Read Изге Язма, 2015 Әюб 33 Bible Online

Әюб 33 - Изге Язма, 2015 bible

Әюб 33

¹Инде, Әюб, минем сүзләремне тыңла, мин сөйләгәннәргә колак сал!

²Авыз ачып тел тибрәтәм, мин хәзер сөйли башлыйм.

³Ә сүзләрем чын йөрәктән чыга, иреннәрем — белгәнне, хак сүз сөйли.

⁴Мине Аллаһы Рухы бар кылды, Кодрәт иясенең сулышы яшәтә мине.

⁵Булдыра алсаң — җавап бир, дәлилләр китер, көрәшкә чык әйдә!

⁶Аллаһы каршында мин дә синең кебек үк — мин дә балчыктан әвәләп ясалганмын;

⁷шулай, миннән куркыр урының юк, һәм кулым сиңа авыр йөк булып ятмас.

⁸Сөйләгәннәреңне ап-ачык ишетеп тордым, әле дә сүзләрең колагымда яңгырыйдыр:

⁹„Мин пакь, һәм гөнаһларда катнашым юк, бозык түгелмен, миндә гаеп тә юк!

¹⁰Ә Ул мине гаепләргә сәбәп табып кына тора, мине Үзенең дошманы дип уйлый,

¹¹аякларымны калыпка тыгып куя да һәр юлымны күзәтеп-тикшереп тора“.

¹²Моңа каршы мин болай дип әйтәм: син хаклы түгелсең, чөнки Аллаһы кешеләрдән бөегрәк!

¹³Нәрсә дип син Аны гаеплисең: имештер, Ул кешегә җавап бирми.

¹⁴Кешеләр Аны аңламаса, Аллаһы бер тапкыр, ике тапкыр да әйтә.

¹⁵Адәм балалары, тирән йокыга талып, ятакларында төшләр күрә-күрә ятканда,

¹⁶ 16-17 аларны мәшәкатьләрдән арындыру, тәкәбберлектән коткару өчен, колакларына иелә дә үгет биреп кисәтә Ул.

¹⁸Ул шулай кешеләрне упкыннан коткарып кала, Үлем елгасын үтәргә бирми.

¹⁹Шулай ук чир ятагы да кешене төзәтә, җелегенә төшкән авыру да акылга утырта ала;

²⁰андый чакта кешенең тамагыннан ризык үтмәс, тәм-том да тәмен югалтыр;

²¹аның тәне күз алдында сызып бетәр, сөякләре калкып-төртеп торыр;

²²аның җаны кабер якасында булыр, һәм үлем алып килүче затлар аңа якыная барыр.

²³Әмма янында меңләгән фәрештәнең берсе — яклаучысы, хак юл күрсәтүчесе булса,

²⁴Аллаһы, бу бәндәсен кызганып, фәрештәгә әйтер: „Җибәр аны, кабергә җиткермә, аның өчен түләргә Минем йолымым бар“, — дияр.

²⁵Шул чагында ул кешенең тән-бәдәне, яшьлегендәге кебек, яңарып китәр, егетлек дәрманы аңа кабат әйләнеп кайтыр.

²⁶Әлеге кеше дога кылыр, һәм Аллаһы аның догасын кабул итәр; кеше, шатланып, Аллаһы хозурына килеп басар, һәм Аллаһы аңа тәкъвалыгын кире кайтарыр.

²⁷ 27-28 Халык каршына чыгып басып, ул: „Гөнаһ кылдым мин, гаделлеккә хыянәт иттем, ләкин Ул миңа тиешле җәзаны бирмәде. Ул мине үлем упкыныннан коткарып калды — һәм мин яшим, яктылыкны күрәм!“ — дип җырлар.

²⁹ 29-30 Кешене үлем упкыныннан коткарыр һәм тереклек яктысы белән яктыртыр өчен, Аллаһы шулай ике, өч тапкыр да — күп тапкырлар эшләр.

³¹Колак сал, Әюб, тыңла мине, һәм мин сөйләгәндә дәшмә.

³²Инде әйтер сүзең булса, җавап бир; сөйлә — бик теләп синең хаклы булуыңны күрер идем.

³³Әйтер сүзең юк икән, мине тыңла, дәшмә, мин сиңа акыл бирәчәкмен».