Read Изге Язма, 2015 Чыгыш 12 Bible Online

Чыгыш 12 - Изге Язма, 2015 bible

Чыгыш 12

¹Раббы Муса белән Һарунга Мисыр җирендә болай дип әйтте:

²— Бу ай сезнең өчен беренче ай, ул сезнең ел башы аегыз булсын.

³Бөтен Исраил җәмәгатьчелегенә әйтегез: бу айның унынчы көнендә һәр ир кеше үз гаиләсе өчен бер бәрән алсын — һәр гаиләдә бер бәрән булсын.

⁴Әгәр гаиләдә кешеләр аз булып, бәрәнне үзләре генә ашап бетерә алмастай икән, иң якын күршеләре белән берләшсеннәр. Алдан ук кешеләр саны һәм аларның күпме ашаячагы исәпләнсен.

⁵Бу иркәк хайван — кимчелексез, бер яшьлек сарык яисә кәҗә бәрәне булырга тиеш.

⁶Шушы айның ундүртенче көненә кадәр һәркемнең терлеге үзендә саклансын, ә көне җиткәч, эңгер-меңгер төшүгә, Исраил халкыннан булган һәммәсе аларны суярга

⁷һәм терлекнең канын корбан ите ашалачак йортның ишек яңакларына вә ишек өстендәге аркылы борыска сыларга тиеш.

⁸Шул ук төнне, бәрәнне ут өстендә кыздырып, аның итен төче икмәк һәм ачы үләннәр белән бергә ашасыннар.

⁹Кызып җитмәгән, шулай ук суда пешерелгән бәрәнне ашамагыз, аны аяклары, эче-башы белән бергә ут өстендә кыздырып ашагыз.

¹⁰Аның бернәрсәсен дә иртәнгә калдырмагыз; әгәр калса, аны утта яндырыгыз.

¹¹Бу итне ашаганда, киенгән булыгыз: япанчагызның чабуларын билбавыгызга кыстырып, аякларыгызга киегез, кулыгызга юл таягы алыгыз һәм тиз-тиз ашагыз, чөнки бу — Раббы хөрмәтенә үткәрелә торган Котылу бәйрәменең ашы.

¹²Шул төнне Мин Мисыр җире буйлап узачакмын һәм беренче булып туган һәр ир-атны вә иркәк терлекне үтерәчәкмен, Мисырның барча илаһларын хөкемгә тартачакмын. Мин — Раббымын.

¹³Ә йортларыгызга сыланган кан — билге ул: канны күрүгә, Мин сезнең йортларыгызны читләтеп үтәчәкмен. Мин Мисыр җирен тар-мар иткәндә, сезгә бу куркыныч афәтнең берсе дә янамас.

¹⁴Сезнең өчен бу — истәлекле көн, Раббы хөрмәтенә үткәрелә торган бәйрәм булсын. Киләчәктә дә сезнең нәсел варисларыгыз аны бәйрәм итсен. Бу сезгә — мәңгелек кагыйдә.

¹⁵Җиде көн буе төче икмәк ашагыз. Ачыткы салынган бар нәрсәне беренче көннән үк өегездән юк итегез; әгәр кем дә булса берәү беренче көннән җиденче көнгә кадәр ачыткы салынган ризык ашый икән, андый кеше Исраил халкыннан читләштерелергә тиеш.

¹⁶Беренче һәм җиденче көннәрдә изге җыелышлар үткәрелсен, бу көннәрдә сез бернинди эш тә башкарырга тиеш түгел, эшләргә яраклы бердәнбер эш — ул үзегезгә ашарга әзерләү.

¹⁷Сез Төче күмәч бәйрәмен үткәрергә тиеш, чөнки шушы көнне Мин сезнең гаскәрегезне Мисырдан алып чыктым. Киләчәктә сезнең нәсел варисларыгыз бу көнне бәйрәм итәргә тиеш. Сезнең өчен мәңгелек кагыйдә бу.

¹⁸Беренче айның ундүртенче киченнән башлап, егерме беренче киченә кадәр төче икмәк ашагыз.

¹⁹Җиде көн дәвамында сезнең өйләрегездә бернинди дә чүпрәле ризык булмасын. Бу вакытта чүпрәле ризык ашаган кеше, читтән килгән кешеме ул яисә җирле кешеме, Исраил халкыннан читләштерелергә тиеш.

²⁰Сез, кайда гына яшәсәгез дә, чүпрәле икмәк түгел, төче икмәк кенә ашарга тиешсез.

²¹Муса Исраилнең барлык өлкәннәрен чакырып алды да аларга әйтте: — Үзегезнең гаиләләрегез өчен сарык яисә кәҗә бәрәннәре сайлап алыгыз һәм Котылу бәйрәме хөрмәтенә суегыз.

²²Шулай ук бер бәйләм һүссөп үсемлеген канга манып алыгыз да ишек яңакларына вә аркылы борыска сөртегез. Иртәнгә кадәр беркем дә өеннән чыгарга тиеш түгел.

²³Раббы, мисырлыларны үтереп, ил буйлап йөргәндә, ишек яңагындагы һәм аркылы борыстагы канны күреп, бу йортны аяп калачак — Җан алучыга сезнең йортка керергә һәм сезне үтерергә юл куймаячак.

