Read Изге Язма, 2015 II Елъязма 10 Bible Online

II Елъязма 10 - Изге Язма, 2015 bible

II Елъязма 10

¹Рехабгамны патша итеп куяр өчен бөтен Исраил халкы Шәкемгә җыелгач, Рехабгам Шәкемгә килде.

²Сөләйман патшадан Мисырга качып киткән һәм шунда яшәгән Небат углы Яробам, бу хакта ишетеп, Мисырдан әйләнеп кайтты.

³Исраилиләр Яробамны чакыртып кешеләр җибәрделәр, һәм ул алар белән бергә Рехабгам янына килде.

⁴— Синең атаң иңнәребезгә авыр йөк салды, син исә атаң безне мәҗбүр иткән михнәттән коткар, безнең өскә салган шушы авыр йөкне җиңеләйт, шул чагында без сиңа хезмәт итәрбез, — диде алар.

⁵Рехабгам: — Барыгыз, өч көннән кабат минем янга килерсез, — дип җавап бирде, һәм кешеләр өйләренә таралды.

⁶Рехабгам патша, атасы Сөләйман исән чакта аңа хезмәт күрсәткән өлкәннәрне чакыртып, алардан: — Халыкка нәрсә дип җавап бирергә киңәш итәрсез? — дип сорады.

⁷Өлкәннәр аңа: — Әгәр син әлеге халыкка миһербанлы булып аларның күңелен күрсәң, тәмле телеңне кызганмасаң, алар мәңгегә синең хезмәтчеләреңә әйләнер, — диде.

⁸Тик Рехабгам өлкәннәр киңәшенә колак салмады, үзе белән бергә үскән һәм аңа хезмәт күрсәткән яшьтәшләренә мөрәҗәгать итте:

⁹— «Атаң безнең иңнәргә салган йөкне җиңеләйт», — дип әйткән бу халыкка сез ничек җавап бирергә киңәш итер идегез? — дип сорады ул алардан.

¹⁰Аның белән бергә үскән ишләре болай әйтте: — «Атаң безнең иңнәргә авыр йөк салды, син исә аны җиңеләйт», — дип әйткән бу халыкка син: «минем чәнти бармагым атамның биленнән калынрак.

¹¹Әгәр минем атам сезнең иңнәргә авыр йөк салган булса, мин әлеге йөкне тагын да арттырырмын; атам сезне камчы белән суктырган булса, мин биргән җәза исә чаян чагуына тиңләшер», — дип әйт.

¹²Патшаның «өч көннән минем янга килерсез» дигән әмеренә буйсынып, Яробам вә бар халык, өч көн үтүгә, Рехабгам янына әйләнеп килде.

¹³Патша, өлкәннәрнең киңәшенә колак салмыйча, халык белән бик кырыс сөйләште.

¹⁴Яшьтәшләренең киңәшен тотып: — Минем атам сезнең иңгә авыр йөк салган булса, мин аны тагын да арттырырмын, атам сезне камчы белән суктырган булса, мин биргән җәза чаян чагуына тиңләшер, — диде.

¹⁵Халык сүзенә патша колак салмады, һәм бу хәл Аллаһының ихтыяры буенча булды — Раббы моны Небат углы Яробамга шилоһлы Ахиядән әйттергән сүзләре хакка чыксын өчен шулай эшләде.

¹⁶Патшаның халык сүзенә колак салмавын күреп, исраилиләр аңа: — Давыт белән нәрсәбез уртак безнең?! Ишай углы мирасында безнең өлешебез юк. Шулай булгач, исраилиләр, чатырларыгызга таралышыгыз! Давыт нәселе хәзер үз йортын гына карасын! — дип, өйләренә кайтып киттеләр.

¹⁷Рехабгам, шулай итеп, Яһүдә шәһәрләрендә яшәүче исраилиләр белән генә идарә итеп калды.

¹⁸Шулай беркөнне Рехабгам патша мәҗбүр эшчеләр өстеннән назыйр булган Һадорамны [19] эш белән исраилиләр янына җибәргәч, исраилиләр аны таш атып үтерделәр; Рехабгам патша үзе исә ашыгып-кабаланып арбасына утырды да Иерусалимгә качып өлгерде.

¹⁹Шул вакыттан башлап бүгенге көнгә кадәр Исраил халкы Давыт йортына буйсынмый.