Read Изге Язма, 2015 Әюб 20 Bible Online

Әюб 20 - Изге Язма, 2015 bible

Әюб 20

¹Нагамалы Софар болай дип җавап бирде:

²«Мин бик борчулы хәлдәмен, шомлы уйларым җавап бирергә мәҗбүр итә.

³Мине хурлый торган шелтәле сүзләр ишетәм, һәм акылым җавап табарга чакыра.

⁴Әллә син шуны белмисеңме: баштан ук, кеше җиргә аяк басканнан бирле,

⁵яманның шатлыгы тиз үтүчән, денсезнең куанычы — мизгел генә.

⁶Тәкәбберлеге күкләргә җитсә дә, башы болытларга тиеп торса да —

⁷ул, үзенең тизәге кебек, бөтенләй юкка чыгачак. Аны күреп белгән кешеләр: „Кайда ул?“ — дип әйтәчәк.

⁸Ул бер төш кебек очып юкка чыгар — таба алмассың, төнге шәүлә кебек эреп югалыр.

⁹Күргән күзләр аны бүтән күрмәсләр, туган туфрагы да аны күздән югалтыр.

¹⁰Талаганын ул үз куллары белән кире таратыр, һәм балалары аның хәерчеләрдән хәер сорашыр.

¹¹Тәнендәге ташып торган яшьлек көче аның үзе белән бергә туфракка күмелер.

¹²Яманның авызына явызлык татлы булып тоелса да, аны, тел астына яшереп, тәмләп чәйнәсә дә,

¹³ул шулай бик тә кадерләп, аңкавының түрендә үк саклап кына тотса да,

¹⁴корсагына төшкәч, андый ризык зәһәр елан агуына әйләнә.

¹⁵Йоткан байлыгын ул кире косар — карынында булганны Аллаһы кире чыгарыр.

¹⁶Зәһәр елан агуын эчәр ул, елан агуы аны үтерер.

¹⁷Агымсулар күрү насыйп булмас аңа, бал һәм май аккан елгаларны да күрә алмас ул!

¹⁸Бөртекләп җыйган бар мөлкәтен ул, тәмен дә татымыйча, кире бирер, табыш-керемнәре шатлык китермәс аңа,

¹⁹чөнки фәкыйрьләрне җәберләде һәм читкә тибәрде ул, үзе төземәгән йортларны талап алды.

²⁰Аның нәфесе туя белмәде, комсызлыгының чиге булмады.

²¹Гуҗ тамагыннан бер нәрсә дә котылмады, шуңа күрә аның имин тормышы дәвамлы түгел:

²²муллык эчендә яшәгәндә, аңа кинәт бәла килер, бар бәхетсезлекләр аның өстенә берьюлы ябырылыр.

²³Корсагы дыңгычлап тулуга, Аллаһы аңа Үзенең ялкынлы ярсуын юнәлтер, яңгыр итеп аның өстенә ачуын яудырыр.

²⁴Тимер коралдан качып котылса да, бакырдан коелган ук аны куып җитәр —

²⁵ялтыравык очы үт куыгын тишәр, тәнен үтәли тишеп чыгар; менә шулчак аны дәһшәт биләп алыр.

²⁶Аның хәзинәсен караңгылык сагалап тора; сүнмәс ялкын аны ашап бетерер, чатырында калган бар нәрсәсен көл итәр.

²⁷Күкләр аның гаебен фаш итәр, җир йөзе аңа каршы торып басар.

²⁸Йортындагы мөлкәте юкка чыгар, Аллаһының ярсуы кузгалган көндә ташкын сулар кебек агып китәр.

²⁹Яман кешегә Аллаһы биргән өлеш, Аллаһы билгеләгән язмыш әнә шундый!»