. — Анда синең эшең юк. Минем арттан бар, — дип җавап бирде аңа Еһү. Манарадагы сакчы: — Йомышчы алар янына барып җитте, тик әйләнеп кайтмый, — дип, патшага хәбәр итте.

¹⁹Аннары патша икенче бер җайдакны җибәрде. Монысы да алар каршына килеп җитеп: — Патша белешергә кушты: иминлек белән киләсезме? — дип сорады. — Анда синең эшең юк! Минем арттан бар! — диде аңа Еһү.

²⁰Сакчы кабат: — Йомышчы алар янына барып җитте, тик әйләнеп кайтмый; төркем башындагы кеше арбада Нимши углы Еһү кебек ашкынып килә, — дип, патшага хәбәр итте.

²¹— Арбаны җигегез! — диде Йорам, һәм аңа арба җигеп бирделәр. Шуннан соң Исраил патшасы Йорам һәм Яһүдә патшасы Ахазея һәркайсы үз арбасында тегеләргә каршы киттеләр һәм изрегыллы Набот басуында Еһү белән кара-каршы очраштылар.

²²Еһүне күрүгә Йорам: — Иминлек белән киләсеңме, Еһү? — дип сорады. — Синең анаң Изебел потларга табынган һәм сихер кылган чакта, нинди иминлек турында сүз булырга мөмкин? — дип җавап кайтарды аңа Еһү.

²³Шулчак Йорам үзенең арбасын борды да: — Ахазея, хыянәт! — дип кычкырып качмакчы булды,

²⁴әмма Еһү, кулына җәясен алып, Йорамның ике калак сөяге арасына төбәп атты, ук Йорамның йөрәген үтәли тишеп чыкты, һәм Йорам шунда арбасына ауды.

²⁵Еһү үзенең хезмәтчесе Бидкарга: — Мәетен изрегыллы Набот басуына ташла. Хәтерлисеңме: без синең белән Йорамның атасы Ахаб артыннан барган чакта, Раббы аның турында гаиптән хәбәр [8] биргән иде.

²⁶«Кичә Мин Набот белән аның угылларының канын күрдем, — дип белдергән иде Раббы. — Һәм Мин синнән шушы җирдә үч алырмын». Раббы шулай дип әйтте. Димәк ки, мәетен ал да, Раббы кушканча, шул басуда ташлап калдыр.

²⁷Яһүдә патшасы Ахазея, бу хәлләрне күреп, Бәйт-Һәггән юлыннан кача башлады. Еһү: — Аны да үтерегез, — дип кычкырып, Ахазея артыннан ташланды. Ахазеяне алар арбасында барган чакта җәрәхәтләделәр. Бу хәл Иблегам янындагы Гур калкулыгында булды. Әмма Ахазея Мегиддо шәһәренә кереп яшеренергә өлгерде һәм шунда җан бирде.

²⁸Хезмәтчеләре аны Иерусалимгә алып кайттылар һәм Давыт каласында ата-балалары янында үз төрбәсендә дәфен кылдылар.

²⁹(Ахазея Яһүдә тәхетенә Исраил патшасы Ахаб углы Йорам хакимлегенең унберенче елында утырган иде.)

³⁰Шуннан Еһү Изрегылга юнәлде. Бу хакта ишеткән Изебел, күзләренә сөрмәләр тартып, чәчләрен төзәтеп, тәрәзәгә караштыра башлады.

³¹Еһү капкадан килеп керүгә, ул: — Үз әфәндесен үтергән Зимри тынычлык тапканмы?! — диде.

³²Еһү, башын күтәреп, тәрәзәгә карады да: — Кайсыгыз минем яклы, кайсыгыз? — дип кычкырды. Ике-өч хәрәм агасы тәрәзәдән сузылып карады.

³³Еһү аларга: — Изебелне тәрәзәдән ташлагыз! — дип боерды, һәм тегеләр аның әмерен үтәде — Изебелнең каны диварларга, атларга чәчрәде; аннары Еһүнең аты аның гәүдәсен таптап үтте.

³⁴Шуннан соң Еһү йорт эченә үтте, ашады, эчте, аннары: — Теге ләгънәт төшкән хатынны, җыештырып, гүр куенына тапшырыгыз, ни дисәң дә патша кызы бит, — диде.

³⁵Кешеләр аны күмәргә дип килделәр, ләкин баш сөяге белән аяк һәм кул сөякләреннән кала башка нәрсә тапмадылар.

³⁶Аннары, кайтып, патшага сөйләп бирделәр. Аларга җавап итеп патша шуны әйтте: — Чөнки Раббы Үзенең колы, тишбәле Ильяс аша: «Изебелнең мәетен Изрегыл җирендә этләр ашаячак,

³⁷аның мәете, басудагы тирес сыман, Изрегыл җирендә ятып калачак; шул рәвешле, берәү дә: „менә бу — Изебел“, — дип әйтә алмаячак», — дип әйттергән сүзләр әнә шундый иде.