Read Изге Язма, 2015 Әюб 34 Bible Online

Әюб 34 - Изге Язма, 2015 bible

Әюб 34

¹Элиһу болай дип дәвам итте:

²«Тыңлагыз мине, акыл ияләре! Белеме булганнар, сүзләремә колак салыгыз!

³Тел-аңкау азык тәмен тойган кебек, колак та сүзнең мәгънә тирәнлеген сыный.

⁴Хакыйкатьнең ни икәнен үзара тикшереп карыйк, уртак нәтиҗәгә килик: нәрсә соң ул игелек?

⁵Әюб әйтә: „Мин гаепсез, әмма гадел хөкеменнән Аллаһы мине мәхрүм итте;

⁶хаклык минем якта булса да, ялганчыга чыгардылар, гаепсез булсам да, төзәлмәс яралар алдым“.

⁷Әюб кебек кеше бармы бу дөньяда?! Мыскыллы сүз әйтү аңа — су эчеп кую гына,

⁸бозыклар белән бер уйда ул, яманнар юлыннан йөри;

⁹ул бит: „Аллаһыга ярарга тырышудан кешегә ни файда?!“ — ди.

¹⁰Шуңа күрә, акылы булганнар, тыңлап багыгыз: Аллаһы яманлыктан ерак торадыр, гаделсезлек — Кодрәт иясенә ят нәрсәдер!

¹¹Кешеләргә бәяне кылган гамәлләренә карап бирә Ул — һәркем үзенә тиешле әҗерен ала.

¹²Чынлап та, Аллаһы яманлык кылмыйдыр, Кодрәт иясе хакыйкый хөкемне бозмыйдыр.

¹³Җир белән идарә итүне кем Аңа тапшырган?! Кем соң Аңа бөтен дөньяны биргән?!

¹⁴Әгәр Аның күңеленә бер ният килеп, Үзенең Рухын, өргән сулышын, кешедән кире алса,

¹⁵бар тереклек шул мизгелдә һәлак булыр, шул мизгелдә кеше туфракка әверелер иде.

¹⁶Әгәр син гакылыңда икәнсең, тыңла моны, мин сөйләгәннәрне күңелеңә сал!

¹⁷Гаделлекне күрәлмаучы зат хакимлек итә алырмы?! Хаклык вә Кодрәт иясен гаепләп чыгармын дисеңме?!

¹⁸Ул бит патшаларга: „Син — бәдбәхет!“ — дип әйтүче, түрәләрне: „Син — яман кеше!“ — дип атаучы.

¹⁹Түрәләргә Ул ярарга тырышмый, байларны ярлылардан өстен куймый, чөнки Ул аларның бөтенесен Үзе бар кылды.

²⁰Алар төн уртасында кинәт үлеп китәләр; халыклар болганалар да аннан юкка чыгалар; көчлеләр дә кеше кулы орынмыйча гаип булалар.

²¹Кешенең гомер юлын күзәтеп, Аллаһы аның һәр адымын күреп тора —

²²бозык бәндәләр качарлык караңгы урын, дөм караңгы җир табылмас.

²³Кешеләрне кайчан хөкемгә тартасын Аллаһы алдан белдерергә кирәксенми.

²⁴Аллаһы, сорап-нитеп тормастан, көчлеләрне кырып сала, алар урынына башкаларны куя.

²⁵Әйе, Ул аларның эш-гамәлләрен белеп тора, бер төн эчендә барысын да кырып сала һәм себереп түгә!

²⁶ 26-27 Аңардан йөз чөергәннәре, Аның юлларын танып белмәгәннәре һәм явызлык кылганнары өчен, Ул бөтен кешенең күз алдында аларны җәзага тарта.

²⁸Чөнки Аңа ярлы-ябагайның ачыргаланып кычкыруы килеп иреште, һәм Ул кимсетелгәннәрнең моң-зарын ишетте.

²⁹ 29-30 Инде Ул дәшми тора икән, Аны гаепләргә кем җөрьәт итәр?! Әгәр Ул йөзен яшерә икән, Аны кем күрә алыр?! Халыкка тозак коручы денсезләр патшалык кылмасын өчен, Ул тулы бер халыкны да, аерым бер кешене дә күзәтеп тора.

³¹Әйтик, берәү Аллаһыга болай ди: „Мин гаепле, тик яңадан гөнаһ кылмам;

³²нәрсәнедер аңламыйм икән — өйрәт мине, моннан ары гаделсезлек кылмам“.

³³Ничек уйлыйсың: Аллаһы аны җәзага тартырга тиешме? Ә син Аны үзең кире кактың ләбаса! Миңа түгел, сиңа сайлыйсы; әйдә, сөйлә — нәрсә уйлыйсың?

³⁴Акылы булган, мине тыңлаган зирәк кешеләр:

³⁵„Белмәгәнгә күрә, Әюб шулай сөйли — аның сүзләрендә мәгънә юк“, — дип әйтер.

³⁶Бозыкларга хас җаваплары өчен тулысынча сыналсын Әюб!

³⁷Чөнки гөнаһлары өстенә ул буйсынмавын да куша, кул чабаклап, безне мыскыллап утыра, Аллаһыга каршы мәсхәрәле сүзләрен яудыра».