Read Изге Язма, 2015 Нәхәмия 5 Bible Online

Нәхәмия 5 - Изге Язма, 2015 bible

Нәхәмия 5

¹Бервакыт кайбер ирләр һәм аларның хатыннары, яһүди кардәшләреннән зарланып, тавыш куптарды.

²Берәүләр: — Без үзебез дә, угыл-кызларыбыз да күп; тамагыбызны туйдырыр һәм яшәр өчен безгә икмәк кирәк, — диде. —

³Икмәк табар, ачлыктан котылыр өчен без кырларыбызны, йөзем бакчаларыбызны, йортларыбызны рәһен [4] итеп бирергә мәҗбүрбез, — диде икенчеләре.

⁴— Кырларыбыз вә йөзем бакчаларыбыз өчен патшага салым түләргә бурычка акча табарга тиешбез, — диде өченчеләре. —

⁵Яһүди кардәшләребездән ким җиребез юк. Угылларыбыз да аларныкы кебек үк. Әмма без угыл-кызларыбызны коллыкка бирергә мәҗбүрбез, кызларыбызның кайберләре инде кол ителде. Без бернәрсә дә эшли алмыйбыз, чөнки кырларыбыз вә йөзем бакчаларыбыз бүтәннәр кулында.

⁶Аларның сукрануын, әйткән сүзләрен тыңлагач, минем бик нык ачуым чыкты.

⁷Бу турыда бер фикергә килеп, дәрәҗәле кешеләргә вә башлыкларга мин: — Сез халык исәбенә байлык туплыйсыз! — дидем. Шуннан зур җыен җыйдым да

⁸түрә булган кешеләргә: — Чит халыкларга коллыкка сатылган яһүди кардәшләребезне без мөмкин булганча йолып алырга тырыштык. Ә сез менә үз кардәшләрегезне сатып җибәрәсез! Инде аларны яңадан сатып алыйкмы?! — дидем. Алар дәшмәделәр, ни дип тә җавап бирмәделәр.

⁹Шуннан соң мин аларга: — Бер дә әйбәт эшләмисез, — дидем. — Дошман халыкларның хурлавына дучар булмас өчен, Аллабыздан куркып яшәргә тиеш түгелме сез?!

¹⁰Мин үзем, кардәшләрем һәм хезмәтчеләрем дә бурычка акча вә икмәк биреп торабыз. Ләкин бурычларын кайтарганда, әйдәгез, халыкны таламыйк инде!

¹¹Аларның кырларын, йөзем вә зәйтүн бакчаларын, йортларын бүген үк кире кайтарыгыз; бурычка биреп торган акча, икмәк, шәраб вә зәйтүн мае өчен тиешле рибаны [5] да кире кайтарыгыз.

¹²— Кире кайтарабыз, берни дә таләп итмибез алардан! Һәммәсен син әйткәнчә эшлибез, — дип җавап бирде алар. Шуннан соң мин руханиларны чакырып алдым да нәкъ шулай эшләячәкләренә ант итәргә куштым.

¹³Аннары өстемдәге киемемне салып селкедем [6] дә болай дидем: — Әйткән сүзендә тормаган кешене Аллаһы үз йортыннан менә шулай селкеп чыгарсын! Ул да шулай бернәрсәсез калсын! Бөтен җыен шунда: — Амин! — диде, һәммәсе Раббыны мактады. Биргән вәгъдәсен барысы да үтәде.

¹⁴Шунысын да әйтим: Яһүдә җирендә өлкә башлыгы итеп билгеләнгән көнемнән башлап, мин унике ел дәвамында — Артахшаста патша хакимлегенең егерменче елыннан алып, утыз икенче елына кадәр — үзем һәм кардәшләрем өчен тиешле булган нәрсәләрнең берсен дә таләп итмәдем.

¹⁵Ә миңа кадәр булган өлкә башлыклары, кырык шәкыл [7] көмештән тыш, халыктан шәраб вә икмәк тә алдылар, шул рәвешле, халык җилкәсенә авыр йөк булып яттылар. Аларның хәтта хезмәтчеләре дә халык өстеннән хакимлек итте. Ә мин, Аллаһыдан куркып яшәгәнгә, алай эшләмәдем.

¹⁶Киресенчә, мин үземне диварны торгызу эшенә багышладым; кырлар сатып алмадым; барлык хезмәтчеләрем диварны төзүдә катнашты.

¹⁷Минем табыныма, тирә-яктан килгән халыктан тыш, йөз иллеләп яһүди вә башлыклар җыела торган булды.

¹⁸Туклану өчен, көн дә бер үгез, алты симез сарык вә кош-корт әзерләнә, ун көнгә бер тапкыр күп итеп төрледән-төрле шәраб кайтарыла иде. Әмма шуның белән бергә мин өлкә башлыгына тиешле икмәкне таләп итмәдем, чөнки халыкның хезмәте бик авыр иде.

¹⁹Йа Аллам, шушы халык өчен кылган игелекләремне истә тотып, мине рәхмәтеңнән аермасаң иде!