Read Изге Язма, 2015 Чыгыш 9 Bible Online

Чыгыш 9 - Изге Язма, 2015 bible

Чыгыш 9

¹Аннары Раббы Мусага болай диде: — Фиргавен янына бар да, Раббы, гыйбриләр Алласы, болай дип әйтә, диген: «Миңа табыныр өчен, халкыма китәргә рөхсәт ит!

²Әгәр син аларга китәргә рөхсәт итмәсәң, янә тоткарласаң,

³Раббы, Үзенең кулын сузып, кырдагы хайваннарыңа — атларыңа, ишәкләреңә, дөяләреңә, сыерларыңа, сарыкларыңа һәм кәҗәләреңә коточкыч үләт зәхмәте җибәрәчәк.

⁴Ә Исраил халкының терлеген Раббы мисырлылар терлегеннән аерып куячак, һәм исраилиләрнең бер генә хайваны да үлмәячәк».

⁵Шушы хәлнең кайчан буласын билгеләп, Раббы: — Иртәгә бу җирдә Мин моны эшләячәкмен, — дип әйтте.

⁶Икенче көнне Раббы шулай эшләде дә: мисырлыларның бар терлеге үлеп бетте, ә Исраил халкының бер генә хайваны да үлмәде.

⁷Фиргавен, белешер өчен, кешеләр җибәрде, һәм, дөрестән дә, Исраил халкының бер генә хайваны да үлмәгән иде. Шулай да фиргавен каршы торуын дәвам итте һәм Исраил халкына китәргә рөхсәт бирмәде.

⁸Раббы Муса белән Һарунга: — Мичтән, уч тутырып, көл алыгыз, һәм фиргавен күз алдында Муса шул көлне күккә сибеп җибәрсен.

⁹Көл шунда, тузанга әйләнеп, бөтен Мисырны каплап алыр, һәм илдәге барча кешеләр вә хайваннар тәнендә эренле чуан ялкынсынуы башланыр, — диде.

¹⁰Муса белән Һарун, мичтән көл алып, фиргавен каршына килеп бастылар. Мусаның көлне күккә сибеп җибәрүе булды, кеше һәм хайваннар тәнендә эренле чуан ялкынсынуы башланды.

¹¹Тылсымчылар Муса янына чыга алмадылар, чөнки алар, барлык мисырлылар кебек, эренле чуан белән капланган иделәр.

¹²Ә Раббы исә фиргавендә янә дә кирелек тудырды, һәм фиргавен Муса белән Һарунны тыңлаудан баш тартты. Бөтенесе дә Раббы Мусага әйткәнчә булды.

¹³Аннары Раббы Мусага әйтте: — Иртәгә иртүк фиргавен янына барып бас та, Раббы, гыйбриләр Алласы, болай дип әйтә, диген: «Миңа табыныр өчен, халкыма китәргә рөхсәт ит!

¹⁴Әгәр бу юлы да рөхсәтеңне бирмәсәң, Мин барлык бәла-казаларны синең үзеңә, хезмәтчеләрең һәм халкың өстенә җибәрәчәкмен. Һәм шул чагында син бөтен җир йөзендә Минем кебек бер зат та юклыгын беләчәксең.

¹⁵Хәзер Мин, кулымны сиңа һәм синең халкыңа каршы юнәлтеп, сине һәм синең халкыңны җир йөзеннән юк итәрлек үләт зәхмәте җибәрә алыр идем.

¹⁶Әмма син көч-кодрәтемне күрсен, һәм исемем бөтен җир йөзендә данга күмелсен өчен, Мин сине исән калдырам.

¹⁷Син Минем халкыма әле дә каршы торасың һәм китәргә рөхсәт итмисең.

¹⁸Белеп тор: иртәгә шушы вакытта Мин Мисырның нигезе салынган көннән алып бүгенгә кадәр күрелмәгән гаять көчле боз яудырачакмын.

¹⁹Хәзер үк терлегеңне һәм кырда булган бар нәрсәңне ышык урынга кертеп яшерергә куш; югыйсә, түбә астына кермичә, ачык кырда калган һәр кешене яисә хайванны боз сугып үтерәчәк».

²⁰Раббы сүзеннән куркуга төшкән фиргавен хезмәтчеләре үз терлекләрен һәм колларын тиз генә җыеп алдылар.

²¹Ә инде Раббы сүзенә ышанмаган мисырлылар колларын һәм терлекләрен кырда калдырдылар.

²²Раббы Мусага әйтте: — Кулыңны күккә суз, һәм шундук бөтен Мисырда боз ява башлар. Кешеләрне, терлекләрне, Мисыр җирендәге барлык үсемлекләрне боз сугар.

²³Мусаның таякны күккә сузуы булды, Раббы, күкләр күкрәтеп, боз җибәрде, җиргә яшен төшерде. Бөтен Мисыр өстенә Раббы ишеп боз яудыра башлады.

²⁴Боз яуды, яшен яшьнәде — ил буларак Мисырның нигезе салынган көннән алып мондый көчле бозның яуганы юк иде әле.

²⁵Мисыр кырларындагы бар нәрсәне — кешеләрне, терлекләрне һәм үсемлекләрне боз харап итте, хәтта агачларны сындырып бетерде.

²⁶Бары тик исраилиләр яши торган Гөшен җирендә генә боз яумады.

²⁷Фиргавен, Муса белән Һарунны чакырып, аларга: — Бу юлы гөнаһ миндәдер: Раббы хаклы, ә мин һәм минем халкым гаепле.

²⁸Раббыга дога кылыгыз! Аллаһы боз яудыруын һәм күк күкрәтүен туктатсын! Шуннан мин сезгә китәргә рөхсәт итәрмен, һәм сез монда калмассыз, — диде.

²⁹— Шәһәрдән чыгуга мин, кулларымны күтәреп, Раббыга дога кылырмын, — диде Муса фиргавенгә, — шуннан күк күкрәү дә, боз яву да туктар, һәм син Раббының Җир хуҗасы булуын белерсең.

³⁰Әмма мин ни синең, ни хезмәтчеләреңнең Раббы Алладан әле дә курыкмавын беләм.

³¹(Җитен инде өлгергән, ә арпа баш җибәргән иде, шуңа күрә бу үсемлекләр һәлак булды.

³²Ә бодай белән борай исә, соңрак өлгергәнгә күрә, исән калды.)

³³Муса, фиргавен яныннан китеп, шәһәрдән чыкты да кулларын Раббыга күтәрде. Күк күкрәү дә, боз яву да туктады. Җир өстенә бүтән яңгыр да коймады.

³⁴Моны күрүгә, фиргавен янә гөнаһ эш кылды: ул үзе дә, хезмәтчеләре дә тагын киреләнә башлады.

³⁵Фиргавен әүвәлгечә үҗәтләнә бирде һәм Исраил халкына китәргә рөхсәт итмәде. Һәммәсе дә Муса аша Раббы әйтеп куйганча булды.