Read Изге Язма, 2015 Чыгыш 2 Bible Online

Чыгыш 2 - Изге Язма, 2015 bible

Чыгыш 2

¹Леви ыругыннан булган бер ир шул ук ыругтан бер хатынга өйләнде.

²Хатын, балага узып, ир бала тапты һәм, матурлыгына сокланып, аны өч ай яшереп асрады.

³Алга таба да баласын яшереп тоту мөмкин булмагач, ул, камыш кәрзин алып, аны сумала белән сылады да шуңа сабыен салды, аннары кәрзинне елга буендагы камышлар арасына куйды.

⁴Сабыйның апасы исә, аның белән нәрсә булыр икән дип, ерактан күзәтеп торды.

⁵Бераздан фиргавен кызы елгага су коенырга килде, ә аңа хезмәт күрсәтүче хатын-кызлар яр буенда йөреп тордылар. Кыз, камыш арасындагы кәрзинне күреп, бер хезмәтчесенә аны алып килергә кушты.

⁶Кәрзинне ачуга, фиргавен кызы, анда елап яткан сабыйны күреп, аны бик кызганды. — Бу — гыйбри бала, — диде ул.

⁷Сабыйның апасы, фиргавен кызы янына килеп: — Сабыйны күкрәк сөте белән туендырырга һәм аны тәрбияләргә берәр гыйбри хатынны табып китеримме? — дип сорады.

⁸— Бар, китер, — диде фиргавен кызы. Сабыйның апасы китте һәм баланың анасын алып килде.

⁹— Бу сабыйны ал да миңа аны имезеп үстереп бир, — диде фиргавен кызы. — Мин сиңа түләрмен. Хатын, баланы үзенә алып, аны карады-бакты.

¹⁰Бала үсә төшкәч, ул аны фиргавен кызына бирде; ә кыз исә аны үз баласы кебек кабул итте. Ул аңа Муса [2] дигән исем кушты һәм әйтте: — Чөнки мин баланы судан үзем тартып чыгардым, — диде.

¹¹Үсеп җиткәч, Муса бервакыт үз халкы арасына чыкты һәм аның авыр хезмәт башкаруын күрде. Шунда ул бер мисырлының үз халкы кешесен — гыйбрине кыйнавын күреп алды.

¹²Як-ягына карады да, беркем дә юклыгын күргәч, әлеге мисырлыны, үтереп, комга күмеп куйды.

¹³Икенче көнне Муса ике гыйбринең сугышуын күрде. Рәнҗетүчедән сорады: — Син нигә үзеңнең якыныңны кыйныйсың? — диде.

¹⁴Ә анысы: — Безнең өстән сине башлык һәм хөкемче итеп куйдылармы әллә?! Мисырлыны үтергән кебек, мине дә үтерергә телисеңме? — диде. Муса курка калды, «минем нәрсә эшләгәнемне барысы да белә икән», — дип уйлады.

¹⁵Мусаның нәрсә эшләгәнен белгәч, фиргавен аны үтертергә теләде, ә Муса исә, фиргавеннән качып, Мидьян җиренә юл тотты. Анда ул бер кое янына килеп утырды.

¹⁶Мидьянда бер каһиннең [3] җиде кызы бар иде; алар, аталарының сарыкларын сугару өчен, әлеге кое янына килделәр дә улакларга су тутырдылар.

¹⁷Әмма берничә көтүче, килеп, кызларны куып җибәрде. Муса исә, урыныннан торып, кызларны яклап чыкты һәм аларның терлекләренә су эчерде.

¹⁸Кызлар өйләренә кайткач, аталары Регуил алардан: — Нигә бүген иртә кайттыгыз? — дип сорады.

¹⁹Кызлары аңа: — Көтүчеләр безне куарга теләгән иде, әмма ниндидер бер мисырлы яклап калды, хәтта безгә су алып бирде һәм сарыкларыбызга эчерде, — дип җавап кайтарды.

²⁰Кызларына Регуил: — Кайда ул кеше? Сез аны нишләп калдырдыгыз? Чакырыгыз, безнең белән бергә ашап алсын, — диде.

²¹Муса бу кешедә калырга риза булды, һәм Регуил үзенең Сиппора исемле кызын Мусага кияүгә бирде.

²²Сиппора, балага узып, ир бала тапты, һәм Муса аңа Гершом [4] дигән исем бирде. Шушы чит-ят җирдә үзе килмешәк булганга күрә, углын ул шулай атады.

²³Күп вакытлар узды. Мисыр патшасы үлде, ә исраилиләр авыр эштән зар еладылар, сыкрандылар. Аларның фөрьядлары [5] Аллаһыга барып иреште.

²⁴Аллаһы аларның сыкрануларын ишетте һәм Ибраһим, Исхак, Ягъкуб белән төзегән килешүен исенә төшерде —

²⁵Исраил халкының газап чигүен күреп, аларны кызганды.