²⁴Сез һәм сезнең токымыгыз шушы күрсәтмәне үтәргә тиеш, бу — мәңгелек кагыйдә.

²⁵Раббы сезгә Үзе вәгъдә иткән җиргә килгәч, моны үтәгез.

²⁶Сезнең балаларыгыз: «Сезнең өчен бу йола нәрсәне аңлата?» — дип сорагач,

²⁷сез болай әйтерсез: «Бу — Котылу бәйрәмендә Раббыга китерелә торган корбан. Чөнки без Мисырда яшәгәндә, Раббы Исраил йортларын читләтеп үтте. Раббы мисырлыларны үтерде, ә безнең йортларны коткарып калды». Шулчак халык, Раббы алдында баш иеп, Аңа сәҗдә кылды.

²⁸Раббы Муса белән Һарунга ничек кушса, Исраил халкы шулай эшләде.

²⁹Төн уртасында Раббы Мисыр җирендә беренче булып туганнарның барысын да — тәхеттәге фиргавеннең беренче углыннан башлап, зиндандагы тоткынның беренче углына кадәр үтерде. Беренче булып туган барлык иркәк терлек тә үтерелде.

³⁰Ул төнне фиргавен, аның хезмәтчеләре һәм барча мисырлылар уяу иделәр — бөтен Мисыр җирендә кычкырып елаган тавышлар ишетелеп торды, чөнки һәр йортта кем дә булса үлгән иде.

³¹Шул төнне фиргавен Муса белән Һарунны чакырып алды да әйтте: — Үзегез дә, исраилиләр дә минем халкымнан аерылып китегез! Сораганыгызча, Раббыгызга барып табыныгыз!

³²Сез сораганча булсын: үзегез белән вак һәм эре терлегегезне алыгыз да китегез! Ә миңа хәер-фатихагызны бирегез!

³³Мисырлылар да, Исраил халкының Мисыр җиреннән тизрәк китүен сорап: — Югыйсә барыбыз да һәлак булачакбыз, — диделәр.

³⁴Шуннан соң исраилиләр камырлары әчеп өлгермәгән күәс чиләкләрен кием-салымга төрделәр дә җилкәләренә куеп алып киттеләр.

³⁵Алар, Муса кушканча, мисырлылардан көмеш вә алтын әйберләрен һәм кием-салым сорадылар.

³⁶Раббы мисырлылар күңелендә Үз халкына карата кызгану хисе уятты, һәм алар исраилиләр сораган барлык әйберләрне бирделәр. Исраилиләр, шулай итеп, мисырлыларны талап киттеләр.

³⁷Исраил халкы — балаларны исәпкә алмаганда, җәяүле алты йөз мең ир-ат — Рәмесестән Суккөткә таба юл тотты.

³⁸Аларга чит халыклардан да байтак кеше иярде. Исраилиләрнең күп кенә вак һәм эре терлеге дә бар иде.

³⁹Исраилиләргә Мисырдан алып чыккан камырдан төче күмәч кенә пешерергә туры килде. Мисырдан бик тиз сөрелгәнгә күрә, алар камыр әчетергә өлгермәделәр, аларның ризык әзерләү өчен вакытлары да булмады.

⁴⁰Исраил халкы Мисырда дүрт йөз дә утыз ел яшәде;

⁴¹нәкъ дүрт йөз дә утыз ел тулган көнне Раббының барлык гаскәре Мисырдан чыгып китте.

⁴²Ул төнне Раббы, кизү торып, исраилиләрне Мисыр җиреннән алып чыкты. Шуңа күрә Исраил халкының киләчәк буыннары да, Раббыны хөрмәтләп, бу төнне кизү торырга тиеш.

⁴³Раббы Муса белән Һарунга әйтте: — Менә Котылу бәйрәме турындагы кагыйдә: бер генә чит кеше дә Котылу бәйрәме ризыгын ашарга тиеш түгел.

⁴⁴Әгәр кем дә булса берәү, кол сатып алып, аны сөннәткә утырта икән, әлеге кол ул ризыкны ашый ала,

⁴⁵ә вакытлыча яшәүчегә яки ялчыга аны ашарга ярамый.

⁴⁶Бу ризыкны бер йорт эчендә генә ашагыз; ул иттән бер кисәкне дә тышка алып чыкмагыз һәм бәрәннең сөякләрен сындырмагыз.

⁴⁷Бу йоланы бөтен Исраил халкы үтәргә тиеш.

⁴⁸Әгәр сезнең арагызда яшәүче чит кешенең Раббы хөрмәтенә Котылу бәйрәмендә катнашасы килә икән, аның гаиләсендәге барлык ир затлары сөннәтләнергә тиеш; шуннан соң ул, җирле исраилиләр кебек, сезнең белән Котылу бәйрәмендә катнаша ала. Әгәр кеше сөннәткә утыртылмаган икән, аның Котылу бәйрәме ризыгын ашарга хакы юк.

⁴⁹Җирле кеше өчен дә, арагызда яшәүче читтән килгән кеше өчен дә шушы канун бер булсын.

⁵⁰Раббы Муса белән Һарунга ничек кушса, барлык исраилиләр шулай эшләделәр.

⁵¹Ул көнне Раббы кабиләләргә бүленгән Исраил халкын Мисыр җиреннән алып чыкты.