Read Изге Язма, 2015 Әюб 31 Bible Online

Әюб 31 - Изге Язма, 2015 bible

Әюб 31

¹Кызларга күз атмам, дип күзләрем белән килешү төзегән идем.

²Югарыдан, Аллаһыдан кешегә өлеш — нәрсә? күктәге Кодрәт иясеннән кешегә мирас — нәрсә?

³Әллә һәлакәт явызга язмаганмы, әллә афәт бозык кешегә билгеләнмәгәнме?!

⁴Аллаһы минем юлларымны күрмиме, атлаган адымнарымны санап тормыймы әллә?!

⁵Әгәр мин ялганга чумып яшәгәнмен, аякларым алдашуга ашыккан икән —

⁶Аллаһы мине үтә төгәл бизмәндә үлчәсен, шунда минем сафлыгымны күрер!

⁷Әгәр аякларым туры юлдан тайпылган икән, йөрәгем күз нәфесенә ияреп киткән икән, учларыма пычрак ябышкан чак булган икән —

⁸мин чәчкәнне башка берәү җыеп ашасын, шытымнарым төбе-тамыры белән йолкып алынсын!

⁹Әгәр йөрәгем чит хатын-кыз белән чуалган икән, күршем ишеге артында аны сагалап торганмын икән —

¹⁰хатыным башка берәүгә он тартсын, аның белән ятлар йокласын!

¹¹Бу — бозыклык, хөкем ителергә тиешле җинаять,

¹²Һәлакәт урынына җиткәнче көйдереп баручы, барлык уңышымны тамырына кадәр яндыручы ут булыр иде.

¹³Кол ир яки кол хатын миңа дәгъва белдергәндә, аларны гадел хөкемнән мәхрүм иткән булсам,

¹⁴һәм шунда Аллаһы Үзенең хөкемен башласа, мине җавапка тартса — нәрсә эшләр идем, нәрсә әйтер идем?

¹⁵Анам карынында мине яраткан, аларның үзләрен яраткан, аналарыбыз карынында һәммәбезне бар кылган — Аллаһыдыр!

¹⁶Әллә мин ярлыларның гозерен кире кактыммы, яки тол хатынның күзләре минем аркада сүндеме,

¹⁷әллә мин үз өлешемне үзем генә ашадыммы һәм ятимнәр белән уртаклашмадыммы?!

¹⁸Юк, яшь чагымнан мин ятимнәр өчен аталары урынына булдым, үсмер чагымнан ук тол хатыннарга терәк булдым!

¹⁹Ялангач бичараның харап булуын яки киемсез фәкыйрьнең өшәнүен күреп, битараф кына торган булсам,

²⁰сарыкларымның йоны аларны җылытмаса, һәм шул мескен адәмнәрнең йөрәкләре мине фатихаламаса,

²¹мәхкәмәдә яклаучыларым барын белеп, берәр ятимгә кул күтәргән булсам —

²²иңбашым чокырыннан каймыксын, кулым буыныннан өзелеп төшсен!

²³Мин Аллаһының җәзасыннан куркам — Аның бөеклеге каршында боларны эшли алмас идем!

²⁴Әгәр мин алтынга өмет багласам, саф алтынны терәгем дип санасам,

²⁵үземнең куәтем, байлыгым һәм мал-мөлкәтем белән масаеп яшәсәм,

²⁶әгәр кояшның якты нур сибүен, айның галибанә йөзеп йөрүен күргәндә,

²⁷йөрәгем вәсвәсәгә бирелеп, аларга яшертен генә үбү ишарәсе юлласам,

²⁸бу да хөкемгә тартырлык җинаять, күкләрдәге Аллаһыга хыянәт булыр иде!

²⁹Әллә мин дошманнарымның һәлакәтенә сөендемме?! Аларга бәла килгәнгә тантана иттемме?!

³⁰Юк, телемә гөнаһ җыярга ирек бирмәдем мин, дошманыма беркайчан ләгънәт укымадым.

³¹Өемдәге кешеләр беркайчан да: „Туйганчы ит белән сыйласа иде ичмасам!“ — дип әйтмәде.

³²Мосафирлар капкам төбендә төн кунмады — юлчыларга ишекләрем ачык иде.

³³ 33-34 Халык төркеменнән курыкканга, кардәшләремнең нәфрәтле карашыннан шүрләгәнгә күрә, кылган начар гамәлләремне башкалар кебек [21] йомып калдыммы, ялгышларымны куен кесәмдә яшереп сакладыммы — дәшми генә өемдә посып яттыммы?!

³⁵И-и, кем дә булса игътибар белән тыңласа иде мине! Менә, имзам белән сүзләремнең хаклыгын раслыйм. Инде Кодрәт иясе җавабын әйтсен, гаепләремнең исемлеген язып куйсын,

³⁶һәм мин ул исемлекне иңемә асып, башыма таҗ итеп киеп йөрер идем;

³⁷һәр адымымны сөйләп биреп, Аллам каршына түрәләрдәй килер идем.

³⁸Мине гаепләп, җирем иңрәп куйган, буразналары бергәләшеп елашкан булса,

³⁹җирнең җимешләрен бушлай ашаган һәм җир эшкәртүчеләрне кысрыклап чыгарган булсам,

⁴⁰ул чагында бодай урынына — чәнечкеле куак, арпа урынына чүп үләне үсеп чыксын». Шушында Әюбнең сүзе тәмамлана.