Read Изге Язма, 2015 I Елъязма 16 Bible Online

I Елъязма 16 - Изге Язма, 2015 bible

I Елъязма 16

¹Аллаһы сандыгын Давыт эшләткән чатыр эченә урнаштырганнан соң, исраилиләр Раббыга тулаем яндыру һәм татулык корбаннары китерделәр.

²Тулаем яндыру һәм татулык корбаннары китерү тәмамлангач, Давыт халыкны Раббы исеме белән фатихалады.

³Аннары ул һәрбер исраилигә — ир-ат вә хатын-кызга — берешәр икмәк, берешәр кисәк кыздырылган ит һәм йөземле берешәр көлчә өләшеп чыкты.

⁴Аннары Давыт, Раббы сандыгы алдында Исраилнең Раббы Алласына мөрәҗәгать итү, Аңа шөкраннар кылу, Аны данлау кебек хезмәтне үтәү өчен, Леви токымыннан берничә кешене сайлады:

⁵Асаф аларның җитәкчесе иде, ә Зәкәрия, Егыил, Шемирамот, Ехиел, Мәттития, Элиаб, Бенаяһ, Обид-Эдом һәм Егыил ярдәмчеләре булды. Аларга арфа вә гөсләдә, Асафка исә тәлинкәдә уйнау йөкләнде.

⁶Руханилар Бенаяһ белән Яхәзиел Аллаһының Килешү сандыгы янында көннең-көнендә быргы кычкыртып торырга тиеш булды.

⁷Ул көнне Давыт беренче мәртәбә Асаф белән аның кардәшләреннән Раббыны данлый торган җыр җырлатты:

⁸«Раббыга рәхмәтләр укыгыз, исемен яд итегез [46], эш-гамәлләрен халыкларга җиткерегез!

⁹Җырлагыз Аңа, мәдхияләр җырлагыз, бөтен могҗизаларын сөйләп бирегез!

¹⁰Мөкатдәс исеме белән Аның мактаныгыз! Раббыга йөз тотучыларның йөрәкләре куансын!

¹¹Раббыга, Аның кодрәтенә сыеныгыз, Аның нурлы йөзен һәрчак эзләгез!

¹²Ул кылган гаҗәеп гамәлләрне, могҗизаларны, авызыннан чыккан хөкемнәрне хәтерегездә саклагыз,

¹³әй сезләр, Аның колы Исраил токымы, Ул сайлаган Ягъкуб угыллары!

¹⁴Ул — Раббы, безнең Аллабыз; Үзенең хөкем карарларын Ул бөтен җир йөзенә чыгара.

¹⁵Үзе төзегән килешүне Ул һәрчак истә тота, меңнәрчә буыннарга биргән сүзен онытмый.

¹⁶Бу килешүне Ул Ибраһим белән төзегән, ант итеп Исхак белән ныгыткан,

¹⁷Ягъкуб өчен — Канун, Исраил өчен мәңгелек Килешү итеп куйган.

¹⁸Раббы әйткән: „Кәнган җирен сезгә бирәм — хакыгызга тигән милкегез булыр“, — дигән.

¹⁹Ул заман алар бик аз санлы кавем, Кәнган җирендә килмешәкләр,

²⁰бер халыктан — икенче халыкка, бер патшалыктан икенче патшалыкка күчеп йөрүчеләр иде.

²¹Әмма Раббы аларны кыерсытырга бирмәгән, патшаларны ачуланып кисәткән:

²²„Кагылмагыз Мин сайлаган [47] халыкка, пәйгамбәрләремә дә зарар салмагыз!“ — дигән.

²³Әй бөтен җир йөзе әһелләре, Раббыга җыр җырлагыз! „Ул — Коткаручы!“ — дип көн дә сөйләгез!

²⁴Халыкларга Аның дан-шөһрәтен, бөтен кавемнәргә могҗизалы эшләрен белдерегез!

²⁵Чөнки Раббы бөек һәм мактауга лаектыр, илаһларның барысыннан дәһшәтледер.

²⁶Мәҗүси кавемнәрнең бар илаһлары — фәкать сыннар гына, Раббы исә күкләрне бар иткән Зат.

²⁷Дан вә бөеклек — Аның хозурында, көч вә шатлык — изге йортындадыр.

²⁸Әй халыклар, барча-барчагыз Раббыны олуглагыз, Аның дан-шөһрәтен, кодрәтен олуглагыз!

²⁹Аның шанлы исемен данга күмегез! Корбанлык малыгызны алып, Аның хозурына килегез! Аның мәһабәт изгелеге алдында баш иегез!

³⁰Бөтен җир йөзе тетрәнсен каршысында! Дөньяның нигезе какшамас итеп нык корылган.

³¹Куанышсын күкләр, җир йөзе тантана итсен! Халыкларга: „Раббы — патша!“ — дип игълан ителсен.

³²Дулкынланып шауласын диңгез сулары вә андагы бар нәрсә! Шатлансын кыр-далалар вә андагы бар нәрсә,

³³урмандагы бар агачлар сөенечкә уралсын Раббы каршында! Чөнки җир йөзен хөкем итәргә киләчәк Ул.

³⁴Раббыга рәхмәтләр укыгыз, чөнки Ул игелекле, һәм Аның мәрхәмәте мәңгелек!

³⁵Болай дип әйтегез: „Коткар безне, и Аллаһы, Коткаручыбыз безнең! Чит кавемнәр арасыннан җыеп алып, безне азат ит! Шунда мөкатдәс исемеңә рәхмәтләр укырбыз, шөһрәтең, даның белән мактанырбыз!“

³⁶Исраилнең Раббы Алласына мәңге-мәңгегә мактау-шөкерләр яусын!» Шуннан барлык халык: «Амин!» — диде һәм Раббыны данлады.

³⁷Раббының Килешү сандыгы янында көндәлек хезмәтне даими рәвештә башкарыр өчен, Давыт Асафны һәм аның ир кардәшләрен,

³⁸шулай ук Обид-Эдом белән бергә аның алтмыш сигез ир кардәшен калдырды. Едутун углы Обид-Эдом һәм Хоса капка сакчылары иде.

³⁹Рухани Садыйк белән аның рухани ир кардәшләрен исә Гибгондагы калку җирдә урнашкан Раббы чатыры янында калдырды;

⁴⁰алар, Исраилгә Раббы биргән Канунда язылганча, корбан яндыру мәзбәхендә һәрдаим, иртәсен һәм кичен, тулаем яндыру корбаны китерергә тиеш иделәр.

⁴¹41-42 Алар белән бергә мәңге мәрхәмәтле Раббыга шөкраннар яудырыр өчен, ул Һеман һәм Едутунны, шулай ук, исемнәрен атап, тагын берничә кешене сайлап калдырды. Һеман һәм Едутун, быргы, тәлинкә вә башка төр уен коралларында уйнап, Раббыга җырлар җырларга тиеш иделәр. Ә Едутунның угыллары капка янында сакта тордылар.

⁴²

⁴³Әнә шуннан соң һәркем үз өенә кайтып китте; Давыт та, гаиләсен фатихаларга дип, өенә юнәлде.